Ο Στέφανος Αντωνόπουλος είναι ένα από τα πολλά νέα παιδιά που ασχολούνται με την Διαιτησία, αλλά θα λέγαμε ότι ξεχωρίζει για την ηρεμία του και την γενικότερη στάση του κατά την διάρκεια ενός αγώνα. Τον βλέπουμε τα τελευταία χρόνια στα γήπεδα της ΕΠΣΠ ενώ έχει αξιολογηθεί στο παρελθόν ως βοηθός σε αγώνες Γ” εθνικής κατηγορίας. Και μπορεί ένας σοβαρός τραυματισμός να τον εμπόδισε πέρσι να δώσει το παρόν στις εθνικές κατηγορίες, όμως φέτος ο 24χρονος διαιτητής επιστρέφει δριμύτερος και αποφασισμένος! Μιλήσαμε μαζί του και μας «κέρδισε» με την απλότητα και την αμεσότητά του…
- Στέφανε, σε γνωρίζουμε τα τελευταία χρόνια ως διαιτητή. Υπήρξες και ποδοσφαιριστής;
Ποδόσφαιρο έπαιξα μια εξαετία ως έφηβος στον ΠΛΑΤΩΝΑ ΑΘΗΝΩΝ. Σταμάτησα όμως πολύ νωρίς, στα δεκαοκτώ μου, επειδή ήθελα να αφοσιωθώ στην διαιτησία! Αυτό μου άρεσε περισσότερο…
- Πότε ξεκίνησες ακριβώς στον χώρο;
Τη σεζόν 2015 – 2016 πέρασα την Σχολή Διαιτησίας στην Ένωση Πειραιά, και έπαιξα την ίδια χρονιά! Έφτασα να αξιολογηθώ ως βοηθός στην Γ” εθνική κατηγορία, αλλά πέρσι είχα έναν σοβαρό τραυματισμό στην γάμπα και αυτό με εμπόδισε να παίξω. Θα δώσω πάλι εξετάσεις τον Σεπτέμβριο και πιστεύω φέτος να πάνε όλα καλά και να αξιολογηθώ και πάλι!
- Κάθε χρόνο δίνετε τις σχετικές εξετάσεις, Στέφανε;
Ναι, οι αξιολογήσεις δεν είναι επ” αόριστον! Κάθε διαιτητής υποχρεούται να δίνει εξετάσεις φυσικής κατάστασης καθώς και γραπτές εξετάσεις κάθε χρόνο. Μάλιστα, κάποιες φορές ίσως χρειαστεί να δώσει εξετάσεις και δύο φορές μέσα στον χρόνο! Γενικώς, η Διαιτησία απαιτεί ηρεμία, καθαρή σκέψη, διαρκής προετοιμασία και πολύ καλή προπόνηση…
- Εσύ παίζεις και πρώτος διαιτητής και βοηθός;
Κοιτάξτε, ένας αξιολογημένος διαιτητής υποχρεούται να επιλέξει. Εγώ προτίμησα τον ρόλο του βοηθού, είναι κάτι που μου αρέσει περισσότερο! Βέβαια, στα τοπικά πρωταθλήματα μπορεί ένας διαιτητής να παίζει, ας πούμε, βοηθός σε Α” και Β” κατηγορία και να διαιτητεύει παιχνίδια Γ” κατηγορίας. Εκεί μπορεί να συμβεί αυτό…
- Ποια είναι η μεγαλύτερη δυσκολία που αντιμετωπίζει ένας βοηθός μέσα στο παιχνίδι;
Σαφώς το οφσάιντ! Υπάρχουν ξεκάθαρες περιπτώσεις, αλλά και κάποιες πολύ οριακές. Εδώ βλέπουμε καμιά φορά στα επαγγελματικά πρωταθλήματα που υπάρχει το VAR, και πάλι να είναι πολύ δύσκολο να παρθεί η σωστή απόφαση!
- Θα θέλατε να υπάρχει το VAR στα τοπικά πρωταθλήματα;
Εντάξει, το VAR θα μας βοηθούσε πάρα πολύ! Βέβαια για καθαρά οικονομικούς λόγους είναι αδύνατο προς το παρόν να το δούμε σε τοπικά πρωταθλήματα, οπότε μια τέτοια συζήτηση είναι… άνευ λόγου και ουσίας!
