Στην επιμνημόσυνη δέηση για τον Πειραιώτη Ήρωα των Ιμίων, Παναγιώτη Βλαχάκο, ο οποίος έπεσε στο καθήκον στις 31 Ιανουαρίου 1996, μαζί με τους Χριστόδουλο Καραθανάση και Έκτορα Γιαλοψό, συνέβη κάτι το οποίο επιθυμούμε να σχολιάσουμε καθώς δεν πέρασε απαρατήρητο.
Με έκπληξη ακούσαμε τον αγαπητό Νίκο Βλαχάκο, αδερφό του Ήρωα, βουλευτή Α’ Πειραιά και Νήσων της ΝΔ, να εκφράζει δημοσίως τη δυσαρέσκειά του προς τη δημοτική Αρχή Μώραλη για το ψήφισμα ονομασίας δρόμου της πόλης εις μνήμην του πρώην Πρωθυπουργού, Κώστα Σημίτη, ο οποίος διετέλεσε και εκείνος Βουλευτής Πειραιά και ως Πρωθυπουργός «συνδέθηκε» πολιτικά με εκείνη τη μοιραία νύχτα.
Ο κ. Βλαχάκος έσπευσε προτού τοποθετηθεί δημοσίως να ξεκαθαρίσει ότι μιλά “ως αδελφός και μόνο ως αδελφός” του Ήρωα των Ιμίων, τονίζοντας πως «Βλαχάκος και Σημίτης στην ίδια πόλη δεν χωρούν».
Εδώ λοιπόν οφείλουμε ως ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ, μιας και καταγράψαμε το γεγονός, να σχολιάσουμε το εξής:
Θεωρούμε ότι η αναφορά αυτή του Νίκου Βλαχάκου, όσο και αν προέρχεται από «πόνο ψυχής» και εμπεριέχει προσωπική θέση, ήταν θεσμικά άτοπη και άκομψη.
Και εξηγούμαστε: Ο Δήμος Πειραιά ΚΑΘΕ ΧΡΟΝΟ πραγματοποιεί την επιμνημόσυνη δέηση τιμώντας τον Πειραιώτη Ήρωα. Μένει στην ουσία, σεμνά, ταπεινά, ως οφείλει. Ποτέ στο παρελθόν η δημοτική Αρχή δεν έδωσε «δικαιώματα», ούτε ποτέ έγινε κάποια προσπάθεια να δοθούν πολιτικές ή παρασκηνιακές διαστάσεις στη συγκεκριμένη επιμνημόσυνη δέηση.
Η ιστορία άλλωστε κρίνει.
Ποιος ο λόγος λοιπόν να σηκωθεί αυτοδιοικητικό «θέμα» σε ένα κάλεσμα για να τιμηθεί ένας Πειραιώτης Ήρωας; Τι βοήθησε αυτό τον Πειραιά, πέρα από το να «γεμίσουν» στήλες παρασκηνίου ΜΜΕ, που δεν έχουν σχέση με τα της πόλης;
Όπως προαναφέραμε, θεμιτή και σεβαστή η κάθε προσωπική άποψη. Αλλά εφόσον τίθεται εξ’ αρχής ως… «προσωπική», γιατί δεν έμεινε στη «σφαίρα» του προσωπικού αλλά έπρεπε να καταγραφεί στη συγκεκριμένη δημόσια τελετή;
Γνώμη μας είναι ότι αυτή η θέση του κ. Βλαχάκου «θα μπορούσε» να εκφραστεί σε δεύτερο χρόνο, ή με μία προσωπική ανάρτηση μετά το πέρας της τελετής. Θα μπορούσε ακόμη και να είχε εκφραστεί τη μέρα του ψηφίσματος, στις αρχές δηλαδή του έτους, από τον ίδιο.
Αν πάλι το «προσωπικό», δεν εμπεριέχει πολιτική θέση, τότε ως βουλευτής της ΝΔ, ο Νίκος Βλαχάκος θα έπρεπε να είχε σχολιάσει δημοσίως και από το βήμα της Βουλής, ανάλογα, τις θέσεις και τις απόψεις του εξέφρασε ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης για τον Κώστα Σημίτη.
Να ξεκαθαρίσουμε. Στην παρούσα φάση, δεν εκφέρουμε άποψη για το αν είναι σωστό ή όχι να υπάρξει δρόμος «Σημίτη» στον Πειραιά. Όπως δεν θα κρίνουμε (σε αυτή τη φάση) αν πρέπει π.χ. ο Τινάνειος Κήπος να συνεχίζει να λέγεται Τινάνειος. Είναι μια συζήτηση μεγάλη, που μπορεί να γίνει υπό προϋποθέσεις και προφανώς θα υπάρξουν διαφωνίες και επιχειρήματα.
Ωστόσο, το να «επισκιάζεται» μια σεμνή τελετή με συγκεκριμένο σκοπό και να δημιουργούνται «εντυπώσεις» εκ του ουκ άνευ, για ένα θέμα που θα μπορούσε να λυθεί με ένα… τηλέφωνο (σ.σ. γιατί στον Πειραιά ζούμε, ξέρουμε…), είναι κατά τη γνώμη μας, άκομψο –ίσως και προσβλητικό κυρίως, για τον διοργανωτή, που στην συγκεκριμένη περίπτωση ήταν ο Δήμος Πειραιά.
Επίσης, το να ευχαριστείς από καρδιάς-και δημοσίως- όσους Δημοτικούς Συμβούλους ενοχλήθηκαν και αντέδρασαν στην ενέργεια αυτή, πάλι δεν προσφέρει τίποτα πέρα από ενδο-δημοτική «πόλωση».
Για εμάς λοιπόν υπήρξαν λεκτικά «ατοπήματα» από το Νίκο Βλαχάκο στη συγκεκριμένη επιμνημόσυνη δέηση, για τα οποία θεωρούμε ότι και ο ίδιος, σε δεύτερη σκέψη, ίσως να έχει μετανιώσει.
Ωστόσο, τα «γραφόμενα» μένουν, οι απόψεις σεβαστές, η κριτική θεμιτή.
