Ο Τάκης (Παναγιώτης) Οικονομόπουλος γεννήθηκε στις 19 Οκτωβρίου 1943 και υπήρξε ένας από τους μεγαλύτερους Έλληνες τερματοφύλακες διαχρονικά. Έχει μείνει γνωστός με την προσωνυμία «το πουλί», λόγω των εντυπωσιακών του εκτινάξεων.
*Συνέντευξη στον Παναγιώτη Γιαλό
-Ποια ήταν η πρώτη σου ομάδα;
Σε ηλικία 13-14 χρονών κάνω την πρώτη επαφή με τον Παναθηναϊκό στα
τσικό. Εκεί βρήκα τον Μηγιάκη και μου είπε να δυναμώσω και να τον ξανασυναντήσω. Παίζω λοιπόν στις αλάνες. Εκεί, με βλέπει ο Γιάννης Φύσσας και με πάει στην ΑΕ Καλλιθέα. Παίζω μερικούς μήνες και σε μια προπόνηση του Απόλλωνα Αθηνών στη Ν. Σμύρνη μου έστειλε ένα «κεραυνό» ο Γιώργος Καμάρας στο παραθυράκι της εστίας και το βγάζω κόρνερ. Αυτό ήταν η αιτία να με πάρουν στον Απόλλωνα το 1959 με 5.000 δραχ από την Καλλιθέα, στα 16 μου. Προπονητής ήταν ο Τζίνα Σιμονόφσκι. Μετά ήρθε ο Γιάννης Χέλμης και τον δεύτερο χρόνο ήρθε ο Αντρας Ντόλγκος. Το καλοκαίρι του 1962 ο Απόλλων ζητάει τον Γιάννη Βαραμέντη από την Προοδευτική που ζητάει 130.000 δρχ. και έναν παίκτη. Ρωτάνε λοιπόν τον Αγαλίδη, μασέρ του Απόλλωνος, που έμενε στη Νίκαια ποιόν να πάρουν. «Τον Τάκη Οικονομόπουλο να πάρετε με κλειστά μάτια» τους είπε, αφού με ήξερε καλά. Στην Προοδευτική, τότε, προπονητής ήταν ο Πέτρος Χριστοφίδης αλλά είχε πολλούς τερματοφύλακες ( Αναστασιάδης, Καρανικόλας από τους Μπέμπηδες του Ολυμπιακού Πετρόπουλος Χρυσοχόου και Οικονόμου). Με βάζει να παίξω στο χωμάτινο γήπεδο της Νίκαιας και μάτωσαν τα πόδια μου. Παίζω δυο παιχνίδια στη προετοιμασία, στα φιλικά ,δεν πήγα καλά και όταν άρχισε το πρωτάθλημα ξεκινάει ο Αναστασιάδης. Δεν πήγε καλά και βάζει ο προπονητής τον Καρανικόλα. Κι αυτός δεν τα πήγε καλά.
Ξαναβάζει τον Αναστασιάδη αλλά πάλι δεν ήταν καλός. Η ομάδα γενικά δεν πάει καλά και αλλάζει προπονητή. Έρχεται ο Μηγιάκης που με είχε διώξει από τον Παναθηναϊκό. Ο Μηγιάκης αποφασίζει να μου δώσει μια ευκαιρία και με βάζει να παίξω.
Είναι η 10η αγωνιστική και παίζω στο «Γ.Καραϊσκάκης» με βροχή και τον Πανιώνιο να παίζει με Παπουλίδη, Σαραβάκο, Μαυρίδη, Χάιτα, Γιαννακόπουλο, Καζαντζίδη. Στο πρώτο λεπτό μου βάζει γκόλ ο Τάκης Παπουλίδης. Επί 89 λεπτά ο Πανιώνιος βομβάρδιζε το τέρμα μου, είχα «κατεβάσει τα ρολά», δεν πέρναγε τίποτα. Τότε, έρχεται ο Χάιτας και μου λέει «παιδάκι τι έπαθες τρελάθηκες σήμερα;».
Τελειώνει το παιχνίδι 0-1 και έρχεται ο Γεωργιτσάκης με βάζει στους ώμους του και με γυρίζει ένα γύρω στο γήπεδο. Το δεύτερο παιχνίδι μου ήταν με την ΑΕΚ στη Φιλαδέλφεια με βροχή κι εκεί ήμουν ο ήρωας του αγώνα 0-0. Έρχεται ο Νεστορίδης και μου λέει «ρε γείτονα άσε και κανένα γκόλ να βάλουμε»..
