Ο κύριος Νίκος Λεμονής είναι ένας «ιταλοθρεμμένος» προπονητής με ότι συνεπάγεται αυτό! Έπαιξε ποδόσφαιρο Σάλας στην Μπολόνια όντας φοιτητής εκεί, στην Ιταλία απέκτησε το πρώτο του δίπλωμα UEFA B’, ενώ διευθύνει τα τελευταία 10 χρόνια τις ποδοσφαιρικές Σχολές ScuoladiCalcio και AcademiaPortieriCalcio, που έχουν έδρα στην Ιταλία και δραστηριοποιούνται και σε άλλες χώρες συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδας. Επίσης ο 54χρονος τεχνικός είναι προπονητής στις ακαδημίες του ΑΕΤΟΥ ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΥ. Μιλήσαμε μαζί του και σας παρουσιάζουμε την – ομολογουμένως – πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη…
- Κύριε Λεμονή, σας καλωσορίζουμε στην εφημερίδα ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ, και θέλουμε να σας ρωτήσουμε αρχικά για την ποδοσφαιρική σας καριέρα! Πού έχετε παίξει ποδόσφαιρο;
Ήμουν επιθετικός κατά βάση, και έχω αγωνιστεί σε ομάδες της Αθήνας, όπως ο ΛΑΡΙΣΑΪΚΟΣ και η ΑΕ ΑΓΙΟΥ ΠΑΥΛΟΥ. Όμως δεν έπαιξα πολλά χρόνια στο κλασικό ποδόσφαιρο. Όταν έφυγα για Σπουδές στην Ιταλία στις αρχές της δεκαετίας του ’90 εντάχθηκα στην ομάδα futsal της BOLOGNA και αγωνίστηκα εκεί πέντε χρόνια στην Α1, την μεγάλη κατηγορία της Ιταλίας σαν τερματοφύλακας!
- Πώς καταλήξατε στο ποδόσφαιρο Σάλας και πώς γίνατε από επιθετικός… τερματοφύλακας;
Ήταν τα χρόνια που το ποδόσφαιρο Σάλας άρχισε να γιγαντώνεται στην γείτονα χώρα. Τερματοφύλακας μού ζητήθηκε να παίξω επειδή είχα τα σωματικά προσόντα και στο ποδόσφαιρο Σάλας ο τερματοφύλακας παίζει και μέσα, είναι κάτι σαν… μπακότερμα! Εγώ έπαιζα στην ομάδα του Πανεπιστημίου που φοιτούσα και με είδαν εκεί άνθρωποι της BOLOGNA. Εκείνη την εποχή έπαιζαν αρκετοί Έλληνες φοιτητές στην Ιταλία και υπήρχαν κάποιες αρκετά δυνατές ομάδες, όπως η δική μου, η ROMA και η LAZIO. Αργότερα όταν επέστρεψα στην Ελλάδα, έπαιξα για μερικά χρόνια ακόμη κλασικό ποδόσφαιρο σε ερασιτεχνικό επίπεδο…
- Με την προπονητική πότε αρχίσατε να ασχολείστε;
Η προπονητική πάντα μου άρεσε! Η πρώτη Σχολή που πέρασα ήταν μια Σχολή Προπονητών Τερματοφυλάκων. Στο μεταξύ είχα ήδη αποκτήσει το δίπλωμα UEFA B” στην Ιταλία και όταν επέστρεψα στην Ελλάδα το απέκτησα και πάλι επειδή ήταν πιο απλό από το να πιστοποιήσω το ήδη υπάρχον της Ιταλίας. Έχω διαβάσει πολύ τα τελευταία χρόνια και έχω κάνει μεταπτυχιακό επάνω στην αθλητική παιδαγωγική και στην αθλητική ψυχολογία…
- Με ποιες ομάδες έχετε συνεργαστεί, κύριε Λεμονή, στην καριέρα σας;
Να σας πω πρώτα ότι συνεργάζομαι με δύο Σχολές που έχουν έδρα στην Ιταλία και παραρτήματα σε Ελλάδα, Σλοβενία, Ελβετία και Σαν Μαρίνο. Είναι οι ScuoladiCalcio και AcademiaPortieriCalcio. Εγώ διευθύνω τα παραρτήματα στην Ελλάδα. Στα πλαίσια των Σχολών έχω συνεργαστεί με πάρα πολλές ομάδες της Αθήνας και του Πειραιά…
- Έχετε συνεργαστεί και μεμονωμένα με κάποιες ομάδες;
Με πάρα πολλές! Σας αναφέρω ενδεικτικά την ΚΟΡΩΝΙΔΑ, το ΗΡΑΚΛΕΙΟ, την ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΠΟΛΗ, τον ΛΑΡΙΣΑΪΚΟ, τον ΑΕΤΟ ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΥ με τον οποίο συνεργάζομαι ακόμα και την ΑΘΗΝΑΪΚΗ ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ η οποία διαθέτει γυναικείο ποδόσφαιρο Σάλας και γυναικεία ομάδα κλασικού ποδοσφαίρου που αγωνίζεται στην Β” εθνική κατηγορία…
- Τον ΑΕΤΟ ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΥ τον γνωρίζουμε φυσικά πολύ καλά και έχουμε κάνει αρκετές συνεντεύξεις με ανθρώπους του συλλόγου…
