Ο κύριος Μιχάλης Κωνσταντάρας, ο σημερινός «καλεσμένος» μας, ήταν ο πρώτος προπονητής που είδαμε στον Πειραιά να κάθεται στον πάγκο μιας αναπτυξιακής ομάδας στο πρωτάθλημα της Γ” κατηγορίας της ΕΠΣΠ! Συγκεκριμένα, μέχρι τα τελειώματα του περασμένου έτους ήταν ο προπονητής του ΑΤΡΟΜΗΤΟΥ ΠΕΙΡΑΙΑ Β’, ο οποίος εντυπωσίαζε μέχρι τότε στο πρωτάθλημα και βρισκόταν ψηλά στην βαθμολογία. Για προσωπικούς λόγους αποχώρησε, ωστόσο παραμένει προπονητής στην Κ/12 του ΑΤΡΟΜΗΤΟΥ ΠΕΙΡΑΙΑ, ενώ είναι επίσης ο τεχνικός της Κ/18 του ΖΕΦΥΡΟΥ ΑΙΓΑΛΕΩ. Μιλήσαμε μαζί του και σας μεταφέρουμε αμέσως τα όσα είπαμε…
- Κύριε Κωνσταντάρα, δεν θα αναφερθούμε στους λόγους της αποχώρησής σας, αλλά θέλουμε να μας πείτε αρχικά δύο λόγια για την εμπειρία σας στην αναπτυξιακή ομάδα του ΑΤΡΟΜΗΤΟΥ και την συμμετοχή της στο πρωτάθλημα της Γ” κατηγορίας!
Ήταν κάτι πρωτόγνωρο επειδή είναι η πρώτη φορά που γίνεται κάτι τέτοιο! Ήμουν από εκείνους που πρωτοστάτησαν στη δημιουργία τέτοιων ομάδων επειδή δίνεται η ευκαιρία σε πολύ νέα παιδιά να δείξουν τις δυνατότητές τους σε πραγματικές συνθήκες ποδοσφαίρου. Εμείς παρουσιάσαμε μια πολύ ανταγωνιστική ομάδα και πετύχαμε νίκες απέναντι και σε πολύ ισχυρές ομάδες που πρωταγωνιστούν, όπως το ΧΑΤΖΗΚΥΡΙΑΚΕΙΟ! Γενικά, υπάρχει πολύ ταλέντο στην ομάδα και ήταν για εμένα μια πολύ ενδιαφέρουσα εμπειρία…
- Θα πετύχει αυτό το σύστημα με την συμμετοχή αναπτυξιακών ομάδων στην Γ” κατηγορία;
Αν μένουν τα χρήματα στις ακαδημίες και ωφελούνται τα παιδιά και όσοι εργάζονται σε αυτές, ναι θα πετύχει! Αν διοχετεύονται αλλού εις βάρος των ακαδημιών, αργά ή γρήγορα θα «εξατμιστεί» η όλη προσπάθεια. Είναι περίπλοκο το ζήτημα με πολλές παραμέτρους…
- Είστε προπονητής και στον ΖΕΦΥΡΟ ΑΙΓΑΛΕΩ, έτσι δεν είναι;
Έχω αυτή τη στιγμή την Κ/18 του ΖΕΦΥΡΟΥ και την Κ/12 του ΑΤΡΟΜΗΤΟΥ ΠΕΙΡΑΙΑ. Μιλάμε για δύο ομάδες με πολύ ταλέντο που πρωταγωνιστούν στα πρωταθλήματα που συμμετέχουν. Η Κ/12 του ΑΤΡΟΜΗΤΟΥ είναι στον ίδιο όμιλο της ΕΠΣΠ με ομάδες όπως η ΑΜΦΙΑΛΗ, η ΑΕ ΜΟΣΧΑΤΟΥ, το ΚΕΡΑΤΣΙΝΙ και προηγείται με άνεση στον βαθμολογικό πίνακα! Αλλά και τα παιδιά του ΖΕΦΥΡΟΥ τα πηγαίνουν επίσης πολύ καλά…
- Εσείς πού έχετε παίξει ποδόσφαιρο, κόουτς;
Εγώ άρχισα στην ΙΕΡΑΠΟΛΗ από πολύ μικρός και μετά πήγα στα «τσικό» του ΑΙΓΑΛΕΩ όταν ήταν προπονητής εκεί ο Σάββας Παπάζογλου. Εν συνεχεία έπαιξα όλα μου τα χρόνια στην αντρική ομάδα της ΙΕΡΑΠΟΛΗΣ και την ανεβάσαμε τότε από την Β” στην Α” κατηγορία της ΕΠΣΑ. Δυστυχώς, σταμάτησα το 1997 το ποδόσφαιρο σε ηλικία μόλις 22 ετών επειδή μου κόπηκε ο τετρακέφαλος…
- Πολύ κρίμα! Με την προπονητική πότε αρχίσατε να ασχολείστε;
Οι δάσκαλοί μου στην προπονητική ήταν ο Γιάννης με τον Παναγιώτη Κατσικογιάννη, δύο σπουδαίοι άνθρωποι που υπήρξαν και μεγάλοι ποδοσφαιριστές! Το 2013 ξεκίνησα την προπονητική στις Ακαδημίες των αδελφών Κατσικογιάννη στον Κηφισό και τα επόμενα χρόνια συνεργάστηκα με ομάδες όπως η ΙΕΡΑΠΟΛΗ, η ΑΕ ΑΙΓΑΛΕΩ (δηλαδή ο σημερινός ΖΕΦΥΡΟΣ), ο ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗΣ ΑΙΓΑΛΕΩ και φυσικά ο ΑΤΡΟΜΗΤΟΣ ΠΕΙΡΑΙΑ. Στον ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗ ήμουν κάποια στιγμή και προπονητής στην πρώτη ομάδα με παιδιά αποκλειστικά κάτω των 17 ετών…
