Από τη Μαρία Ελένη Τσίνου
Η ιστορία της Αρμενικής (Χομενετμέν) ξεκίνησε το 1918 στην Κωνσταντινούπολη και εξαπλώθηκε σε όλο τον κόσμο μαζί με τους Αρμένιους που διωγμένοι από τα πάτρια εδάφη τους αναζητούσαν νέες πατρίδες. Το Χομενετμέν είχε ως σκοπό την ηθική και φυσική εκπαίδευση των νέων της διασποράς.
Στην Ελλάδα η πρώτη ομάδα ιδρύθηκε το 1924 με ποδοσφαιρική και προσκοπική δραστηριότητα. Παραρτήματα ιδρύθηκαν σε όλη την Ελλάδα, όπως Αθήνα, Κέρκυρα, Μυτιλήνη, Κοκκινιά, Ηράκλειο Κρήτης, Καρέα, Νέα Σμύρνη, Θεσσαλονίκη. Με το πέρασμα των χρόνων τα παραρτήματα ενώθηκαν στα τρία που υπάρχουν και σήμερα σε αυτά της Αθήνας- Νέας Σμύρνης , του Πειραιά- Κοκκινιάς και της Θεσσαλονίκης.
Βρεθήκαμε στο Αρμένικο σχολείο της Νίκαιας και συναντήσαμε τον Πρόεδρο της Ένωσης Αρμενίων Αθλητών κ. Σόλωνα Νουρτζανιάν, ο οποίος μας μίλησε για την ιστορία του συλλόγου σε μια εφ’ όλης της ύλης συζήτηση. Παρόντες στην κουβέντα μας ήταν η κ. Σίλβα Κιζιριάν, έφορος του γυναικείου τμήματος , ο κ.Χορέν Τσουκαλάς, έφορος του αντρικού τμήματος, και η κ. Κουγιουμτζάν Γεωργία, Πρόεδρος της Επιτροπής Κοινωνικής Συμπαράστασης.
Σε εγκαταστάσεις που έχει παραχωρήσει ο Αρμένικος Κυανός Σταυρός, στεγάζεται το σχολείο και ο Αθλητικός Σύλλογος. Ένας χώρος που όπως μας ανέφεραν οι υπεύθυνοι «έχει πάντα ζωή» και πότε δεν σταματούν οι δραστηριότητες. Συντηρείται μέσα από δωρεές και με συνδρομές από τους μαθητές που συμμετέχουν στις ακαδημίες, αλλά πάνω από όλα με τη θέληση και τη διάθεση που έχουν όλοι οι αρμόδιοι και οι συμμετέχοντες να διατηρήσουν ζωντανό το Αρμένικο στοιχείο.
Οι ομάδες του συλλόγου περιλαμβάνουν ακαδημίες ποδοσφαίρου, βόλεϊ, κολύμβηση, μπάσκετ, σκάκι και τα τμήματα των προσκόπων. Οι ομάδες απασχολούν παιδιά από 5-6 χρονών μέχρι και ενήλικες. Το 2000 η ομάδα ποδοσφαίρου κατάφερε να ανέβει από τη Γ’ στη Β’ κατηγορία , ενώ στα άμεσα σχέδια είναι και η δημιουργία μιας γυναικείας ομάδας. Οι αρμόδιοι θεωρούν τον αθλητισμό ως ένα πολύ βασικό στοιχείο συνοχής, ενώ δηλώνουν πως ο Δήμος Νίκαιας-Αγ. Ι. Ρέντη έχει υποστηρίξει κάθε τους δραστηριότητα στο μέτρο του δυνατού. Το γήπεδο του ποδοσφαίρου παραχωρήθηκε δωρεάν από το Δήμο σύμφωνα με τον κ. Νουρτζανιάν, ενώ παρά τις δύσκολες οικονομικές συνθήκες θεωρεί ότι γίνονται προσπάθειες.
Ο κ. Τσουκαλάς έθιξε το θέμα της διαδικασίας αδειοδότησης των γηπέδων, στο οποίο δημιουργεί εμπόδια, καθώς δεν είναι έτοιμη η πολιτεία να αντιμετωπίσει μια τέτοια κατάσταση, αφού δεν υπάρχουν εναλλακτικές. Θεωρεί πως αν κλείσουν γήπεδα τα παιδιά θα στραφούν «στις καφετέριες και θα απομακρυνθούν από τον αθλητισμό».
