Ο 18χρονος Μάριος Διακογιάννης είναι ένας ποδοσφαιριστής που ξεχωρίζει με την παρουσία του στα Πειραϊκά πρωταθλήματα, τόσο με την εξωτερική του εμφάνιση όσο και με την αγωνιστική του παρουσία! Γεννημένος στην Κίνα από Έλληνα πατέρα και Κινέζα μητέρα έχει εμφανώς το DNA και των δύο φυσικών του γονέων. Από την άλλη είναι ένα ανερχόμενο «αστέρι» που λόγω του ταλέντου, της επιμονής και της σκληρής του προπόνησης, αρχίζει και λάμπει δυνατά στο Πειραϊκό ποδοσφαιρικό στερέωμα. Πέρσι βοήθησε την ομάδα του, την ΑΕ ΧΑΤΖΗΚΥΡΙΑΚΕΙΟΥ, να ανέβει στην Β” κατηγορία της ΕΠΣΠ και φέτος συνεχίζει να αγωνίζεται εκεί, προφανώς για τελευταία χρονιά αφού έχει βάλει πλώρη για ανώτερες κατηγορίες…
- Μάριε, είμαστε πολύ χαρούμενοι που έχουμε την ευκαιρία να συνομιλήσουμε μαζί σου! Από πού κατάγεσαι;
Η καταγωγή του πατέρα μου είναι από την Χίο, και η μητέρα μου είναι Κινέζα. Εγώ γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Κίνα και ήρθαμε στην Ελλάδα για μόνιμη εγκατάσταση το καλοκαίρι του 2022. Τώρα μένω με τους γονείς μου στην Καλλιθέα…
- Μίλησέ μας λίγο για τα παιδικά σου χρόνια και για το πώς άρχισες να ασχολείσαι με το ποδόσφαιρο!
Το ποδόσφαιρο μου άρεσε από πολύ μικρός. Στα έντεκά μου χρόνια άρχισα να παρακολουθώ ποδοσφαιρικά σεμινάρια σε ένα ιδιωτικό σχολείο της Κίνας στην επαρχία Τζιανξού όπου μέναμε με τους γονείς μου. Ο πατέρας μου είναι Έλληνας μηχανικός στα καράβια και γνώρισε την μητέρα μου στην Κίνα. Η συγκεκριμένη χώρα έχει πολύ καλή ποδοσφαιρική παιδεία και το ποδόσφαιρο διδάσκεται σε όλα τα σχολεία. Υπάρχουν ακόμα και καλοκαιρινά τμήματα εκμάθησης σε ταράτσες με χόρτο!
- Ποια ήταν η εξέλιξή σου;
Ξεχώρισα από μικρός. Μάλιστα στην Κίνα έκανα προπόνηση με την φανέλα της Εθνικής Ελλάδος! Μόλις στα δώδεκα μπήκα σε μια ποδοσφαιρική ακαδημία ενός σχολείου με εξετάσεις όπως συμβαίνει εδώ με τα ΤΕΦΑΑ. Και μέχρι τα δεκαπέντε μου χρόνια συνέχισα να προπονούμαι και να μαθαίνω πράγματα. Διψούσα να κάνω περισσότερα και μετά το μάθημα έκανα μόνος μου δύο ώρες προπόνηση. Ακόμα και το καλοκαίρι δεν πήγαινα διακοπές για να συνεχίσω να προπονούμαι!
- Έπαιζες σε κάποια ομάδα σε τοπικό πρωτάθλημα όπως συμβαίνει εδώ;
Στην Κίνα δεν υπάρχουν τοπικά πρωταθλήματα, υπάρχουν μόνο πρωταθλήματα ανάμεσα στις ποδοσφαιρικές ακαδημίες των Σχολείων. Από εκεί και πέρα υπάρχει το μεγάλο επαγγελματικό πρωτάθλημα ανάμεσα στις ομάδες των μεγάλων πόλεων. Μιλάμε για πόλεις με πληθυσμό τουλάχιστον 80 εκατομμυρίων κατοίκων, όπως η Τζιανξού, η πόλη που μέναμε εμείς όπου εδρεύει η ομώνυμη ομάδα…
- Πώς φτάνει κανείς να παίξει σε τέτοιους μεγάλους ποδοσφαιρικούς κολοσσούς;
Από την πρώτη Λυκείου ένα παιδί που ξεχωρίζει ποδοσφαιρικά μπορεί να εισαχθεί σε ένα ειδικό αθλητικό Λύκειο, μέσα από τα οποία γίνεται η επιλογή για τις μεγάλες επαγγελματικές ομάδες. Επειδή στην ουσία ένα παιδί είναι έγκλειστο σε αυτά τα Σχολεία, η μητέρα μου δεν ήθελε να συνεχίσω εκεί. Τελικά όμως κατόρθωσα να ενταχθώ σε ένα τέτοιο αθλητικό Σχολείο μέσω ενός άλλου Λυκείου με πιο ελεύθερες συνθήκες διαβίωσης…
