Εφημερίδα Κοινωνική

Μια ιστορία τρέλας στα στενά της Σαλαμίνας

 Breaking News

Μια ιστορία τρέλας στα στενά της Σαλαμίνας
17 Οκτωβρίου 2020

Στις 25 Σεπτεμβρίου, σαράντα τρεις βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ κατέθεσαν ερώτηση με την οποία εγκαλούσαν την κυβέρνηση για τη χορήγηση 15ετούς παράτασης της άδειας των Ναυπηγείων Κυνόσουρας, σε εταιρεία ναυπηγοεπισκευής που «ανήκει σε γνωστή πολιτική οικογένεια». Το ναυπηγείο, που βρίσκεται σε αρχαιολογική ζώνη Α (βαθμός προστασίας ίδιος με της Ακρόπολης), ανήκει στην οικογένεια Καραμανλή και δεν είναι το μοναδικό στην περιοχή, η οποία φιλοξένησε την ιστορική ναυμαχία του 480 π.X.

Η πράξη αυτή απλά επισφραγίζει τη διαχρονικά σχιζοφρενή στάση της πολιτείας, αλλά και των κατοίκων, απέναντι στη σοβαρότερη κληρονομιά του νησιού. Ο χώρος του ναυπηγείου-διαλυτηρίου περιελήφθη στα 2.330 ακίνητα αρχαιολογικού ενδιαφέροντος του Δημοσίου που εξαιρέθηκαν από το Υπερταμείο. Σε ό,τι τα αφορά, ισχύει το άρθρο 123 του νόμου 4611/2019ΦΕΚ Α’/73/17-05-2019 για τα ακίνητα μνημεία που είναι εκτός συναλλαγής και εκτός χρησικτησίας.

Η σχιζοφρένεια αυτή το 2019 έμοιαζε να έχει φτάσει κοντά στο τέλος της, με την παύση λειτουργίας των εγκαταστάσεων αυτών, που βρίσκονται στο θέατρο του σημαντικότερου γεγονότος της ελληνικής ιστορίας. Κι όμως. Με απόφαση του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας (ΥΠΕΝ/ΔΙΠΑ/68813/ 4143στην περιοχή Κυνόσουρας στα Αμπελάκια Σαλαμίνας) παρακάμφθηκε το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο και μία υπουργική απόφαση του Μαΐου 2019, ενώ δεν ελήφθησαν υπόψιν δύο εξαιρέσεις παραχώρησης από το Υπερταμείο και τον ΟΛΠ – και εγκρίθηκε η λειτουργία του διαλυτηρίου για άλλα 15 έτη! Εκείνο ωστόσο που απεκρύβη επιμελώς από τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι το συγκεκριμένο Ναυπηγείο λειτουργούσε επί χρόνια –και εκείνα της διακυβέρνησης της χώρας από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ– χωρίς να διαθέτει τις απαραίτητες άδειες. Για τον λόγο αυτό ο πρώην γενικός γραμματέας Λιμένων Δημοσθένης Μπακόπουλος είχε καταθέσει δύο αναφορές στην εισαγγελία. Και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ λοιπόν είχε μπλεχτεί στο κουβάρι της Κυνόσουρας, που αποτελείται από μισοβυθισμένα πλοιάρια, ερείπια γερμανικών οχυρώσεων, απόβλητα αστικού τύπου και ένα εγκαταλελειμμένο λατομείο, τα οποία πλάι στις ναυπηγικές δραστηριότητες δίνουν το μέτρο της πραγματικής αξίας που αποδίδει ο νέος ελληνικός πολιτισμός στην ιστορική επέτειο των 2.500 χρόνων. Η ίδια η υπουργός Πολιτισμού Λυδία Κονιόρδου είχε αναγνωρίσειτην αντίφαση.

Οι αντιφάσεις αυτές αποτυπώθηκαν σε σχετική αποτίμηση που έγινε από το Εργαστήριο Αστικού Περιβάλλοντος του ΕΜΠ τον Ιούνιο του 2018. Τη μελέτη υπογράφουν ο Πειραιώτης Νίκος Μπελαβίλας, αναπληρωτής καθηγητής του ΕΜΠ, και η αρχιτέκτων Πωλίνα Πρέντου και συντάχθηκε σε βάση εθελοντική, μετά από αίτημα της κοινωνίας των πολιτών στη Σαλαμίνα.

Μια ιστορία που ξεκίνησε στη χούντα

Η ναυπηγοεπισκευή στην ευρύτερη περιοχή αναπτύχθηκε από το 1971, επί χούντας, σε μια ζώνη που κηρύχθηκε απόλυτης προστασίας …πολύ αργότερα. Το 1981 εγκαταστάθηκε στα Παλούκια ο Ναύσταθμος του Πολεμικού Ναυτικού. Ταυτόχρονα η Σαλαμίνα έγινε τόπος δεύτερης κατοικίας. Το λιμάνι του νησιού, τα Παλούκια, συνδέεται με ένα από τα πιο πολυσύχναστα πορθμεία της Ευρώπης με την ακριανή συνοικία του Πειραιά, το Πέραμα, όπου η κυρίαρχη μορφή της οικονομίας είναι παραδοσιακά η ναυπηγοεπισκευή.

