Εφημερίδα Κοινωνική

Κόντρες για τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις της Ναυτιλίας

 Breaking News

Κόντρες για τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις της Ναυτιλίας
05 Μαΐου 2021

Τον κώδωνα του κινδύνου για τη χρήση των scrubbers από τα πλοία κρούει η μη κυβερνητική οργάνωση «Διεθνές Συμβούλιο Καθαρών Μεταφορών» (International Council on Clean Transportation – ICCT), μέσω μελέτης, η οποία αξιολογεί τη μόλυνση που προκαλούν στις θάλασσες τα απόβλητα αυτών των συστημάτων.

Υπενθυμίζεται ότι από την 1η Ιανουαρίου 2020, το ανώτατο όριο περιεκτικότητας θείου στα ναυτιλιακά καύσιμα έχει διαμορφωθεί στο 0,5% έναντι 3,5%. Ωστόσο, με την εγκατάσταση των scrubbers – στα ελληνικά «πλυντηρίδες» – οι ναυτιλιακές μπορούν να αξιοποιούν τα φθηνότερα καύσιμα με υψηλό ποσοστό θείου (high sulfur heavy fuel oil), καθώς αφαιρούν τα επιβλαβή στοιχεία.

Υπάρχουν δύο τύποι scrubbers, τα ανοικτού τύπου (open-loop) και τα κλειστού τύπου (closed-loop). Τα ανοικτά συστήματα χρησιμοποιούν το θαλασσινό νερό για να απομακρύνουν τα σωματίδια διοξειδίου του θείου από τα καύσιμα και στη συνέχεια αποβάλλουν τα κατάλοιπα στη θάλασσα, ενώ τα κλειστά συγκεντρώνουν τα λύματα σε ειδικές εγκαταστάσεις επί του πλοίου και τα παραδίδουν σε μονάδες στα λιμάνια.

Οι κίνδυνοι από την απόρριψη στη θάλασσα

Οι μελετητές χρησιμοποίησαν στοιχεία του 2019 για την κυκλοφορία των πλοίων, προκειμένου να δημιουργήσουν ένα προ-πανδημίας επίπεδο αναφοράς της ναυτιλιακής δραστηριότητας και υπολόγισαν τον όγκο των απορρίψεων από πλοία που είχαν ή ήταν προγραμματισμένο να έχουν scrubbers μέχρι το τέλος του 2020.

Για κάθε πλοίο, οι ωριαίες απορρίψεις υπολογίστηκαν ως το σύνολο των ενεργειακών απαιτήσεων σε μεγαβάτ ανά ώρα, επί του ρυθμού ροής νερού πλύσης από τα scrubbers. Συνολικά εξετάστηκαν 3.628 πλοία με εγκατεστημένα συστήματα scrubbers, ενώ το 85% εξ αυτών ήταν ανοικτού τύπου.

Τα open-loop scrubbers είναι τα πιο διαδεδομένα, καθώς είναι φθηνότερα και δεν απαιτούν πρόσθετα χημικά.

Ωστόσο, σύμφωνα με την έρευνα του ICCT, αυτού του τύπου τα συστήματα «αποβάλλουν διαρκώς μεγάλες ποσότητες νερού πλύσης (washwater), το οποίο είναι όξινο και περιέχει πολυκυκλικούς αρωματικούς υδρογονάνθρακες (PAHs), νιτρικά και νιτρώδη άλατα και βαρέα μέταλλα, συμπεριλαμβανομένων του νικελίου, του μόλυβδου, του χαλκού και του υδράργυρου.

Όλα αυτά απορρίπτονται στο υδάτινο περιβάλλον και μπορούν να βλάψουν το θαλάσσιο οικοσύστημα, την άγρια ζωή και να επηρεάσουν την ποιότητα του νερού».

Όπως προέκυψε από τη μελέτη, τα πλοία με scrubbers θα εκπέμπουν τουλάχιστον 10 δισ. τόνους νερού πλύσης ετησίως τα επόμενα χρόνια και το 80% αυτής της ποσότητας θα απορρίπτεται σε ζώνη εντός 200 ναυτικών μιλιών από τις ακτές.

