H δημοτική παράταξη «Αλλάζουμε τον Πειραιά για όλους και όλες», με επικεφαλής τον Γ. Γαβρίλη, αναφέρει:
«Η Εθνική Τράπεζα και η Τράπεζα Πειραιώς, κατέχουν στον Πειραιά σημαντικότατη ακίνητη περιουσία. Αυτή η περιουσία πέρασε στην κατοχή τους από διάφορες βιομηχανίες μέσα από μια διαδικασία χαριστικών δανεισμών, συμφωνημένων και μη χρεοκοπιών και φυσικά μέσω πελατειακών εξυπηρετήσεων.
Οι επιχειρήσεις αυτές χρηματοδοτήθηκαν και από δημόσιους πόρους και μάλιστα σε περιπτώσεις από τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων που ποτέ δεν επέστρεψαν.
Επίσης, οι συστημικές τράπεζες ανακεφαλαιοποιήθηκαν πολλές φορές, χρησιμοποιούσαν δεκάδες δικατομμύρια με προνομιακούς-χαριστικούς όρους, από τους ίδιους τους πολίτες την ώρα που η κοινωνία βογκούσε από τα Μνημόνια.
Όταν λέμε, λοιπόν, ότι οι τράπεζες χρωστούν, εννοούμε πως οφείλουμε μια «αποδοτικότητα στην πόλη», εξασφαλίζοντας μας ελεύθερους χώρους, στο πλαίσιο της συνεργασίας τους με τους επελαύνοντες επενδυτές του Real-Estate. Μια συνεργασία που ανοίγει έναν νέο κύκλο αισχροκέρδειας και εμπορευματοποίησης της γης με την υπερδόμηση και του τελευταίου ελεύθερου οικοπέδου στην Πειραιά.
Παράδειγμα αποτελεί το νέο σχέδιο της Τράπεζας Πειραιώς με την ιδιοκτησία της στο εργοστάσιο ΑΖΕΛ (7,5 στρεμμάτων) και της Εθνικής στο οικόπεδο Ρετσίνας (27 στρεμμάτων).
Αυτή η πραγματικότητα είναι προφανές ότι δεν μπορεί να βρεθεί η αυτοδιοίκηση σε ρόλο θεατή, δίνοντας απλά τη συγκατάθεσή της.
Η αυτοδιοίκηση οφείλει να είναι τολμηρή και διεκδικητική, αξιοποιώντας όλα τα μέσα για να εντοπίσει το δημόσιο συμφέρον.
Η πόλη μας ασφυκτιά από την υπερδόμηση και την άγρια εμπορευματοποίηση της γης, οφείλει να κάνει μια υπέρβαση∙ να χειραφετηθεί από την αντίληψη που θέλει να υιοθετήσει ασθμαίνουσα τα σχέδια των άλλων. Να διατυπώσει το δικό της σχέδιο, τα δικά της αιτήματα και διεκδικήσεις».
