Ο κύριος Διονύσης Παπαδούλης είναι ένας πολύ ευγενικός και προσιτός άνθρωπος, από αυτούς που έχει ανάγκη ο χώρος του ποδοσφαίρου. Με την δική του βοήθεια ο ΠΑΝΤΖΙΤΖΙΦΙΑΚΟΣ δημιούργησε πριν από έξι χρόνια τις δικές του ακαδημίες και φέτος είναι η παρθενική χρονιά που κάθεται στον πάγκο της αντρικής ομάδας ως πρώτος προπονητής. Άλλωστε οι περισσότεροι παίκτες του τον γνωρίζουν και τους γνωρίζει πάρα πολύ καλά εφόσον προέρχονται από τα σπλάχνα του συλλόγου! Μιλήσαμε μαζί του για το παρόν και το μέλλον της ομάδας του, αλλά και για πολλά άλλα ζητήματα του ερασιτεχνικού ποδοσφαίρου…
- Κύριε Παπαδούλη, είστε «παλιός» και συγχρόνως «νέος» στον ΠΑΝΤΖΙΤΖΙΦΙΑΚΟ! Έτσι δεν είναι;
Κατά κάποιον τρόπο, ναι. Αυτή είναι η έκτη χρονιά που συνεργάζομαι με τον σύλλογο μέσω των τμημάτων υποδομών, αλλά η πρώτη φορά που αναλαμβάνω το τιμόνι της αντρικής ομάδας σε συνεργασία με τον πολύ καλό φίλο Παναγιώτη Χατζηλία που ήταν στο τιμόνι τα προηγούμενα χρόνια…
- Πόσο εύκολη είναι μια τέτοια μετάβαση;
Είναι τελείως διαφορετικό να δουλεύεις με παιδιά από το να δουλεύεις με άντρες, αυτό είναι ευνόητο. Εκείνο όμως που κάνει πιο εύκολη την μετάβαση είναι το γεγονός πως γνωρίζω πολύ καλά όλα τα παιδιά, αφού τα περισσότερα προέρχονται από τις ακαδημίες του συλλόγου και έχουν περάσει από τα χέρια μου. Άλλωστε, πρόκειται για εξαιρετικούς χαρακτήρες, αφού στον ΠΑΝΤΖΙΤΖΙΦΙΑΚΟ επιμένουμε ιδιαίτερα στο παιδαγωγικό κομμάτι, μας ενδιαφέρει να παράγουμε πρώτα καλούς ανθρώπους και μετά καλούς ποδοσφαιριστές…
- Υπάρχουν συγκεκριμένοι στόχοι για την φετινή χρονιά;
Συγκεκριμένοι στόχοι όσον αφορά την κατάληψη κάποιας βαθμολογικής θέσης, δεν υπάρχουν, θέλουμε να τερματίσουμε όσο ψηλότερα γίνεται. Έτσι κι αλλιώς, στον όμιλό μας όλες οι ομάδες είναι παρόμοιας δυναμικής και το καταλαβαίνεις αυτό κάθε Κυριακή. Δεν θέλουμε να κινδυνεύσουμε, αλλά κι αυτό θέλει συνεχή αγώνα για να το πετύχουμε. Πάντως, το όνειρο των ανθρώπων του συλλόγου είναι να ανέβει ο ΠΑΝΤΖΙΤΖΙΦΙΑΚΟΣ στην Γ” εθνική κατηγορία με αποκλειστικά «δικά του» παιδιά! Πάρα πολύ δύσκολο, αλλά σίγουρα όχι ουτοπικό…
- Δεν φημίζεται η ομάδα για την αγορά πρωτοκλασάτων έμπειρων ποδοσφαιριστών που θα την βοηθήσουν να κάνει το όνειρό της πραγματικότητα…
Ναι, αυτή ακριβώς είναι η φιλοσοφία μας! Να καταφέρουμε τον στόχο μας αποκλειστικά μέσα από τις ακαδημίες του συλλόγου. Βέβαια, επενδύουμε αλλού. Πρόσφατα ανακαινίσαμε τα αποδυτήριά μας, έχουμε ετοιμάσει εκεί ένα πλήρες και λειτουργικό γυμναστήριο, γενικά προσπαθούμε να κάνουμε πράγματα που θα μείνουν ως παρακαταθήκη για πολλά χρόνια…
- Να μιλήσουμε λίγο για εσάς, κόουτς! Έχετε παίξει ο ίδιος ποδόσφαιρο στο παρελθόν;
Ήμουν κι εγώ ερασιτέχνης ποδοσφαιριστής για πολλά χρόνια στον ΑΕΤΟ ΚΑΛΛΙΘΕΑΣ. Έμεινα εκεί από μικρός που ξεκίνησα το ποδόσφαιρο μέχρι τα είκοσι τρία μου χρόνια που αναγκάστηκα να κρεμάσω τα παπούτσια μου λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων. Έπαιζα στόπερ και αμυντικό χαφ…
- Σταματήσατε πολύ μικρός! Δεν ξαναπαίξατε ποτέ από τότε;
Η αλήθεια είναι ότι δεν σταμάτησα ποτέ να παίζω ποδόσφαιρο. Ακόμα και τώρα που «πενηντάρησα» παίζω όποτε μου δοθεί ευκαιρία με φίλους σε γηπεδάκια 5×5 ή σε ανεξάρτητα τουρνουά που διεξάγονται σε κανονικά γήπεδα. Το ποδόσφαιρο δεν… κόβεται!
