Ο 32χρονος Νίκος Νίνος είναι αυτό που αποκαλούμε «σημαία» σε έναν ποδοσφαιρικό σύλλογο! Ήρθε από την Μήλο στον Πειραιά το 2012 και από εκείνη την χρονιά αγωνίζεται με τα χρώματα της ΑΕ ΧΑΤΖΗΚΥΡΙΑΚΕΙΟΥ. Έχει ζήσει μαζί με την ομάδα χαρές και πίκρες, αλλά το αξιοσημείωτο είναι ότι ήταν παρών σε όλες τις σημαντικές στιγμές του συλλόγου. Μάλιστα, εδώ και αρκετά χρόνια έχει μετακομίσει στην περιοχή του Χατζηκυριάκειου, οπότε όλη του η ζωή περιστρέφεται γύρω από την όμορφη αυτή συνοικία του κεντρικού Πειραιά…
- Νίκο, γεννήθηκες στην Μήλο, έτσι δεν είναι;
Ναι, εκεί γεννήθηκα και μεγάλωσα, και εκεί πρωτοέπαιξα ποδόσφαιρο. Συγκεκριμένα στις ακαδημίες του ΠΑΜΜΗΛΙΑΚΟΥ. Μέχρι τα δεκαοκτώ μου ήμουν στο νησί και ερχόμουν κατά διαστήματα στον Πειραιά. Από το 2012 ήρθα πλέον μόνιμα στο μεγάλο λιμάνι και από εκείνη τη χρονιά φοράω την φανέλα της ΑΕ ΧΑΤΖΗΚΥΡΙΑΚΕΙΟΥ…
- Πριν περάσουμε στα της ομάδας σου, πες μας λίγα πράγματα για το ποδόσφαιρο στη Μήλο και κατ” επέκταση στις Κυκλάδες!
Εγώ δεν πρόλαβα να παίξω σε επίπεδο αντρών, αλλά ήμουν κάποιες φορές στην αποστολή του ΠΑΜΜΗΛΙΑΚΟΥ με τα μεγαλύτερα παιδιά. Τότε υπήρχε ένα τοπικό πρωτάθλημα στην Μήλο με έξι, επτά ομάδες. Τώρα δυστυχώς υπάρχει μόνο ο ΠΑΜΜΗΛΙΑΚΟΣ…
- Τουλάχιστον είναι δυνατή η μοναδική ομάδα του νησιού;
Είχε διεκδικήσει κατά καιρούς την άνοδο στην Γ” εθνική κατηγορία, αλλά δεν είναι εύκολο να ανταγωνιστείς ομάδες που συμμετέχουν σε ανταγωνιστικά πρωταθλήματα και δίνουν δυνατά παιχνίδια όλο τον χρόνο. Πριν λίγα χρόνια έχασε την άνοδο στο τελευταίο παιχνίδι με την ΑΕ ΜΥΚΟΝΟΥ. Φέτος έχει και πάλι μια δυνατή ομάδα, αλλά δυστυχώς δεν υπάρχει αντίπαλον δέος με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Γενικά, είναι πολύ δύσκολα τα πράγματα στις Κυκλάδες, ειδικά στο θέμα των μετακινήσεων…
- Για πες μας για το ΧΑΤΖΗΚΥΡΙΑΚΕΙΟ! Ποιες είναι οι μεγαλύτερες στιγμές που έχεις ζήσει εκεί;
Όσα χρόνια αγωνίζομαι στην ομάδα έχω πανηγυρίσει τρεις ανόδους από την Γ” στην Β” κατηγορία της ΕΠΣΠ, δύο παλαιότερα και μία πέρσι! Φέτος συμμετέχουμε μετά από καιρό στο πρωτάθλημα της Β” κατηγορίας και παλεύουμε για την ώρα να αποφύγουμε την διαδικασία των play out…
- Είστε ικανοποιημένοι σε γενικές γραμμές από τις εμφανίσεις της ομάδας;
Από τις εμφανίσεις, ναι, από την βαθμολογική μας θέση, όχι! Έχουμε κοιτάξει όλες τις ομάδες στα μάτια και έχουμε χάσει πολλά παιχνίδια στις λεπτομέρειες ή στα τελευταία λεπτά…
- Υπάρχει εξήγηση σε αυτή την «ατυχία»;