Σημειώνεται ότι ο ναυτιλιακός κλάδος μεταφέρει περίπου 11 δισ. τόνους φορτίων κάθε χρόνο. Πρόκειται για συντηρητικές εκτιμήσεις, επισημαίνουν οι μελετητές, καθώς ο στόλος των πλοίων με συστήματα καθαρισμού καυσαερίων υπερβαίνει σήμερα τα 4.000 πλοία.

Η μελέτη κατέδειξε ότι τα containerships είναι υπεύθυνα για το 32% των συνολικών απορρίψεων, τα bulk carriers για το 20%, τα πετρελαιοφόρα για το 17% και τα κρουαζιερόπλοια για το 15%.

Hotspot η Ελλάδα

Παράλληλα, τα ελληνικά ύδατα καταγράφηκαν ως ένα από τα hotspots υποδοχής απορρίψεων από τα πλοία με scrubbers, σε παγκόσμιο επίπεδο. Ειδικότερα, οι εκπομπές σε κάθε χώρα υπολογίστηκαν με δύο τρόπους.

Πρώτον, βάσει συνολικών απορρίψεων στα εθνικά ύδατα και δεύτερον βάσει της μεγαλύτερης συγκέντρωσης νερού πλύσης ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο.

Στην πρώτη λίστα, η Ελλάδα καταλαμβάνει την τέταρτη θέση ανάμεσα σε 154 χώρες, με τις ετήσιες αποβολές των πλοίων με scrubbers να υπολογίζονται σε 95 εκατ. τόνους. ΗΠΑ (147 εκατ. τόνοι), Ηνωμένο Βασίλειο (125 εκατ. τόνοι), Ιταλία (102 εκατ. τόνοι) και Ιαπωνία (76 εκατ. τόνοι) συνθέτουν την πρώτη πεντάδα.

Όπως γράφουν οι μελετητές, σχεδόν 300 εκατ. τόνοι νερού πλύσης αναμένεται να απορριφθούν στα κορυφαία λιμάνια του κόσμου, με τα κρουαζιερόπλοια να ευθύνονται για το μεγαλύτερο τμήμα αυτών.

Τα κρουαζιερόπλοια περνούν το 25% του χρόνου τους στους λιμένες και έχουν την υψηλότερη κατανάλωση ενέργειας εντός των λιμενικών υποδομών από οποιοδήποτε είδος πλοίου.

Ενδεικτικά, η μέση κατανάλωση ισχύος ενός κρουαζιερόπλοιου με scrubbers σε ένα λιμάνι φτάνει τα 12 MW την ώρα, ενώ, για παράδειγμα, η μέση κατανάλωση ενός tanker ανέρχεται σε 4 MW την ώρα.

Τα δύο ελληνικά λιμάνια με το μεγαλύτερο όγκο απορρίψεων είναι ο Πειραιάς (39ος ανάμεσα σε 1.672 λιμάνια) και το Πέραμα (46η θέση). Ο Πειραιάς επιβαρύνεται κυρίως από κρουαζιερόπλοια και πλοία ακτοπλοΐας και το Πέραμα κατά βάση από containerships.

Παράλληλα, το ελληνικό νηολόγιο περιλαμβάνει 163 πλοία με scrubbers και είναι υπεύθυνο για το 4% των συνολικών απορρίψεων. Τα νηολόγια Παναμά, Νησιών Μάρσαλ και Λιβερίας αντιστοιχούν, σύμφωνα με την έρευνα, στο 40% των συνολικών απορρίψεων.

Ζητούν την κατάργηση των scrubbers

Με στόχο την αποσόβηση των κινδύνων από τα scrubbers, το ICCT προτείνει την απαγόρευση των απορρίψεων νερού πλύσης σε περιοχές που χρήζουν προστασίας βραχυπρόθεσμα και τη σταδιακή κατάργηση των συστημάτων καθαρισμού μακροπρόθεσμα.