- Στον ΑΤΡΟΜΗΤΟ Β” ποιος ήταν ο μέσος όρος ηλικίας φέτος;
Κάναμε νίκες με παιδιά που είχαν μέσο όρο ηλικίας 16,2 έτη! Δεν είναι εύκολο αυτό όταν αντιμετωπίζεις ομάδες με 25ρηδες και 30ρηδες. Φανταστείτε τις προοπτικές που έχουν αυτά τα παιδιά όταν μεγαλώσουν! Άλλωστε αυτός είναι και ο ρόλος αυτών των αγωνιστικών τμημάτων, να «βγάλουμε» παιδιά που αύριο μεθαύριο θα είναι πανέτοιμα να κάνουν το μεγάλο άλμα στην καριέρα τους είτε στην αντρική ομάδα του συλλόγου που αγωνίζονται είτε σε ακόμα μεγαλύτερη ομάδα…
- Στον ΖΕΦΥΡΟ ασχολείστε και με την αντρική ομάδα εκτός από την Κ/18;
Την παρακολουθώ, αλλά προπονητής εκεί είναι ο Μάρκος Καραμάνης. Έχουμε βέβαια συνεργασία, γιατί και εκείνος από την πλευρά του ενδιαφέρεται για παίκτες από την Κ/18 που μπορούν να βοηθήσουν από τώρα την πρώτη ομάδα. Κοντά μας είναι άνθρωποι όπως ο Δημήτρης Μαγιάσης, ο Τεχνικός μας Διευθυντής, και ο Σωτήρης Σιώζος που είναι ο υπεύθυνος των ακαδημιών…
- Με τον ΖΕΦΥΡΟ πώς άρχισε η συνεργασία σας;
Κάποια στιγμή όλα τα παιδιά του ΖΕΦΥΡΟΥ απορροφήθηκαν από τις ακαδημίες του ΑΙΓΑΛΕΩ και η ομάδα έμεινε χωρίς τμήματα υποδομών. Εγώ ξεκίνησα την Κ/18 με 16 παιδιά και μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα τα παιδιά από την Κ/6 έως και την Κ/16 έφτασαν να είναι περίπου εκατόν πενήντα! Έγινε μια συνολική προσπάθεια με πολύ καλά αποτελέσματα, που συνεχίζεται…
- Με τον ΑΤΡΟΜΗΤΟ ΠΕΙΡΑΙΑ πόσα χρόνια συνεργάζεσαι, κόουτς;
Στον ΑΤΡΟΜΗΤΟ είμαι τα τρία τελευταία χρόνια. Έχω ακούσει πολύ θετικά σχόλια από τους ανθρώπους που παρακολουθούν την ομάδα και προσπαθώ από την πλευρά μου να κάνω το καλύτερο…
- Είναι και δύο παιδιά στο ρόστερ με το επώνυμο Κωνσταντάρας! Γιοι σου;
Ο ένας, ο άλλος είναι απλά συνωνυμία! Αλλά πρόκειται για μεγάλο ταλέντο, είναι ο πρώτος σκόρερ της ομάδας. Ο γιος μου είναι γεννημένος το 2004 και τον έχω πάρει πλέον στην Κ/18 του ΖΕΦΥΡΟΥ, δεν αγωνίζεται πλέον στον ΑΤΡΟΜΗΤΟ…
- Κύριε Κωνσταντάρα, η καταγωγή σας από πού είναι;
Η καταγωγή μου είναι από Σμύρνη και Κωνσταντινούπολη. Οι παππούδες ήρθαν πρόσφυγες το 1922 από την Σμύρνη. Δυστυχώς, δεν πρόλαβα να γνωρίσω τον παππού…
- Έχετε πάει ποτέ να επισκεφθείτε εκείνα τα μέρη;
Ποτέ, αν και θα το ήθελα! Η γιαγιά μου δεν ήθελε να πάμε όσο ζούσε, είχε περάσει πολύ δύσκολα χρόνια και είχε πολύ δυσάρεστες αναμνήσεις. Δεν μιλούσε ποτέ για εκείνα τα γεγονότα, λες και ήθελε να τα σβήσει εντελώς από τη μνήμη της…
- Κατανοητό… Τα παιδιά θα ήθελαν να πάνε να γνωρίσουν τα μέρη των παππούδων;
Κάποια στιγμή θα πάμε. Τα παιδιά έτσι κι αλλιώς έχουν μεγαλώσει. Η κόρη μου είναι 22 και έχει σπουδάσει μαθηματικός και ο γιος μου που ασχολείται με το ποδόσφαιρο σπουδάζει ηλεκτρολόγος. Έχουν όλο το μέλλον μπροστά τους να κάνουν όλα αυτά που ονειρεύονται…
- Ευχόμαστε το καλύτερο! Κόουτς, καλή επιτυχία με τις ομάδες σας. Σας ευχαριστούμε για όλα όσα μας είπατε!
Κι εγώ σας ευχαριστώ…
