Η διαχείριση των απορριμμάτων της Αττικής είναι ένα θέμα που από όπου και να το πιάσεις, «καίει». «Καίει» κυρίως τους πολίτες που δεν βλέπουν τις γειτονιές τους καθαρές. «Καίει» τους δημάρχους που τα «ακούνε» καθημερινά και δεν μπορούν να διαχειριστούν την κατάσταση. «Καίει» εργαζομένους, φορείς και συνδικαλιστές που βλέπουν τους ιδιώτες να προελαύνουν. «Καίει» την Περιφέρεια που από τη μία αποφασίζει έτσι και από την άλλη αλλιώς… «Καίει» τα αρμόδια υπουργεία που προαναγγέλλουν λύσεις αλλά δεν τις «εξοφλούν» απέναντι στην κοινωνία και βεβαίως, «καίει» την Κυβέρνηση που βλέπει την Ε.Ε. να ζητεί (υπό την επιβολή προστίμων) έως το 2030 για το 60% των παραγόμενων αστικών απορριμμάτων να γίνεται διαχείριση εκτός ταφής, δηλαδή είτε να ανακυκλώνονται είτε να επαναχρησιμοποιούνται.
Οι «προτεινόμενες λύσεις»… γίνονται μπαλάκι από το Ζάππειο, στο Περιφερειακό Συμβούλιο, στον ΕΔΣΝΑ, στο Υπουργείο και «καλουπώνονται» σε ορολογίες και σχεδιασμούς για ΜΕΑ, ΠΕΣΔΑ, ΣΔΙΤ, ΣΜΑ, ΕΣΔΑ, με επίκεντρο βεβαίως τους Δήμους αλλά και την… προβληματική Φυλή. Και μπορεί η τελευταία ανακοίνωση των «αρμοδίων» να αναφέρει ότι “συνεργαζόμαστε στενά με την κεντρική διοίκηση και τους Δήμους της Αττικής και δεν θα επιτρέψουμε οι πολίτες της Αττικής να ζήσουν με τα σκουπίδια στην πόρτα τους”, αλλά όλο αυτό, απέχει πολύ από την πραγματικότητα και είναι απλώς το περιτύλιγμα μιας κατάστασης που… «μυρίζει άσχημα».
Μαθαίνουμε ότι σύντομα, από πλευράς υπουργείου θα γίνουν ανακοινώσεις που θα αφορούν στις νέες Μονάδες Επεξεργασίας Απορριμμάτων. Πριν λίγες ημέρες μάλιστα πήρε ΦΕΚ η πράξη 39 του Υπουργικού Συμβουλίου με την οποία εγκρίθηκε το Εθνικό Σχέδιο Διαχείρισης Αποβλήτων (Ε.Σ.Δ.Α.). Ένα κείμενο 700 και βάλε… σελίδων!
Αναρωτιέστε πόσοι από τους 66 συνολικά Δήμους της Περιφέρειας Αττικής έχουν μελετήσει, έχουν διαβουλευτεί ή έχουν τοποθετηθεί πάνω στα συγκεκριμένα σχέδια; Να σας πούμε εμείς. Ελάχιστοι ή κανένας!
Για τους πιο «μυημένους» η όλη υπόθεση είναι ένα παιχνίδι ιδιωτικών συμφερόντων.
