Ο 42χρονος διαιτητής Νίκος Μαυρομιχάλης ανήκει στο δυναμικό της ΕΠΣΠ από το 2009, ενώ έχει θητεύσει ακόμα ως διαιτητής στην ΕΠΣ Μεσσηνίας και στην ΕΠΣ Ηρακλείου. Φημίζεται για τις δράσεις του εντός των αγωνιστικών χώρων αφού τον έχουμε δει αρκετές φορές να καθαρίζει το γήπεδο από απορρίμματα πριν την διεξαγωγή κάποιου αγώνα με τους ποδοσφαιριστές των δύο ομάδων! Έχει χτίσει ένα πολύ καλό όνομα στην Πειραϊκή διαιτησία και στην συνείδηση των φιλάθλων είναι ένας ντόμπρος και ακριβοδίκαιος ρέφερι. Μιλήσαμε μαζί του για να μάθουμε την δική του προσωπική ιστορία και το πώς αντιλαμβάνεται τα πράγματα στον ευαίσθητο χώρο του ερασιτεχνικού ποδοσφαίρου…
- Κύριε Μαυρομιχάλη, σας καλωσορίζουμε εδώ στην εφημερίδα ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ! Σας ξέρουμε ως διαιτητή. Έχετε παίξει όμως εσείς ο ίδιος ποδόσφαιρο;
Έχω παίξει και το θεωρώ αυτό αναγκαίο για έναν καλό διαιτητή, επειδή έχει να κάνει με την ψυχολογία των ποδοσφαιριστών. Όσοι δεν έχουν παίξει οι ίδιοι ποδόσφαιρο δεν μπορούν να καταλάβουν αρκετά πράγματα που γίνονται στον αγωνιστικό χώρο…
- Σε ποιες ομάδες έχετε αγωνιστεί;
Στον ΠΕΡΑΜΑΪΚΟ, στην ΟΛΥΜΠΙΑΔΑ, στην ΑΕ ΠΕΡΑΜΑΤΟΣ, στον ΕΡΜΗ ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΥ και στον ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ ΠΕΡΑΜΑΤΟΣ όπου κρέμασα τα παπούτσια μου το 2007. Για την ακρίβεια κρέμασα τα… γάντια μου, επειδή στην τελευταία μου ομάδα έπαιζα τερματοφύλακας λόγω ενός σοβαρού τραυματισμού σε τροχαίο που δεν μου επέτρεπε να τρέχω! Τα προηγούμενα χρόνια έπαιζα στην επίθεση…
- Είχατε και διακρίσεις με αυτές τις ομάδες που αναφέρατε;
Με τον ΠΕΡΑΜΑΪΚΟ είχαμε ανέβει τότε από την Α” Πειραιά στην Δ” εθνική κατηγορία! Εκείνο τον χρόνο είχα πάει και για δοκιμαστικά στον ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ αλλά δεν προχώρησε το θέμα…
- Να υποθέσουμε, είστε Πειραιώτης γέννημα θρέμμα…
Γεννήθηκα στην Νίκαια και μένω εδώ και πολλά χρόνια στο Πέραμα. Από τον Πειραιά έφυγα μόνο για επαγγελματικούς λόγους επειδή ήμουν στο Πολεμικό Ναυτικό και είχα πάρει μετάθεση στην Μεσσηνία και το Ηράκλειο Κρήτης. Γι” αυτόν τον λόγο έχω σφυρίξει παιχνίδια και σε αυτές τις δύο Ενώσεις…
- Θυμάστε κάποιο ευτράπελο περιστατικό από παιχνίδια σας στην επαρχία;
Είναι αλήθεια ότι στην ελληνική επαρχία συμβαίνουν πολλά ευτράπελα! Σε ένα παιχνίδι, για παράδειγμα, στην Στενωσιά Μεσσηνίας μας είχαν κλειδώσει κάτι «τυπάδες» και μας έλεγαν… δεν θα φύγετε από εδώ αν δεν κερδίσουμε! Ευτυχώς με το χιούμορ ξεπερνούνται πολλές δύσκολες καταστάσεις…
- Ποιο παιχνίδι θυμάστε ως διαιτητής στο οποίο είχατε τον περισσότερο κόσμο στις εξέδρες;
