Υπάρχουν προπονητές που δεν είναι γέννημα θρέμμα του Πειραϊκού ποδοσφαίρου, αλλά το έχουν αγαπήσει και έχουν προσκολληθεί στενά σε αυτό! Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο Άρης Τσαγδής, ο προπονητής του ΑΣ ΔΡΑΠΕΤΣΩΝΑΣ, που κάνει καθημερινά τη διαδρομή Αγ. Παρασκευή – Πειραιάς για να προπονεί την αγαπημένη του ομάδα. Είχαμε μαζί του μια πολύ ενδιαφέρουσα κουβέντα…
- Κύριε Τσαγδή, θα μας πείτε κατ” αρχάς λίγα λόγια για το ποδοσφαιρικό σας παρελθόν;
Ξεκίνησα το ποδόσφαιρο από πολύ μικρή ηλικία στις ακαδημίες του ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΥ, όπου ήμουν από 12-19 ετών, και υπήρξα τότε συμπαίκτης με μεγάλα μετέπειτα ονόματα, όπως ο Μπασινάς, ο Γκούμας και ο Καραγκούνης. Ήμουν ένα χρόνο και στην πρώτη ομάδα, αλλά χωρίς να έχω αγωνιστικές συμμετοχές. Στη συνέχεια αγωνίστηκα στην Α” εθνική με την ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ, στη Β” εθνική με τον ΑΓΙΟ ΝΙΚΟΛΑΟ και τον ΑΘΗΝΑΪΚΟ, και στη Γ” εθνική με τον ΗΛΥΣΙΑΚΟ και τη ΧΑΛΚΙΔΑ.
- Θυμάστε κάποιες χαρακτηριστικές σας επιτυχίες από αυτά τα χρόνια;
Είχαμε κατακτήσει ένα κύπελλο Ερασιτεχνών με τον ΠΑΟ, καθώς επίσης και 2 κύπελλα ΕΠΣΑ. Κύπελλο είχαμε κατακτήσει και με την ΧΑΛΚΙΔΑ, της ΕΠΣ Χαλκίδας. Ακόμα είχα πανηγυρίσει άνοδο από τη Γ” στη Β’εθνική με τον ΑΓΙΟ ΝΙΚΟΛΑΟ και από την Δ” στη Γ” με τη ΧΑΛΚΙΔΑ…
- Στην προπονητική πότε περάσατε;
Αμέσως μόλις τελείωσα την ποδοσφαιρική μου καριέρα. Αρκετά μικρός θα έλεγα. Στα 32 μου χρόνια. Αρχικά σαν βοηθός του Νίκου Καρούλια στον ΑΠΟΛΛΩΝΑ, όταν ανεβάσαμε τον ιστορικό αυτόν σύλλογο από την Δ” στη Γ’εθνική επί προεδρίας Βελλή, ενός πολύ ηθικού και σωστού παράγοντα. Έμεινα στον ΑΠΟΛΛΩΝΑ 3 χρόνια. Έπειτα για 4 χρόνια ήμουν προπονητής στον ΓΕΡΑΚΑ, μια ομάδα που αγωνίζεται στην Α” ΕΠΣΑΝΑ. Στη συνέχεια, έκατσα στον πάγκο του ΑΡΗ ΒΟΥΛΑΣ, του ΣΑΡΩΝΙΚΟΥ ΑΝΑΒΥΣΣΟΥ, του ΘΡΙΑΜΒΟΥ ΑΘΗΝΩΝ και τα 3 τελευταία χρόνια είμαι προπονητής στον ΑΣ ΔΡΑΠΕΤΣΩΝΑΣ, μια ομάδα με την οποία έχω δεθεί πολύ!
- Έχετε αγωνιστεί και έχετε προπονήσει ομάδες, κύριε Τσαγδή, σε ΕΠΣΠ, ΕΠΣΑ και ΕΠΣΑΝΑ. Μπορείτε να επιχειρήσετε κάποια σύγκριση;
Υπάρχουν πολύ καλές ομάδες και στις τρεις Ενώσεις. Η ΕΠΣΑ σαφώς υπερτερεί σε αριθμό ομάδων. Αν σύγκρινα τον Πειραιά με την Ανατολική Αττική, τα πράγματα αλλάζουν από χρόνο σε χρόνο. Φέτος για παράδειγμα, αν θεωρητικά υπήρχε ένας όμιλος Α” κατηγορίας που θα συμπεριλάμβανε ομάδες και της ΕΠΣΠ και της ΕΠΣΑΝΑ, σίγουρα θα υπήρχαν περισσότερες ομάδες από τον Πειραιά!