- Την προπονητική πότε την ξεκινήσατε;
Ξεκίνησα περίπου στα τριάντα τέσσερα, όταν άρχισα να διαβάζω και να παρακολουθώ σεμινάρια για διπλώματα προπονητικής. Η πρώτη μου δουλειά ήταν στις ακαδημίες της ΚΑΛΛΙΘΕΑΣ όπου έμεινα τρία χρόνια…
- Και στην συνέχεια;
Μετέπειτα εργάστηκα για άλλα τρία χρόνια στον ΦΟΙΝΙΚΑ ΚΑΛΛΙΘΕΑΣ όπου στήσαμε τις ακαδημίες από την αρχή. Γενικά, μου αρέσει να δημιουργώ ποδοσφαιρικές ακαδημίες από το μηδέν και αυτό ακριβώς ξεκίνησα να κάνω και στον ΠΑΝΤΖΙΤΖΙΦΙΑΚΟ πριν από έξι χρόνια…
- Αυτή την στιγμή που μιλάμε, πώς έχουν τα πράγματα;
Σήμερα έχουμε γύρω στα 190 παιδιά σε πολλά διαφορετικά αγωνιστικά τμήματα. Και στην αντρική ομάδα παίζουν φέτος δώδεκα παιδιά που προέρχονται από τις ακαδημίες! Ένα πολύ σημαντικό επίτευγμα κατά τη γνώμη μου…
- Πάντως η ομάδα φημίζεται για την αγωνιστική ποιότητα των επιμέρους τμημάτων! Πέρσι δεν ήταν που η Κ/18 πήγε στον τελικό του Ενωσιακού πρωταθλήματος;
Και όχι μόνο αυτό! Και τα υπόλοιπα τμήματα πήγαν πολύ καλά. Μάλιστα φέτος είναι πρώτες στην βαθμολογία και η Κ/12 και η Κ/14 και η Κ/18…
- Μιλήστε μας λίγο για τους υπόλοιπους προπονητές που έχουν αυτά τα τμήματα…
Είναι όλοι τους εκλεκτοί συνάδελφοι! Ο Μιχάλης Βλαχάκης, ο Διονύσης Κουμπάρης, ο Αντώνης Μήτσιος, ο Παναγιώτης Αθανασόπουλος, και φυσικά ο Παναγιώτης Χατζηλίας που είναι μαζί μου στο αντρικό. Ήδη έχουν μπει στο προπονητικό Τιμ των ακαδημιών και δύο παιδιά που αγωνίζονται στην πρώτη ομάδα, ο Μπαλαμπάνης με τον Μπουνιάϊ. Και υπάρχει και μια γυναίκα, η κυρία Χριστίνα, που βοηθάει να δημιουργηθεί σιγά σιγά και γυναικείο τμήμα! Έχουμε ήδη κάποια κοριτσάκια που κάνουν προπονήσεις και μέχρι του χρόνου θα υπάρχει ένα ολοκληρωμένο τμήμα…
- Πάρα πολύ καλά! Κύριε Παπαδούλη, ασχολείστε και με τις ακαδημίες και με το αντρικό. Πόσο χρόνο έχετε στην διάθεσή σας;
Τελειώνω από την δουλειά μου γύρω στις τρεις και από εκείνη την ώρα μέχρι τις 11:30 το βράδυ είμαι στο πόδι! Έχω τμήματα στην Κ/14, την Κ/16, την Κ/18 και το αντρικό. Να φανταστείτε ότι τα Σαββατοκύριακα παρακολουθώ περισσότερους από 10 αγώνες κάθε φορά. Έχω φτάσει μέχρι… δεκατέσσερις!
- Να σας ευχηθούμε καλό κουράγιο! Το χρειάζεστε σίγουρα…
Το μυστικό είναι ότι αγαπάω πολύ αυτό που κάνω! Αυτό είναι που μου δίνει δύναμη να συνεχίσω…
- Σας καταλαβαίνουμε! Κόουτς, ευχαριστούμε πολύ για όλα όσα μας είπατε! Θέλετε να προσθέσετε κάτι τελευταίο;
Θέλω να ευχηθώ σε όλους μια καλή χρονιά με λιγότερη βία! Η βία είναι κάτι που απεχθάνομαι. Και στεναχωριέμαι πολύ όταν βλέπω βία μέσα στα γήπεδα. Μακάρι να εκλείψει τελείως αυτό το πράγμα, είτε μιλάμε για λεκτική είτε για σωματική βία…
