Με ομοφωνία στον Αρειο Πάγο κρίθηκαν αντισυνταγματικές και αντίθετες με το κοινοτικό δίκαιο και την Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ) οι διατάξεις του νόμου Στουρνάρα (ν. 4092/2012) που αφορούν τη χρηματική ικανοποίηση λόγω ψυχικής οδύνης που υποχρεούται να καταβάλλει το «Επικουρικό Κεφάλαιο Ασφάλισης Ευθύνης από Ατυχήματα Αυτοκινήτων» σε περιπτώσεις θανατηφόρων τροχαίων ατυχημάτων που προκλήθηκαν από άγνωστο ή ανασφάλιστο αυτοκίνητο ή από αυτοκίνητο ασφαλισμένο κατά τον χρόνο του ατυχήματος σε ασφαλιστική εταιρεία της οποίας μεταγενέστερα ανακλήθηκε η άδεια λειτουργίας.
Βέβαια η συγκεκριμένη αντισυνταγματικότητα δεν συγκίνησε τους όψιμους υπερασπιστές του Συντάγματος, ούτε τα ΜΜΕ, που στην περίπτωση του νόμου Παππά αφιέρωναν συνεχή πρωτοσέλιδα.
Αυτή η απόφαση το πολύ πολύ να συγκινήσει τα απροστάτευτα θύματα των τροχαίων! Η «Εφ.Συν.» έχει διεξοδικά αναφερθεί στη συγκεκριμένη αντισυνταγματικότητα με δημοσιεύματα τον Νοέμβριο του 2016.
Οι σχετικές αποφάσεις της Ολομέλειας 4 και 5/2017 είναι ομόφωνες, γεγονός σπάνιο στα δικαστικά χρονικά του Αρείου Πάγου, η δε απόφαση 3/2017 ελήφθη με συντριπτική πλειοψηφία (42 προς 1), καθώς μόνο ένα μέλος μειοψήφησε. Με δυο λόγια, ο Αρειος Πάγος θεωρεί μη σύννομη τη θέσπιση ανώτατου ορίου αποζημίωσης στα θύματα τα 6.000 ευρώ, με συγκεκριμένες αναφορές στις ευρωπαϊκές οδηγίες που ισχύουν και για την Ελλάδα.
Εκτακτη επιδότηση
«Επίσης, τo επιβληθέν ανώτατο όριο των 6.000 ευρώ είναι αντίθετο και προς την αρχή της stricto sensu αναλογικότητας (άρθρο 25 § 1 εδάφ. δ’ του Συντάγματος), διότι η παρέμβαση αυτή του νομοθέτη δεν είναι πρόσφορη για την επίτευξη του επιδιωκόμενου σκοπού, ήτοι για την εξασφάλιση της βιωσιμότητας του Επικουρικού Κεφαλαίου, αλλά ούτε και αναγκαία για την επίτευξη του σκοπού αυτού, αφού θα μπορούσε να επιτευχθεί το αποτέλεσμα αυτό με ηπιότερο τρόπο, είτε με το να προβλεφθεί μία έκτακτη επιδότησή του από τον κρατικό προϋπολογισμό, είτε με το να υποχρεωθεί αυτό να εξυγιάνει τα οικονομικά του μέσω της αύξησης των εσόδων του και του περιορισμού των λειτουργικών του δαπανών».
Ο Αρειος Πάγος κρίνει ότι ο νόμος Στουρνάρα «με το να περιορίσει δραστικά το ύψος της χρηματικής ικανοποίησης λόγω ψυχικής οδύνης καταργεί ουσιαστικά την αστική αυτή απαίτηση των δικαιούχων, που γεννήθηκε με τον θάνατο συγγενικού προσώπου σε τροχαίο ατύχημα.
»Κατά συνέπεια, είναι ασυμβίβαστη προς τη διάταξη του άρθρου 1 του Πρώτου Προσθέτου Πρωτοκόλλου της ΕΣΔΑ, αφού τείνει σε αδικαιολόγητη αποστέρηση περιουσιακού στοιχείου των ως άνω προσώπων χωρίς να συντρέχουν λόγοι δημόσιας ωφέλειας. Και τέτοιο λόγο δεν συνιστά το ταμειακό απλώς συμφέρον του Επικουρικού Κεφαλαίου».
Υπάρχουν κι άλλα σημεία της απόφασης σχετικά με την αναδρομικότητα κ.λπ., που ενισχύουν περισσότερο την ανάγκη αλλαγής του συγκεκριμένου νόμου. Απομένει τώρα στην εκτελεστική και νομοθετική εξουσία να προχωρήσει (ή όχι) στη συμμόρφωση.