Η ναυπηγοεπισκευή λοιπόν στην Κυνόσουρα αλλά και τον κόλπο των Αμπελακίων είναι απότοκο της δραστηριότητας που είχε ήδη αναπτυχθεί στην απέναντι ακτή. Η χερσόνησος της Κυνόσουρας έχει μήκος 3,5 χιλιομέτρων και πλάτος 300 έως 700 μέτρα, και η συνολική της έκταση είναι 110 στρέμματα. Είναι αμμώδης στην αρχή και μετά απότομη και βραχώδης και καλύπτεται σποραδικά από χαμηλούς θάμνους. Τις τελευταίες έξι δεκαετίες έχουν αναπτυχθεί τρεις χρήσεις:

Μία παράνομη οικιστική κοντά στον δρόμο Αμπελάκια-Σελήνια που καλύπτει 161 στρέμματα Μία ναυπηγική που καλύπτει 147 στρέμματα Μία χρήση λατομείου που καλύπτει 100 στρέμματα Οι αδόμητες εκτάσεις είναι σχεδόν οι μισές, αν ληφθούν υπόψιν κάποια γερμανικά οχυρά αλλά και εγκαταστάσεις εταιρειών κινητής τηλεφωνίας και της ΕΥΔΑΠ.

Οι Κινέζοι της Cosco είχαν διά του ΟΛΠ προτείνει στον δήμο Σαλαμίνας να καθαρίσει από τα μπάζα το «ελεύθερο» κομμάτι της χερσονήσου και να χρηματοδοτήσουν γενναία ένα πρόγραμμα τουριστικής αξιοποίησης του ακρωτηρίου, που σήμερα είναι ένα τίποτα, εξαιτίας της υποβάθμισης του περιβάλλοντος από μεγάλα, μεσαία και μικρότερα συμφέροντα. «Οι Κινέζοι μας είχαν βάλει σαν όρο να καθαρίσουμε τη χερσόνησο από τα απορρίμματα κάθε φύσης για να φροντίσουν να γίνει επισκέψιμη» είχε πει στον γράφοντα ο Τάσος Κοκκινίδης, ένας από τους πολίτες που βοήθησαν το εργαστήρι του ΕΜΠ στη σύνταξη της αποτίμησής του.

Ο Κοκκινίδης μαζί με άλλους κατοίκους είχαν προσφύγει στις συμβουλές ενός Πειραιώτη νομικού, για να κερδίσουν μία υπόθεση για την αδειοδότηση των παράνομων εγκαταστάσεων στην ιστορική χερσόνησο. Το όνομά του ήταν Γιώργος Γεραπετρίτης.

Η ναυπηγοεπισκευή ανταγωνίζεται την αρχαιολογική προστασία 

Το ελληνικό κράτος δεν ασχολήθηκε ποτέ με τον κόλπο της Κυνόσουρας. Απεναντίας, από το 1965 γίνονται ανασκαφές αλλά η σκαπάνη των αρχαιολόγων είναι πιο αργή από τη ναυπηγοεπισκευαστική βιομηχανία. Πολλές φορές η αρχαιολογική προστασία γίνεται αντικείμενο επίκλησης από την κάθε φορά ανταγωνιστική εταιρεία.

Το 2001 που κηρύχθηκαν οι ζώνες προστασίαςαρχαιολογικών χώρων στη χερσόνησο της Κυνόσουρας, ναυπηγεία της περιοχής προσέφυγαν στο ΣΤΕ, αλλά έχασαν. Όμως το 2005 τα υπουργεία ΠΕΧΩΔΕ και Εμπορικής Ναυτιλίας ενέκριναν περιβαλλοντικούς όρους λειτουργίας, παρότι το υπουργείο Πολιτισμού ήταν αντίθετο. Αυτό συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Το ίδιο ακριβώς έχει συμβεί και στη βόρεια πλευρά του κόλπου, όπου ναυπηγεία όχι απλά συνεχίζουν να λειτουργούν, αλλά επεκτάθηκαν με επιχωματώσεις 12 στρεμμάτων και κατασκευή τοίχων αντιστήριξης και κρηπιδωμάτων. Στην περιοχή, αναφέρει το εργαστήριο του ΕΜΠ το καλοκαίρι του 2018, «διαπιστώνονται λιμενικές και χωματουργικές εργασίες μεγάλη κλίμακας […] και η χρησιμοποίηση τεραστίων ποσοτήτων οπλισμένου σκυροδέματος για την κατασκευή δαπέδων εργασίας στις επιχωματούμενες επιφάνειες».

Κατ’ αυτόν τον τρόπο η ανάπτυξη των εγκαταστάσεων αυτών και εκείνων του αντικρινού Περάματος παραμορφώνουν εντελώς το τοπίο της ιστορικής ναυμαχίας.


 



Σχετικά άρθρα

Τελευταια

Εφημερεύοντα Φαρμακεία ΑΤΤΙΚΗΣ