Η μελέτη του ICCT έρχεται να συμπληρώσει την έκκληση του Ευρωκοινοβουλίου για την απαγόρευση των open-loop scrubbers. Σημειώνεται ότι ήδη αρκετές χώρες έχουν «μπλοκάρει» την πρόσβαση πλοίων με ανοικτά scrubbers στα χωρικά τους ύδατα. Ανάμεσά τους η Κίνα, η Αίγυπτος, το Μπαχρέιν, η Βραζιλία, η Πορτογαλία και η Ισπανία (εφαρμογή σε ορισμένα λιμάνια μόνο).

Η απάντηση

Η έρευνα «ταρακούνησε» τη ναυτιλιακή κοινότητα και προκάλεσε την άμεση αντίδραση της «Συμμαχίας Καθαρής Ναυτιλίας 2020″ (Clean Shipping Alliance-CSA), η οποία αντιπροσωπεύει μία σειρά από εταιρείες της εμπορικής ναυτιλίας και της βιομηχανίας κρουαζιέρας και τάσσεται υπέρ των scrubbers.

«Η CSA καλωσορίζει όλες τις επιστημονικές πληροφορίες σχετικά με τα scrubbers, οι οποίες είναι αντικειμενικές και εμπεριστατωμένες. Ωστόσο, στην περίπτωση του report του ICCT, φαίνεται πως υπάρχουν αρκετά λάθη – όπως υποθέσεις στους υπολογισμούς – για να αιτιολογηθούν οι προτάσεις πολιτικής που προωθούνται» σχολίασε το group και συμπλήρωσε:

«Η έκθεση ισχυρίζεται ότι οι απορρίψεις νερού πλύσης από τα open-loop scrubbers είναι θερμά, μολυσμένα και όξινα απόβλητα, κάτι που είναι λάθος. Θεωρούμε ότι πρόκειται για σκόπιμη παραπλάνηση».

«Σε αντίθεση με τα σχόλια του report για τα συστατικά του νερού πλύσης, εργαστηριακές αναλύσεις εκατοντάδων δειγμάτων από scrubbers πλοίων που ταξιδεύουν σε όλον τον κόσμο δείχνουν ότι τα νιτρικά και νιτρώδη άλατα δεν ανιχνεύονται καθόλου ή βρίσκονται σε αμελητέα επίπεδα. Το ίδιο συμβαίνει και με πολλά μέταλλα, όπως ο μόλυβδος και ο υδράργυρος, τα οποία δεν προέρχονται από τα scrubbers» επισημαίνει η Συμμαχία.

Βιώσιμη η επένδυση σε scrubbers

Σημειώνεται, τέλος, ότι μία από τις κορυφαίες ναυτιλιακές ενώσεις, η BIMCO τόνισε σε πρόσφατο report, ότι το spread ανάμεσα στα καύσιμα HSFO (high sulphur fuel oil) με 3,5% ποσοστό θείου και στα καύσιμα LSFO (low sulphur fuel oil) με χαμηλό ποσοστό θείου 0,5% έχει σταθεροποιηθεί περίπου στα 100 δολάρια ανά τόνο στους μεγάλους κόμβους εφοδιασμού.

«Με το spread να κυμαίνεται σε φυσιολογικές τιμές, μία επένδυση σε scrubbers παραμένει μία σταθερή οικονομική απόφαση για τους πλοιοκτήτες, καθώς τα μεγαλύτερα κέρδη – λόγω του χαμηλότερου ταξιδιωτικού κόστους – είναι αρκετά για να καλύψουν τα έξοδα των scrubbers μέσα σε ένα εύλογο χρονικό διάστημα» σχολίασε ο επικεφαλής αναλυτής Ναυτιλίας της BIMCO, Peter Sand και κατέληξε:

«Η χαμηλή ζήτηση για συγκεκριμένα προϊόντα πετρελαίου ως αποτέλεσμα των περιορισμών στις μετακινήσεις έχει μειώσει την τιμή του LSFO. Ωστόσο, καθώς η ζήτηση για προϊόντα, όπως τα αεροπορικά καύσιμα ξεκινά να ανακάμπτει, το spread ενδέχεται να διευρυνθεί, ενισχύοντας τις προοπτικές επένδυσης στα scrubbers».

*ΠΗΓΗ: capital.gr


 



Σχετικά άρθρα

Τελευταια

Εφημερεύοντα Φαρμακεία ΑΤΤΙΚΗΣ