Πρόκειται ομολογουμένως για μια εξαιρετική συνεργασία, επειδή οι άνθρωποι του συλλόγου αγαπάνε πολύ αυτό που κάνουν και βρίσκονται πάντα κοντά στους προπονητές! Είναι εκεί από το πρωί ως το βράδυ, και έχουν έναν εξαιρετικό επικεφαλής προπονητή, τον κύριο Κώστα Λαζάρου…
- Ποιο είναι το δικό σας αντικείμενο, κόουτς;
Με ενδιαφέρει η παιδαγωγική προσέγγιση του ποδοσφαίρου! Εδώ στην Ελλάδα το ίδιο το ποδόσφαιρο είναι αρκετά παρεξηγημένο. Πρόκειται στην ουσία για ένα παιδαγωγικό εργαλείο! Έχω συνεργαστεί πολλές φορές με Σχολεία, με εκπαιδευτικούς φορείς, προσφέρουμε σαν Σχολή υπηρεσίες σε παιδιά με αυτισμό, παιδιά μειονοτικών περιοχών, κακοποιημένες γυναίκες και πολλές άλλες κοινωνικές ομάδες…
- Ομολογουμένως εντυπωσιακή προσέγγιση! Με τον Πειραιά ποια είναι η σχέση σας, κύριε Λεμονή;
Μα, είμαι Πειραιώτης! Και φυσικά ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ! Μάλιστα έχω συνεργαστεί στο παρελθόν και με τις Σχολές του ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ στην Πελοπόννησο…
- Στον ΑΕΤΟ ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΥ ποια τμήματα έχετε συγκεκριμένα;
Ασχολούμαι με τους τερματοφύλακες όλων των τμημάτων υποδομών…
- Έχετε να κάνετε προφανώς με πολλά νεαρά άτομα. Πώς είναι αυτή τη στιγμή η ψυχολογία των παιδιών, ελέω κορωνοϊού;
Είναι αλήθεια ότι η παρατεταμένη αποχή μηνών από τις αγωνιστικές δραστηριότητες έχει δημιουργήσει προβλήματα. Οδηγεί τα παιδιά να εγκαταλείψουν τον αθλητισμό και μάλιστα σε κρίσιμες ηλικίες. Ειδικά οι ηλικιακές ομάδες από τα δεκατέσσερα έως τα δεκαέξι χρόνια, είναι πολύ επικίνδυνες…
- Εσείς έχετε δικά σας παιδιά που ασχολούνται με τον αθλητισμό και το ποδόσφαιρο;
Έχω δύο παιδιά ηλικίας επτά και δέκα ετών, που ασχολούνται με το ποδόσφαιρο. Ο μεγάλος έχει περάσει και από τη Σχολή του ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ στα Βοτσαλάκια, όπου έχω παρακολουθήσει πολλές προπονήσεις και γίνεται εξαιρετική δουλειά!
- Τι είναι αυτό που θα λέγατε, κόουτς, στους νέους αλλά και στους μεγαλύτερους ανθρώπους, σε σχέση με το ποδόσφαιρο;
Πρώτα απ” όλα, να έχουμε υγεία και να τελειώσει όλο αυτό το κακό με την πανδημία! Θα ήθελα να παρακινήσω τους πάντες να ασχοληθούν με τον αθλητισμό. Τη σήμερον ημέρα με την πρόοδο της τεχνολογίας, η φυσική αγωγή είναι σημαντικότερη από ποτέ! Είναι μια εκπληκτική διέξοδος ο αθλητισμός και το ποδόσφαιρο σε μια γενιά που είναι «χωμένη» στα κινητά της…
- Θα θέλατε να μας πείτε κάτι τελευταίο;
Δεν ξέρω αν έχετε ακούσει ποτέ για το «πετάνκ»…
- Πολύ λίγα πράγματα! Για τι ακριβώς πρόκειται;
Πρόκειται για ένα σχετικά νέο σπορ που τώρα αρχίζει να αναπτύσσεται στην Ελλάδα. Μοιάζει λίγο με το «κέρλινγκ», αυτό το παιχνίδι με τις βαριές μπάλες που προσπαθείς να τις πετάξεις πιο κοντά στον στόχο, στο έδαφος. Το ξέρατε ότι πλέον το «πετάνκ» είναι το τέταρτο παγκοσμίως άθλημα σε εγγεγραμμένους αθλητές;
- Ακούγεται τόσο εντυπωσιακό που δυσκολεύεσαι να το πιστέψεις! Ποια είναι η σχέση σας με το συγκεκριμένο άθλημα;
Είμαι μέλος του ΔΣ του ΑΟ ΠΕΤΑΝΚ ΠΕΙΡΑΙΑ και γίνονται προσπάθειες να συσταθεί επίσημη ελληνική ομοσπονδία για το συγκεκριμένο άθλημα. Διεξάγουμε αγώνες στο Πάρκο Λιπασμάτων στη Δραπετσώνα σε γήπεδα διαστάσεων 4 επί 15 μέτρα με χώμα και ψιλό χαλίκι. Αν σας ενδιαφέρει, θα μπορούσαμε να πούμε κάποια στιγμή πολύ περισσότερα…
- Φυσικά και μας ενδιαφέρει! Σας ευχαριστούμε πολύ για όλα όσα μας είπατε, και να σας ευχηθούμε υγεία και πολλές επιτυχίες! Θα τα ξαναπούμε σίγουρα…
