Τα 3 ταχύπλοα Αίολος Κεντέρης κάποτε υπήρξαν υπερήφανα σύμβολα της ελληνικής ακτοπλοΐας, φέρνοντας επανάσταση στα θαλάσσια ταξίδια του Αιγαίου.
Η ονομασία «Αίολος Κεντέρης» ήταν ένας συμβολικός συνδυασμός, εμπνευσμένο από τον θεό του άνεμου Αίολο και τον χρυσό Ολυμπιονίκη Κωνσταντίνο Κεντέρη.
Τα ταξίδια με τα «Αίολος Κεντέρης» έγιναν συνώνυμα της προόδου και της δύναμης προσφέροντας μία πρωτόγνωρη εμπειρία άνεσης και ταχύτητας.
Το πρώτο επιβατηγό πλοίο Αίολος Κεντέρης στην αρχή θεωρήθηκε επιτυχημένο, με το πέρασμα του χρόνου άρχισαν να παρουσιάζονται τα πρώτα προβλήματα, όπως παράκτιες ζημιές, απώλειες από τα απόνερά και σοβαρά μηχανικά προβλήματα από τους κινητήρες, κατασκευής Pielstick. Παρόλο που ήρθε κλιμάκιο από τη Γαλλία για την επισκευή τους, τα προβλήματα παρέμειναν.
Τα συχνά ατυχήματα λόγω τον απόνερων, ήταν η αφορμή, ακόμη και να προειδοποιούνται οι λουόμενοι των παραλιών της Χαλκιδικής και του Αιγαίου για τη διέλευσή του, ενώ μετά από σχετική καταγγελία αποφασίστηκε όταν περνάει από παραλίες να κινεί-ται σε απόσταση 10 μιλίων από αυτές και με χαμηλότερη ταχύτητα. Το 2006, αντικαταστάθηκαν οι κινητήρες του, και έτσι το πλοίο, αφού έλαβε το προσωνύμιο «Κόσμημα του Αιγαίου», δρομολογήθηκε στη γραμμή Πειραιάς-Πάρος-Νάξος-Σαντορίνη.
Το πλοία ήταν από το 2011 μέχρι το 2016 παροπλισμένα στα Αμπελάκια Σαλαμίνας. Το 2016 μετά από 5 χρόνια παροπλισμού, ναυλώθηκε το πρώτο Αίολος Κεντέρης στην Ιταλία, προκειμένου να συνδέσει την Α-ουγκούστα με τη Βαλέττα Μάλτας. Εκεί ξεκίνησαν εργασίες ανακαίνισης, οι οποίες όμως καθυστέρησαν αρκετά, με αποτέλε-σμα το πλοίο να κατασχεθεί για χρέη 5.000.000 ευρώ. σήμερα, το πλοίο να παραμένει ημιβυθισμένο στη Αουγκούστα Ιταλίας ενώ τα άλλα δυο ταχύπλοα με την ίδια ονομασία παραμένουν ακόμα στο αρχαίο λιμάνι στα Αμπελάκια Σαλαμίνας.
Σήμερα τα άλλοτε γνωστά πλοία ως σύμβολα ταχύτητας βρίσκονται παροπλισμένα και ημιβυθισμένα, το ένα στο λιμάνι Αουγκούστα της Σικελίας και τα άλλα δυο στον ιστορικό κόλπο στα Αμπελάκια Σαλαμίνας.
Η εικόνα τους θλιβερή : ξεθωριασμένα χρώματα, σκουριασμένα καταστρώματα και κενές καμπίνες μαρτυρούν την εγκατάλειψη στο πέρασμα του χρόνου.
Για όσους είχαν την τύχη να ταξιδέψουν μαζί τους, η σημερινή τους κατάσταση προκαλεί ένα αίσθημα νοσταλγίας αλλά και προβληματισμού. Πλοία που αντιπροσώπευαν ένα φιλόδοξο όραμα για την ελληνική ναυτιλία, κατέληξαν σιωπηλά μνημεία μιας εποχής που έφυγε.
Τα «Αίολος Κεντέρης» παραμένουν εκεί, ακίνητα, σαν να περιμένουν μια νέα ευκαιρία ή απλά το τέλος που πλησιάζει αργά.