- Το καλοκαίρι του 1963 πηγαίνεις Παναθηναϊκό. Πώς έγινε η μεταγραφή; Γιατί δεν προτίμησες τον Ολυμπιακό;
Με πήγε ο Μαθιός στον Άρη Χρυσαφίδη του Ολυμπιακού και του είπα εγώ είμαι Παναθηναϊκός και δεν θα αισθάνομαι καλά στον Ολυμπιακό. Με βλέπει ο Μηγιάκης και μου λέει «μην υπογράψεις πουθενά αλλού θα σε πάρω εγώ στον Παναθηναϊκό». Είχε έρθει ο Μπόμπεκ σε ένα παιχνίδι της Προοδευτικής για να δει τον Φώτη Μπαλόπουλο και μόλις είδε εμένα λέει «τον τερματοφύλακα θέλω» και έτσι έγινε η μεταγραφή μου την τελευταία μερα,κι από τότε έγινα το παιδί του. 130.000 δραχ. πήρε η Προοδευτική εγώ δεν πήρα τίποτα.
Την ίδια χρονιά πήγαν στον Παναθηναϊκό ο Βασίλης Κωvσταντίνου από τον Παράδεισο, και ο Ηρακλής Βόμβας από τον Παναιγιάλειο. Στον Παναθηναϊκό ήταν ακόμα ο Μιχάλης Βουτσαράς και ο Δρακότας . Στα φιλικά ήμουν ο κορυφαίος αλλά ξεκίνησε το πρωτάθλημα με τον Βόμβα. Στο ματς με την ΑΕΚ έφαγε 4 γκόλ μέσα στη Λεωφόρο και τον έβγαλε. Έβαλε τον Βουτσαρά σε κάποια παιχνίδια δεν πήγε καλά και ο Βουτσαράς και ξαναβάζει τον Βόμβα. Τον Νοέμβριο, 10η αγωνιστική παίζω για πρώτη φορά στη τούμπα με τον ΠΑΟΚ 0-1. Ήμουν ο ήρωας του αγώνος και δεν ξαναβγήκα. Ο Βουτσαράς έπαιξε το τελευταίο του παιχνίδι στο Καραϊσκάκη 24-5-1964 με νίκη του Παναθηναϊκού 0-1. Παίζω συνέχεια και παίρνουμε το πρωτάθλημα αήττητοι 24 νίκες και 6 ισοπαλίες.
- Το “πουλί” πως προέκυψε;
Σε ένα ματς με την ΑΕΚ, στη Φιλαδέλφεια, μας πιέζει η ΑΕΚ και έχω κατεβάσει τα ρολά, το 1965 αν δεν κάνω λάθος, τελειώνει 0-0 και πάμε στα αποδυτήρια και μου λέει ο Δομάζος «ρε Τάκη τι έπιασες σήμερα “Πουλί” ήσουνα».. Τι ήθελε να το πει; Το άκουσε ένας δημοσιογράφος το έγραψε την άλλη μέρα και μου το κόλλησαν για πάντα.
-Έχεις και ένα ρεκόρ με 1088 λεπτά ανέπαφη την εστία σου.
Παραπάνω ήταν γιατί με την Καλαμαριά το γκολ το έφαγα στο 90 λεπτό άρα είναι 1.178 λεπτά.
-Προέκυψε και ένα θέμα με τον Β.Κωvσταντίνου, δεν έπαιζε λόγω καθηλωμένο στον πάγκο λόγω Τάκη Οικονομόπουλου. Αυτό πόσα χρόνια κράτησε;
Από το 1963 μέχρι το 1967 έπαιζα εγώ για 4 χρόνια και σε ένα παιχνίδι με τον Βύζαντα και με τον ΠΑΟΚ δεν πήγα καλά και με βγάζει και παίζει ο Κωvσταντίνου 10 παιχνίδια. Στα τρία τελευταία παιχνίδια δεν είχε πάει καλά και πάω και πιάνω τον Μπόμπεκ και του λέω «εγώ έφαγα δύο γκόλ και μ’ έβγαλες, εδώ συνεχίζει να μην πηγαίνει καλά και δεν βγαίνει, τι γίνεται;»
Μου λέει εγώ «εκτιμώ την προπόνηση που έκανες τελευταίος έφευγες, ήρθε η ώρα να παίξεις». Και με βάζει με τον Ηρακλή στη Λεωφόρο και τρελάθηκαν όλοι. Παίζω λοιπόν συνέχεια μέχρι το 1971 και έρχεται ο Πούσκας και τον βάζει σε δυο τρία παιχνίδια τον Κωσταντίνου, και ξαναπαίζω εγώ συνέχεια μέχρι το 1974.
Στα 31 σου μαζί με τον Παναγιώτη Κελεσίδη είστε οι καλύτεροι τερματοφύλακες της Ελλάδος, εγώ θα προσθέσω και από τους καλύτερους στην Ευρώπης, και φεύγεις από τον Παναθηναϊκό. Τί έγινε;
Την χρονιά αυτή έπαιζα τα δύσκολα παιχνίδια εκτός έδρας και στην Λεωφόρο δεν με έβαζαν και έπαιζε ο Κωνσταντίνου οπότε αυτό με πείραξε πολύ και έφυγα. Τους άφησα με ένα τερματοφύλακα, πήγα σπίτι μου, όλο το 1975 δεν έπαιζα πουθενά.
