
Κλειδί για την αύξηση της ανταγωνιστικότητας των μικρών επιχειρήσεων στην Ελλάδα αποτελεί η ψηφιακή τεχνολογία, σύμφωνα με όσα επισημαίνει μιλώντας στο ΑΠΕ- ΜΠΕ ο καθηγητής Γεώργιος Ι. Δουκίδης, Διευθυντής Εργαστηρίου Ηλεκτρονικού Επιχειρείν (ELTRUN) στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών.
Όπως αναφέρει ο κ. Δουκίδης, οι ΜμΕ στην Ελλάδα αποτελούν την ραχοκοκαλιά της εθνικής οικονομίας αφού αντιπροσωπεύουν το 99% των επιχειρήσεων σε αριθμό (περίπου 730.000 επιχειρήσεις) και το 78% των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα.
Όμως λόγω του μικρού μεγέθους τους και των περιορισμένων πόρων έχουν χαμηλή παραγωγικότητα, είναι λιγότερο εξωστρεφείς και συμμετέχουν μόνο κατά 40% στην συνολική προστιθέμενη αξία για την εθνική οικονομία. “Αρα εθνικός στόχος είναι, σύμφωνα με τον κ. Δουκίδη, «η αύξηση της ανταγωνιστικότητάς τους που συνήθως πιστεύεται ότι πραγματοποιείται με αύξηση του μεγέθους τους είτε με οργανική ανάπτυξη, ή με συγχωνεύσεις ή/και με κλαδικά clusters. Όμως οι ψηφιακές τεχνολογίες αποδεικνύονται ένα συμπληρωματικό εργαλείο στην αύξηση της παραγωγικότητας τους, την παραγωγή και διανομή διεθνώς ανταγωνιστικών προϊόντων /υπηρεσιών και εν τέλει στην αύξηση της ανταγωνιστικότητάς τους».
Την αξιοποίηση των ψηφιακών τεχνολογιών στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις στην Ελλάδα ανέλυσε πρόσφατη έρευνα του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών και της COSMOTE η οποία κατέγραψε τις συνθήκες που επιτρέπουν την σωστή αξιοποίησή τους για αύξηση των επιχειρηματικών ωφελειών. Σύμφωνα με τον κ. Δουκίδη, ένα μικρό ακόμη ποσοστό (1 στις 8) ήδη το καταφέρνει αυτό με την έξυπνη αξιοποίηση συμπληρωματικών τεχνολογιών και άρα υπάρχουν οι βέλτιστες πρακτικές που με την σωστή ενημέρωση και καθοδήγηση θα μπορούσαν να ακολουθηθούν από περισσότερες ΜμΕ στο άμεσο μέλλον. Οι σχετικές επενδύσεις είναι πλέον πιο προσιτές λόγω των υπηρεσιών cloud και η αναγκαία τεχνογνωσία είναι πιο εύκολα προσβάσιμη μέσω του διαδικτύου.
Παράλληλα, οι ηλεκτρονικές αγορές επιτρέπουν την δυναμική ψηφιακή παρουσία των ΜμΕ με ποιοτικά προϊόντα/υπηρεσίες (που ανήκουν στον ίδιο κλάδο ή/και στην ίδια γεωγραφική περιοχή) στις διεθνείς αγορές, που παρότι παραμένουν ανεξάρτητες εταιρίες δημιουργούν όμως την αίσθηση μιας μεγάλης εικονικής επιχείρησης με όλα τα σχετικά πλεονεκτήματα στην διαπραγμάτευση με τους μεγάλες πελάτες αλλά και στην διανομή των προϊόντων. Ειδικά αν το προϊόν έχει ψηφιακή διάσταση τότε θεωρητικά το κόστος διανομής μηδενίζεται αφού η διάθεση μπορεί να γίνει ψηφιακά μέσω του διαδικτύου, που σημαίνει την άμεση εξυπηρέτηση των διεθνών αγορών χωρίς να είναι αναγκαία η ύπαρξη των κοστοβόρων φυσικών δικτύων και των αναγκαίων πόρων που δεν είναι διαθέσιμοι από τις ΜμΕ.