- Ποια γεγονότα σάς έχουν μείνει περισσότερο στη μνήμη σαν ποδοσφαιριστής και προπονητής, κύριε Τσαγδή;
Θυμάμαι πολύ έντονα τη χρονιά που ανέβηκε ο ΑΓ. ΝΙΚΟΛΑΟΣ από τη Γ” στη Β” εθνική. Είχαμε προπονητή τον Ράϊκο Γιάνγιανιν και συμπαίκτες είχα ονόματα όπως ο Βλαστός, ο Τσίμπος, ο τερματοφύλακας Σηφάκης και άλλοι. Μια πολύ δυνατή ομάδα σε μια χρονιά με πολλές συγκινήσεις!.. Σαν προπονητής θυμάμαι έντονα δύο διαδοχικές χρονιές στον ΑΠΟΛΛΩΝΑ ΑΘΗΝΩΝ. Την πρώτη χρονιά δεν καταφέραμε να ανεβούμε την τελευταία αγωνιστική όταν παραχωρήσαμε ισοπαλία στην ΝΕΑ ΙΩΝΙΑ μέσα στη Ριζούπολη και το επωφελήθηκε η ΚΑΛΛΟΝΗ που ανέβηκε τελικά. Αλλά την επόμενη χρονιά ανεβήκαμε πανηγυρικά! Το απόλυτο κοντράστ συναισθημάτων…
- Να περάσουμε τώρα στην τωρινή σας ομάδα, τον ΑΣ ΔΡΑΠΕΤΣΩΝΑΣ. Ποιοι ήταν οι στόχοι σας στην αρχή της σεζόν;
Φέτος αγωνιστήκαμε σε έναν πολύ δύσκολο και ανταγωνιστικό όμιλο της Α” Πειραιά. Επειδή στην ομάδα υπήρχαν «θέματα» ακόμα και 15 μέρες πριν αρχίσουν τα πρωταθλήματα, ο στόχος μας ήταν να μείνουμε στην κατηγορία αποφεύγοντας τη διαδικασία των play out. Νομίζω ότι ο στόχος επετεύχθη, αν δεχτούμε ότι τα πρωταθλήματα έχουν τελειώσει. Πετύχαμε μερικές πολύ σημαντικές νίκες μέσα στη χρονιά, όπως αυτές με ΧΑΡΑΥΓΗ, ΑΣ ΠΟΝΤΙΩΝ, ΝΕΟΥΣ ΔΡΑΠΕΤΣΩΝΑΣ και ΗΡΑΚΛΗ ΝΙΚΑΙΑΣ.
- Ποιο ήταν το «όπλο» σας, κύριε Τσαγδή;
Κατ” αρχάς, ο ΑΣ ΔΡΑΠΕΤΣΩΝΑΣ έχει την χαρά να υπάρχουν στη διοίκηση άνθρωποι όπως ο Δημήτρης ο Κατσιαβός και ο Μιχάλης ο Αναπλιώτης, που βοηθάνε πάρα πάρα πολύ. Και έχουμε επίσης το προνόμιο να βρίσκεται κοντά μας σαν Γενικός αρχηγός ο Ζαχαρίας ο Βάζος (ανιψιός του φημισμένου παλιού άσου του ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ) που επίσης βοηθάει πολύ. Είναι ευλογία για κάθε προπονητή να έχει δίπλα του έναν τέτοιον άνθρωπο, που να σημειωθεί ότι υπηρετεί την ομάδα για πάνω από 15 χρόνια…
- Υπάρχει, όμως, απ” ότι ξέρουμε, κι άλλο «όπλο» στην ομάδα…
Ναι, και δεν είναι άλλο από τα αποδυτήρια! Την ατμόσφαιρα σε αυτά. Υπάρχουν καταπληκτικά παιδιά στον σύλλογο και είναι πολύ ενωμένα μεταξύ τους. Είναι μεγάλη χαρά για μένα να δουλεύω με τέτοιους χαρακτήρες!
- Με τις ακαδημίες του συλλόγου τι γίνεται; Υπάρχει προοπτική;
Στις ακαδημίες αθλούνται πάνω από 100 παιδιά! Φιλοδοξούμε κάποια από αυτά να συνεχίσουν αύριο μεθαύριο στην πρώτη ομάδα. Ήδη αγωνίζεται από πέρσι σε αυτήν ο 17χρονος Μάριος Σέρι, που είναι βασικός στην ομάδα και αποτελεί το καμάρι του συλλόγου, όσον αφορά τις ακαδημίες!
- Προβλήματα υπάρχουν, κύριε Τσαγδή;
Σίγουρα υπάρχουν! Για παράδειγμα, ένα μεγάλο πρόβλημα εδώ στη Δραπετσώνα είναι το γηπεδικό. Συνωστίζονται στο γήπεδο 4 αντρικές και 3 γυναικείες ομάδες, χώρια οι ακαδημίες. Δυστυχώς, αυτό είναι ένα χρόνιο πρόβλημα, όχι μόνο στη Δραπετσώνα, αλλά σε ολόκληρο τον Πειραιά… - Ας μη μείνουμε στα προβλήματα, γιατί στο κάτω κάτω είναι γνωστά εδώ στον Πειραιά. Μιλήστε μας λίγο για τα συστήματα που ακολουθείτε και τις σχέσεις σας με τους ποδοσφαιριστές σας…
Μου αρέσει πολύ το κλασικό 4/2/3/1, αλλά και το 4/4/2 σε ρόμβο, που συνήθως το επιλέγουμε όταν αγωνιζόμαστε με όχι και τόσο δυνατές ομάδες. Όσον αφορά τις σχέσεις μου με τα παιδιά, είναι πραγματικά πάρα πολύ καλές. Φροντίζω ιδιαίτερα να έχω πολύ καλές σχέσεις με τους ποδοσφαιριστές μου που δεν είναι βασικοί. Μ” ενδιαφέρει πολύ ο τομέας της ψυχολογίας. Έχω υπάρξει κι εγώ ποδοσφαιριστής, και γνωρίζω πώς ακριβώς αισθάνεται ένας ποδοσφαιριστής…
- Από ξένο ποδόσφαιρο τι σας αρέσει, κύριε Τσαγδή;
Είμαι φανατικός υποστηρικτής της ΡΕΑΛ Μ. και της ΛΙΒΕΡΠΟΥΛ! Και από ποδοσφαιριστές, αν εξαιρέσουμε τα φαινόμενα Μέσι και Ρονάλντο, μου αρέσουν πολύ παίκτες όπως ο Μόντριτς και ο Σίλβα της Μ. Σίτι…
- Έχετε να πείτε κάτι τελευταίο στους φίλους του Πειραϊκού ποδοσφαίρου;
Να έχουμε υγεία, να κάνουμε υπομονή, και θα έρθουν καλύτερες μέρες!..
- Σας ευχαριστούμε πολύ, κύριε Τσαγδή!