-Και ο Παναθηναϊκός δεν αντέδρασε;
Στην αρχή όχι. Όταν ο Παναθηναϊκός έκανε τρεις ήττες,( στο Καραϊσκάκης τρώει 4 γκολ, στον Ηρακλή τρώει 6 γκολ, πάει στην Βέροια τρώει 3 γκολ, συνεχόμενα αυτά), με παίρνει τηλέφωνο ο Δομάζος και μου λέει «σε παρακαλώ γύρνα πίσω έχουμε γίνει ρεζίλι». Δεν γύρισα ποτέ. Το 1976 πάω ένα χρόνο στην Παναχαϊκή και κάνω 25 παιχνίδια.
-Και έκλεισες την καριέρα σου στον Απόλλωνα Αθηνών;
Ναι γιατί έκανα προπόνηση στον Απόλλωνα και ταξίδευα στη Πάτρα. Παίζω λοιπόν ένα χρόνο στον Απόλλωνα και το 1979 σταμάτησα το ποδόσφαιρο 36 χρονών γιατί είχα ένα πρόβλημα και με την μέση μου
-Πάμε τώρα στην Εθνική Ελλάδος. Έχεις 25 συμμετοχές και παίζεις το πρώτο ματς με τη Σοβιετική Ένωση το 1965 με ήττα 1-4 στο Καραϊσκάκης, σωστά;
Ναι. Το δικό μας γκόλ το έβαλε ο Μίμης Παπαϊωάννου στον Λέβ Γιασίν. Τα καλύτερα παιχνίδια τα κάναμε το 1968-69 με Πορτογαλία, Ρουμανία και Ελβετία και αν δεν γινόταν αυτό το επεισόδιο με Νταν Γεωργιάδη και Μίμη Δομάζο θα πηγαίναμε σίγουρα στο Μεξικό.
Εγώ προσωπικά θεωρώ γιατί έχω δει όλες τις Εθνικές Ελλάδος από το 1960 μέχρι σήμερα την καλύτερη Εθνική Ελλάδος όλων των εποχών με μπροστά Κούδα, Σιδέρη, Μίμη Παπαϊωάννου, Μποτίνο, στα χάφ Χάιτα, Δομάζο και πίσω Οικονομόπουλο, Γκαϊτατζη, Ζαντέρογλου Σπυρίδων και Νίκο Σταθόπουλο βάση των αποτελεσμάτων που έφερε. Γιατί αν γυρίσουμε 10 χρόνια πίσω το 1960 υπήρξε μια Εθνική Ελλάδος που μάγευε τον κόσμο με το ποδόσφαιρο που έπαιζε. Σάββας Θεοδωρίδης, Ηλίας Ρωσσίδης, Μίμης Στεφανάκος, Κώστας Λινοξυλάκης, Τάσος Βασιλείου, Τάκης Λουκανίδης, Κώστας Πολυχρονίου, Θανάσης Μπέμπης, Αντρέας Παπαεμανουήλ ,Ηλίας Υφαντής, Κώστας Νεστορίδης, Βαγγέλης Πανάκης, Λόρης Θεοφάνης
-Στον τελικό του Γουέμπλεϊ με τον Αγιαξ 2-6-1971 χάσατε 2-0. Πόσο δύσκολο ήταν να νικήσετε;
Ο Πούσκας μας έλεγε ότι είναι ομάδα που μπορούμε να την νικήσουμε.. Έτσι μπαίνουμε μέσα και παίζουμε επιθετικά. Ο Κρόιφ όμως ήταν «ελάφι» και δεν πιανόταν ούτε με λάσο.
-Σταματάς το 1979 και τι κάνεις;
-Αναλαμβάνω προπονητής στον Παναθηναϊκό τους τερματοφύλακες από το 1979 μέχρι το 2006. Από τα χέρια μου έχει περάσει ο Νικοπολίδης. 15 χρόνια ήταν μαζί μου. Εγώ τον κράτησα. Όσο ήταν ο Βάντσικ ήθελε να φύγει γιατί δεν έπαιζε. «Εσύ θα κάνεις προπόνηση», του έλεγα, «και θα έρθει η ώρα να παίξεις» και όταν ο Βάντσικ έπαθε μηνίσκο άρπαξε την ευκαιρία από τα μαλλιά και δεν ξαναβγήκε. Επίσης έχω συνεργαστεί με τους Χαλκιά, τον Τζόρβα, τον Κοτσόλη, τον Βελίδη και τον Συκαλιά.
-Το 2002 ήσουν υπηρεσιακός προπονητής του Παναθηναϊκού και αντικατέστησες τον Μαρκαριάν;
Ναι για 5 με 6 παιχνίδια. Είχε άδεια να πάει στην πατρίδα του δεν έχασα κανένα παιχνίδι.
-Πες μου τώρα όλα αυτά τα χρόνια που είσαι στο ποδόσφαιρο ποιος τερματοφύλακας σε έχει εντυπωσιάσει περισσότερο από το 1960 μέχρι σήμερα ;
Αναμφισβήτητα ο Παναγιώτης Κελεσίδης.