«Εδώ περνάμε τις πιο πολλές μέρες μας, είμαστε εδώ για ένα κοινό σκοπό, να διατηρήσουμε το αρμενικό στοιχείο, ώστε να μη χαθεί. Στα οικονομικά, παρά τις δυσκολίες, τα καταφέρνουμε.», αναφέρει ο Πρόεδρος του Συλλόγου.
Πέρα από τα έσοδα από συνδρομές, χορηγοί του Συλλόγου είναι οι Μινέττα, Europa αλλά και επιχειρηματίες, όπως ο ιδιοκτήτης του «ASSOS ξηροί καρποί», Αγκόπ Οβακιμιάν, – άνθρωποι οι οποίοι έχουν αναλάβει σε μεγάλο μέρος το οικονομικό βάρος και στηρίζουν τις προσπάθειες του Συλλόγου.
«Δεν θα πληρώσουμε παίκτες να έρθουν εδώ για να φτιάξουμε μια ομάδα. Θέλουμε να υπάρχουμε στον αθλητισμό, χωρίς να σκεφτόμαστε αν θα πρέπει να επενδύσουμε οικονομικά, δεν είχαμε ούτε θα έχουμε μισθοφόρους», τονίζει ο κ. Τσουκαλάς. «Δεν θα κερδίσουμε χρήματα από τα παιδιά για να τα ρίξουμε στις ομάδες μας».
«Τα παιδιά μεγαλώνουν εδώ και θέλουμε να τα κρατήσουμε εδώ, είτε είναι παιδιά της γειτονιάς μας είτε είναι παιδιά Αρμενίων», υπογραμμίζει ο Πρόεδρος, χωρίς όμως να μπαίνουν εμπόδιο σε ευκαιρίες που μπορεί να προκύψουν. Ο στόχος του Συλλόγου είναι να «υπάρχει συνέχεια ζωή».
«Είμαστε δεμένοι», αναφέρει η κ.Κιζιριάν και πολλές φορές σε περιπτώσεις που κάποιο παιδί δεν μπορεί να ανταπεξέλθει στα δίδακτρα υπάρχει κατανόηση από το Σύλλογο. «Στόχος μας είναι να μένει όσο μπορεί ένα παιδί μέσα στην παροικία και να γνωρίζει τις ρίζες του», σχολιάζει, «χωρίς βέβαια να αγνοούμε το ελληνικό στοιχείο».
Στη συνέχεια μας μίλησε η κ. Κουγιουμτζαν για τα τμήματα των προσκόπων, τα οποία αποτελούν μέρος της αθλητικής ένωσης. Ο προσκοπισμός αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι του Συλλόγου και με ποικίλες αθλητικές και πολιτιστικές δραστηριότητες επιδιώκουν την ενίσχυση της ενότητας των Αρμενίων, καθώς και τη δημιουργία συλλογικής μνήμης μέσα από συναντήσεις που διοργανώνονται ανά τακτά χρονικά διαστήματα με τις αντίστοιχες ομάδες προσκόπων από κάθε γωνιά του πλανήτη (Παναρμενικό τζάμπορι ανά 4 χρόνια). Μας ανέφερε ενδεικτικά ότι το 2006 είχαν συγκεντρωθεί στην Αρμενία 750 άτομα από όλον τον κόσμο.
Με μια πολύχρονη καριέρα σαν ποδοσφαιριστής, προπονητής, αντιπρόεδρος και πλέον Πρόεδρος του Συλλόγου, ο κ. Νουρτζανιάν, αλλά και όλοι οι αρμόδιοι στο Σύλλογο είναι άνθρωποι που προάγουν τον αθλητισμό και τον πολιτισμό. Φεύγοντας, μας έκαναν δώρο το ημερολόγιο της ένωσης με φωτογραφίες των ομάδων αλλά και την εφημερίδα που εκδίδουν με τα νέα του Συλλόγου, ενώ μας προσκάλεσαν και για φαγητό. Φιλόξενοι, ευγενικοί, άνθρωποι που αγαπούν αυτό που κάνουν και αυτό φαίνεται, έτσι θα χαρακτηρίζαμε τους ανθρώπους της Αρμενικής Πειραιώς…
