*Άρθρο του κ. Δημήτρη Καπράνου, Δημοσιογράφου, διευθυντή του περιοδικού Shipping International
ΕΥΤΥΧΩΣ, υπάρχει και η Ναυτιλία! Είδε η Αθήνα για μια εβδομάδα πώς μπορεί να επηρεάσει ακόμη και την καθημερινότητά μας η πρώτη ναυτιλιακή δύναμη του κόσμου.
ΑΙΦΝΗΣ, τα Ποσειδώνια δημιούργησαν ένα διαφορετικό κλίμα, σε μια πόλη που έχει αρχίσει να βυθίζεται ήδη στη ραστώνη, πασπαλισμένη με αφρικανική σκόνη και λασποβροχή.
ΕΝΤΑΞΕΙ, δεν θα ασχοληθούμε με τα «πάρτι» των επιχειρηματιών (επιλέξαμε να μείνουμε σπίτι, αποφεύγοντας το «στριμωξίδι» στις μεγάλες πίστες), όπου εμφανίστηκαν τα λεγόμενα «μεγάλα ονόματα» του σημερινού ελληνικού (;) τραγουδιού και τα οποία απασχόλησαν (παντοιοτρόπως τις κοσμικές στήλες και τα «γκόσιπ» σάιτ του διαδικτύου.
Πέρα απ’ όλα αυτά τα « ξεφαντώματα» (εμείς θα προτιμούσαμε δυο-τρεις καλές παραστάσεις στο Ηρώδειο, διοργανωμένες από τα Ποσειδώνια και τον εφοπλισμό), υπάρχει και η άλλη, η θετικότατη πλευρά των Ποσειδωνίων για τη χώρα.
ΥΠΑΡΧΕΙ το αδιαχώρητο στα μεγάλα ξενοδοχεία, το «boom» των ναυλώσεων για τα μεγάλα και πολυτελή γιοτ, αλλά και οι πολύ σημαντικές συναντήσεις, τα «business meetings» στις αίθουσες συνεδριάσεων των μεγάλων ξενοδοχειακών μονάδων, η σύναψη σημαντικών συμφωνιών στα πολυτελή ντεκ των θαλαμηγών, οι συνομιλίες μεταξύ επιχειρηματιών για τη σύναψη νέων συμφωνιών, που συνήθως καταλήγουν στην παραγγελία καινούργιων πλοίων…
ΠΟΛΛΟΙ νομίζουν ότι τα Ποσειδώνια είναι κάτι σαν την Έκθεση Θεσσαλονίκης! Δεν είναι, όμως, έτσι. Η Ναυτιλία δεν μοιάζει με καμιά άλλη βιομηχανία. Η Ναυτιλία είναι ένας κόσμος που βρίσκεται σε διαρκή κίνηση και ανησυχία.
ΘΥΜΗΘΕΙΤΕ την κατάσταση που επικρατούσε με τα lockdowns της πανδημίας. Την ώρα που τα αεροδρόμια αράχνιαζαν, που οι σιδηρόδρομοι είχαν σταματήσει, τα βαπόρια όργωναν τους ωκεανούς. Χωρίς να υπολογίσει την απαράδεκτη συμπεριφορά των αρχών της στεριάς, που σε πολλές περιπτώσεις φέρθηκαν στους ναυτικούς σκαιότατα, η Ναυτιλία συνέχισε να τροφοδοτεί και να κρατά ζωντανή την εφοδιαστική αλυσίδα. Και, ασφαλώς, δεν ήταν μια κίνηση που πηγάζει από το σύνθημα «τα πάντα για το κέρδος». Ήταν η κεκτημένη ταχύτητα της Ναυτιλίας, του κλάδου που δεν μπορεί να σταματήσει να δουλεύει!
ΤΑ ΠΟΣΕΙΔΩΝΙΑ, λοιπόν, δεν έπεσαν από τον ουρανό, δεν τα «έστησε» καμιά κυβέρνηση, δεν είναι «Διεθνής Έκθεση», με περίπτερα υπουργείων και φορέων του Δημοσίου. Είναι καρπός που βγήκε από το σώμα τη Ναυτιλίας, που ξεπήδησε από την αέναη, τη χωρίς σταματημό επίμονη και επίπονη κίνηση.
Η ΕΛΛΑΔΑ -σας το λέω με βεβαιότητα- δεν έχει ακόμη αντιληφθεί τι σημαίνει Ελληνική Εμπορική Ναυτιλία. Αν το είχε αντιληφθεί, τότε και η χώρα θα είχε τεθεί σ’ αυτή τη διαρκή κίνηση, σ’ αυτό το συνεχές «big bang», τον συνεχώς εντεινόμενο και μηδέποτε ελαττούμενο ρυθμό στον οποίο κινούνται οι θαλάσσιες μεταφορές.
ΠΟΛΥ σωστά τα είπαν οι εφοπλιστές στη συνέντευξη Τύπου και μπράβο στη Μελίνα Τραυλού, που άφησε στην άκρη το «λάθε βιώσας» και ύψωσε τη σημαία της εξωστρέφειας.
ΧΡΕΙΑΣΤΗΚΕ μια άξια γυναίκα ώστε, έπειτα από πολλά χρόνια, η Ένωση Ελλήνων Εφοπλιστών να πάψει να…τραυλίζει! Κι αυτό είναι πολύ σημαντικό…