Τα ερωτήματα, πολλά:
-Γιατί το Υπουργικό Συμβούλιο βιάστηκε να εγκρίνει το Σχεδιασμό μέσα στον Αύγουστο;
-Για ποιο λόγο ενισχύεται από την πίσω πόρτα η καύση και ποιοι θα κερδίσουν από αυτή;
-Αν ενισχυθεί η παρουσία ιδιωτών, τι θα σημάνει αυτό σε επίπεδο κόστους για Δήμους και πολίτες;
-Θα χρησιμοποιηθούν πόροι του Ταμείου Ανάκαμψης για να χρηματοδοτηθούν έργα ιδιωτών;
-Τι κίνητρα δίνονται για την ανακύκλωση και πώς θα διασφαλίζεται η διαφάνεια στην απόδοση κάθε Δήμου στην ανακύκλωση;
Σε γενικές γραμμές, το σχέδιο που έχει παρουσιαστεί προβλέπει την «επιθετική» προώθηση της ανακύκλωσης, την ξεχωριστή συλλογή βιοαποβλήτων, την ενημέρωση κι ευαισθητοποίηση των πολιτών (σ.σ. πώς δεν ξέρουμε), τη δημιουργία τριών μονάδων επεξεργασίας απορριμμάτων για τον Κεντρικό Τομέα της Αττικής, τον Πειραιά και τη Βορειοανατολική Αττική, καθώς και διαδημοτικές μονάδες επεξεργασίας βιοαποβλήτων.
Γίνεται αντιληπτό, ότι ο ευρύτερος Πειραιάς επηρεάζεται άμεσα από τις εξελίξεις. Κάπου εδώ, αξίζει να θυμηθούμε το Σχιστό. Για το τι γίνεται εκεί, ακόμα υπάρχουν διαφωνίες και ερωτηματικά. Το αρχικό σχέδιο ανατράπηκε, ακολούθησε «εμφύλιος» μεταξύ του Δήμου Κερατσινίου-Δραπετσώνας και του Δήμου Πειραιά και η Περιφέρεια επιμένει δίχως διαβούλευση στην επιθυμία της για κατασκευή μονάδας επεξεργασίας απορριμμάτων για να «εξυπηρετήσει» (κατά τα λεγόμενά της) τον ευρύτερο Πειραιά. Και όλα αυτά αποφασίζονται σε ένα πλαίσιο τύπου… «αυτό είναι και αν σας αρέσει», δίχως να ξέρουμε προδιαγραφές, αποδόσεις, ποιοι Δήμοι θα εξυπηρετηθούν και πώς και πολλά άλλα…
Απαντήσεις, φυσικά, περιμένουμε και για το τι μέλλει γενέσθαι με τη Φυλή, που μπορεί να μην είναι δίπλα μας, είναι όμως κοντά μας και το πρόβλημά της αγγίζει και εμάς. Με αφορμή μάλιστα την πρόσφατη πυρκαγιά η Περιφέρεια δήλωσε εμφατικά ότι «η σημερινή Διοίκηση της Περιφέρειας Αττικής έχει δεσμευθεί ότι ως το 2025 θα έχει πάψει να λειτουργεί ο ΧΥΤΑ της Φυλής ως ανοικτή χωματερή…». Αλλά από ‘κει και πέρα, τι;
Τα «σκουπίδια είναι… χρυσός», θα μπορούσε να είναι το συμπέρασμα όλης αυτής της κατάστασης που σας περιγράφουμε. Όχι όμως. Είναι ένα «lobby» συγκρουόμενων συμφερόντων, με σχεδιασμούς επί χάρτου που δεν βγαίνουν… με κόμματα, φορείς και παρατάξεις «απέναντι» και με τους Δήμους ζαλισμένους. Είναι η ώρα αποφάσεων.
Είναι η ώρα μιας σοβαρής διαβούλευσης με αυτούς που βιώνουν καθημερινά την τραγική κατάσταση της «συλλογής απορριμμάτων».
Τους ίδιους τους Δημάρχους.
Σχεδιασμοί χωρίς τη σύμφωνη γνώμη τους, είναι μια «τρύπα» στο σκουπιδο-χάος.
Και ένα είναι σίγουρο.
Τις επιπτώσεις των όποιων βιαστικών ή πρόχειρων αποφάσεων, θα τις πληρώσει ο κοσμάκης, που βλέπει ένα κάδο γεμάτο, ή τη γειτονιά του βρώμικη και δεν μπορεί να φανταστεί τις συμβαίνει από πίσω… Και στην τελική, γιατί να τον νοιάξει;
Πληρώνει… απαιτεί…