Οφείλεται ξεκάθαρα στην απειρία και στο άγχος της ομάδας. Πιστεύω το φετινό σύνολο είναι καλύτερο από το περσινό που κατάφερε την άνοδο. Απλά, υπάρχουν πολλά νέα παιδιά που πρέπει να μάθουν να διαχειρίζονται το ποδοσφαιρικό άγχος. Πάντως είμαι αισιόδοξος. Ακόμα και αν δεν καταφέρουμε να αποφύγουμε τα play out, δεν υπάρχει περίπτωση αυτή η ομάδα να υποβιβαστεί…
- Πώς είναι το κλίμα στην ομάδα;
Είναι χωρίς υπερβολή εξαιρετικό! Εκεί οφείλεται οτιδήποτε έχουμε πετύχει τα τελευταία χρόνια. Είμαστε μια πολύ καλή παρέα, μια ενωμένη οικογένεια. Στο ΧΑΤΖΗΚΥΡΙΑΚΕΙΟ υπάρχει ένας ρομαντισμός που μου αρέσει πολύ, μιλάμε για τον ορισμό του ερασιτεχνικού ποδοσφαίρου. Για εμένα προσωπικά είναι το μεγαλύτερο κομμάτι της ζωής μου, γι” αυτό και αγωνίζομαι τόσα χρόνια εδώ…
- Νίκο, έπαιζες πάντα στην ίδια θέση;
Στην Μήλο έπαιζα πιο μπροστά, συνήθως στην θέση του σέντερ φορ. Στο ΧΑΤΖΗΚΥΡΙΑΚΕΙΟ έχω καθιερωθεί στην θέση του στόπερ. Έπαιξα κατά διαστήματα και πιο μπροστά όταν με χρειάστηκε η ομάδα, αλλά συνήθως αγωνίζομαι στην αμυντική γραμμή…
- Από ποτέ φοράς το περιβραχιόνιο του αρχηγού;
Από την σεζόν 2016 – 2017. Είναι μεγάλη μου τιμή και συναισθάνομαι την ευθύνη που εμπεριέχεται. Πιστεύω ότι σε γενικές γραμμές ανταποκρίνομαι επάξια στον συγκεκριμένο ρόλο, επειδή έχω την εμπειρία και την ψυχραιμία που επιβάλλεται…
- Τελικά θα… «κρεμάσεις» εδώ τα ποδοσφαιρικά σου παπούτσια;
Λειτουργώ συναισθηματικά και δύσκολα φεύγω από εκεί που περνάω καλά. Μου έχουν γίνει προτάσεις κατά καιρούς, μάλιστα μια χρονιά απείχα από την ομάδα για προσωπικούς λόγους, αλλά ποτέ δεν σκέφτηκα να αλλάξω περιβάλλον. Είμαι κι εγώ ρομαντικός όπως είναι το σύνολο σχεδόν των ανθρώπων που ασχολούνται με την ομάδα. Ειδικά ο Πρόεδρος του συλλόγου, ο κύριος Μιχάλης Μουσελής, είναι ένας κατεξοχήν ρομαντικός άνθρωπος, ένας λάτρης του ερασιτεχνικού ποδοσφαίρου…
- Επαγγελματικά με τι ασχολείσαι, Νίκο;
Δουλεύω στον κλάδο της Πληροφορικής σε μια Ναυτιλιακή εταιρία εδώ στον Πειραιά. Αν και η δουλειά με απασχολεί αρκετές ώρες της ημέρας, ευτυχώς πάντα έβρισκα τον χρόνο να παίζω ποδόσφαιρο! Είναι και ένα είδος ψυχολογικής αποτοξίνωσης, κάτι που σου δίνει χαρά σε έναν δύσκολο κόσμο όπως τον σημερινό…
- Πες μας κάτι τελευταίο που σε έχει χαροποιήσει πριν κλείσουμε αυτή την όμορφη συζήτηση!
Με ευχαριστεί ιδιαίτερα το γεγονός ότι η ΑΕ ΧΑΤΖΗΚΥΡΙΑΚΕΙΟΥ λειτουργεί ποδοσφαιρική ακαδημία μετά από πολλά χρόνια! Προς το παρόν έχουμε λίγα παιδάκια αλλά πιστεύω σύντομα θα γιγαντωθεί αυτή η προσπάθεια. Είχα ζήσει στο παρελθόν το ΧΑΤΖΗΚΥΡΙΑΚΕΙΟ με τμήματα υποδομών και χάρηκα ιδιαίτερα που επαναλειτουργούν! Είναι κάτι βασικό για κάθε ποδοσφαιρικό σύλλογο…
- Νίκο, σε ευχαριστούμε πολύ για όλα όσα μας είπες! Ευχόμαστε να καταφέρει η ομάδα να πετύχει τελικά τους στόχους της…
Σας ευχαριστούμε πολύ!