- Πώς ήταν το καθημερινό σου πρόγραμμα;
Το πρωί κανονικά παρακολουθούσα τα μαθήματά μου στο Σχολείο και το απόγευμα έκανα 5 ώρες προπόνηση! Εγώ ξεχώρισα γρήγορα και έφτασα στο σημείο να με ζητήσουν άνθρωποι της πρωταθλήτριας τότε στην Κίνα JIANGSU FC. Δυστυχώς η ομάδα εκείνη διαλύθηκε αμέσως μετά το πρωτάθλημα που κατέκτησε, επειδή ψηφίστηκε ένας νέος αθλητικός νόμος στην Κίνα που έβαζε φρένο στις μεταγραφές ξένων ποδοσφαιριστών! Κάπου εκεί έκανε την εμφάνισή του και ο κορωνοϊός…
- Πώς ήταν η ζωή σου με τον κορωνοϊό στην Κίνα;
Το 2019 εσώκλειστοι στα σπίτια μας, λίγο πιο ελεύθερα τα πράγματα το 2020 και 2021, και μια νέα έξαρση το 2022 που μας έκανε να πάρουμε την απόφαση να φύγουμε από την Κίνα και να έρθουμε για μόνιμη εγκατάσταση στην Ελλάδα. Ήρθαμε Αθήνα τον Ιούλιο του 2022 όταν εγώ ήμουν δεκαεπτά ετών…
- Πώς έγινε το «κονέ» με την ΑΕ ΧΑΤΖΗΚΥΡΙΑΚΕΙΟΥ;
Ο πατέρας μου ερχόταν τακτικά Ελλάδα και ήξερε τον προπονητή μας Νίκο Διαμαντόπουλο επειδή έμεναν και οι δύο στην Καλλιθέα. Ο κύριος Νίκος ήταν τότε προπονητής στον ΑΟΚ ΦΑΛΗΡΟΥ και στις ακαδημίες του ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ στον Ταύρο. Όταν ανελαβε πέρσι το καλοκαίρι την ΑΕ ΧΑΤΖΗΚΥΡΙΑΚΕΙΟΥ πρότεινε στον πατέρα μου να έρθω να δοκιμαστώ στην ομάδα. Του άρεσα πολύ σαν ποδοσφαιριστής και κατέληξα εδώ…
- Φέτος συνεχίζεις στην ομάδα αλλά στην Β” κατηγορία πλέον αφού ανεβήκατε πέρσι! Πώς τα βλέπεις τα πράγματα;
Έχουμε καλή ομάδα και πιστεύω θα σταθούμε καλά στην κατηγορία. Εγώ θέλω πολύ να κάνω ένα καλό πρωτάθλημα, επειδή στοχεύω ψηλά του χρόνου!
- Ποιοί είναι οι στόχοι σου, Μάριε;
Φέτος τελειώνω το Λύκειο και πολύ πιθανό του χρόνου να πάρω μεταγραφή σε ομάδα της Αγγλίας! Θα σπουδάσω εκεί του χρόνου και θέλω να παίξω σε μια καλή ομάδα Β” ή Γ” κατηγορίας. Προπονούμαι καθημερινά πάρα πολύ, πάω γυμναστήριο για ενδυνάμωση, ακόμα και το καλοκαίρι στις διακοπές μου στην Χίο δεν άφησα γήπεδο απάτητο στο νησί, ούτε γυμναστήριο!
- Έχεις κάποια ποδοσφαιρικά ινδάλματα;
Μου αρέσει πολύ ο Τσιμίκας που έπαιζε στον ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ και τώρα παίζει στην ΛΙΒΕΡΠΟΥΛ!
- Παίζετε στην ίδια θέση μήπως;
Όχι, εκείνος παίζει αριστερά και εγώ δεξιά, αλλά ανεβοκατεβαίνω σε όλη την πτέρυγα όπως ο Τσιμίκας! Πιο μικρός έπαιζα εξτρέμ, εξάρι, ακόμα και σέντερ μπακ…
- Μάριε, σε ευχαριστούμε πολύ για όλα όσα μας είπες και ήταν πολύ ενδιαφέροντα! Να ευχηθούμε μια καλή σεζόν με την ομάδα σου και ένα λαμπρό μέλλον για εσένα. Γιατί όχι να μην φορέσεις κάποτε ακόμα και την φανέλα της Εθνικής Ελλάδος όπως έκανες μικρότερος στην Κίνα!
Σας ευχαριστώ πολύ! Για την ώρα περνάω πολύ καλά εδώ στην ΑΕ ΧΑΤΖΗΚΥΡΙΑΚΕΙΟΥ συμμετέχοντας στα πρωταθλήματα της ΕΠΣΠ. Θα συνεχίσω να δουλεύω σκληρά και θα κυνηγήσω μέχρι το τέλος τα όνειρά μου!