Ένα φιλικό του ΙΩΝΙΚΟΥ στις Σιταποθήκες στο οποίο είχαν μαζευτεί περισσότερα από 800 άτομα! Είχε γεμίσει σχεδόν όλη η εξέδρα. Είναι ωραίο να παίζεις μπροστά σε τόσο πολύ κόσμο, και είναι κρίμα που στις ημέρες μας τα περισσότερα παιχνίδια στο τοπικό γίνονται μεταξύ φίλων και συγγενών. Έχουμε ζήσει πολύ διαφορετικές καταστάσεις με γεμάτα γήπεδα από κόσμο, ακόμα και την εποχή που παίζαμε στα ξερά…
- Ποιος ευθύνεται για το γεγονός ότι δεν έρχεται πλέον ο κόσμος στα γήπεδα;
Όλοι ευθυνόμαστε! Δεν εξαιρείται κανείς. Η αλήθεια είναι ότι γίνεται κακή διαχείριση από τις ομάδες. Οι περισσότερες έχουν καταντήσει μικρομάγαζα και «καφενεία». Οπότε με την πάροδο του χρόνου χάνεται το ενδιαφέρον, δεν υπάρχει το κατάλληλο κίνητρο και ο κόσμος απαξιώνει την όποια προσπάθεια. Εδώ βλέπουμε ομάδες Super League με ελάχιστο κόσμο…
- Σας έχουμε δει συχνά να παίρνετε την πρωτοβουλία για διάφορες δράσεις μέσα στα γήπεδα! Θυμόμαστε προσωπικά σε ένα παιχνίδι στο γήπεδο της Χαραυγής να μαζεύετε τα σκουπίδια από τον αγωνιστικό χώρο με τους παίκτες των δύο ομάδων…
Ναι, το κάνω συχνά αυτό, πρωτίστως για την ασφάλεια των ποδοσφαιριστών. Σέβομαι τους ποδοσφαιριστές όπως σέβομαι τα παιδιά μου! Θέλω να προλαβαίνω δυσάρεστες καταστάσεις και το θεωρώ προσωπική μου ευθύνη να είναι καθαρός ο αγωνιστικός χώρος. Πρώτη φορά το είχα κάνει στο γήπεδο των Οριζομύλων και από τότε το έχω κάνει σε αρκετά γήπεδα…
- Επαγγελματικά με τι ασχολείστε πλην της διαιτησίας;
Είμαι απόστρατος αξιωματικός του Πολεμικού Ναυτικού από το 2011 και τα τελευταία χρόνια δουλεύω σε βενζινάδικα. Έχω περάσει από πολλά ιστορικά πλοία όπως το ΑΤ ΚΙΜΩΝ, το ναρκαλιευτικό ΠΛΟΙΑΣ ή την φρεγάτα ΛΗΜΝΟΣ. Μάλιστα σε μια περίπτωση που ήμασταν με 10 μποφόρ στο Αδριατικό πέλαγος λόγω των ενεργειών μου είχα πάρει αργότερα μετάλλιο ανδρείας!
- Τι είναι αυτό που κρατάτε μέχρι τώρα από την ενασχολησή σας με την διαιτησία, κύριε Μαυρομιχάλη;
Η ηθική ικανοποίηση που νιώθω από το γεγονός ότι κανένας δεν με έχει πειράξει επειδή υπάρχει σε όλους η αίσθηση ότι είμαι ακριβοδίκαιος και καθαρός. Έχω ζήσει καταστάσεις με φιλάθλους να περιμένουν με άγριες διαθέσεις έναν διαιτητή, και βλέποντας εμένα να τον έχω αντικαταστήσει την τελευταία στιγμή, ηρεμούν! Αυτό είναι κάτι πολύ σημαντικό για εμένα…
- Είπατε προηγουμένως ότι σέβεστε τους ποδοσφαιριστές όπως σέβεστε τα παιδιά σας! Θέλετε να πείτε κάτι περισσότερο για αυτό;
Πρέπει να σεβόμαστε τα παιδιά μας, να μην περιμένουμε να μας δώσουν, εμείς έχουμε την υποχρέωση να τους δώσουμε! Τα παιδιά τα κάνουμε επειδή τα αγαπάμε, όχι για να μας αγαπάνε. Και με τους ποδοσφαιριστές το ίδιο συμβαίνει. Ένας διαιτητής δεν μπορεί να απαιτεί σεβασμό αν δεν σέβεται πρώτα ο ίδιος…
- Πολύ σωστό! Σας ευχαριστούμε πολύ για όλα όσα μας είπατε…
Κι εγώ σας ευχαριστώ…