- Ποιοί είναι οι προσωπικοί σου στόχοι, Στέφανε, όσον αφορά την διαιτησία;
Όπως σας είπα, να ξαναμπώ και πάλι στους πίνακες της Γ” εθνικής! Αυτό που θέλω βασικά είναι να είμαι υγιής. Αν έχουμε υγεία, απομένει η καλή προετοιμασία για να πετύχουμε τον στόχο μας. Έτσι κι αλλιώς η Ένωση μας βοηθάει με πολλούς τρόπους! Γίνονται συνεχώς σεμινάρια, βλέπουμε videos με αναλύσεις φάσεων, διαβάζουμε διαρκώς τους κανονισμούς διαιτησίας, αν κάποιος το θέλει πραγματικά θα προχωρήσει…
- Οι κανονισμοί διαιτησίας αλλάζουν συχνά;
Πρέπει κάποιος να το παρακολουθεί! Δεν γίνονται αλλαγές κάθε χρόνο, αλλά γίνονται συχνά. Για παράδειγμα, πέρσι είχαμε μια αλλαγή που αφορούσε τις περιπτώσεις που γίνονται χέρια σε επιτιθέμενους και αμυνόμενους. Δεν ισχύει σε κάθε περίπτωση το ίδιο…
- Πώς βλέπεις γενικά την διαιτησία στα πρωταθλήματα της ΕΠΣΠ; Είσαι ικανοποιημένος;
Θεωρώ ότι φέτος είχαμε εξαιρετικές διαιτησίες στις περισσότερες περιπτώσεις, εγώ τουλάχιστον αυτό εισπράττω! Αφουγκράζομαι τον κόσμο και με ενδιαφέρει το κριτήριο του. Νιώθω ότι σε γενικές γραμμές έμειναν οι περισσότεροι ευχαριστημένοι από τις διαιτησίες. Το καταλαβαίνουμε και εμείς οι ίδιοι αυτό μετά από κάθε παιχνίδι…
- Μπορεί κάτι να βοηθήσει να έχουμε ακόμα καλύτερες διαιτησίες;
Όταν υπάρχει video στους αγώνες, αυτό βοηθάει πάρα πολύ. Παρακολουθούμε τον εαυτό μας, βλέπουμε τι πήγε καλά και τι όχι, και βελτιωνόμαστε. Άλλωστε έχουμε συνηθίσει τόσα χρόνια να λέει ο καθένας το… μακρύ του και το κοντό του μετά από κάθε αγώνα, οπότε το video είναι αδιάψευστος μάρτυρας, δεν μπορεί κανείς να το αμφισβητήσει!
- Ποιο θεωρείς προσωπικά το δυνατό σου σημείο, Στέφανε, ως διαιτητής;
Έχω ηρεμία, έχω καθαρή σκέψη και προσπαθώ να προπονούμαι σκληρά! Κάνω τρεις προπονήσεις τουλάχιστον κάθε εβδομάδα και ακόμα περισσότερες όταν σταματάει η σεζόν και δεν έχουμε παιχνίδια. Γενικά στην διαιτησία το «κλειδί» είναι η προπόνηση και η καλή προετοιμασία…
- Υπάρχει κάτι που απολαμβάνεις ιδιαίτερα;
Με εξιτάρουν οι αγώνες μπαράζ, εκεί που τα γήπεδα είναι γεμάτα και οι ποδοσφαιριστές θέλουν πολύ το κάθε παιχνίδι! Έχουν πολύ μεγαλύτερο βαθμό δυσκολίας, αλλά αποτελούν πρόκληση για κάθε διαιτητή, εγώ απολαμβάνω ιδιαίτερα αυτά τα παιχνίδια…
- Τι είναι αυτό τελικά που θα τραβήξει ένα νέο παιδί στην διαιτησία;
Κάποιοι λένε ότι είναι το αυξημένο αίσθημα δικαιοσύνης που έχει κάποιος ή η πρόκληση της στιγμιαίας απόφασης και επιβολής του νόμου! Εγώ απλά θα πω ότι η διαιτησία είναι κάτι πάρα πολύ ενδιαφέρον. Απαραίτητη προϋπόθεση είναι να αγαπάει κάποιος το ίδιο το ποδόσφαιρο. Εμένα με γεμίζει πολύ, περιμένω πώς και πώς το επόμενο Σαββατοκύριακο να παίξω και πάλι!
- Ασχολείσαι με κάτι άλλο, Στέφανε, εκτός από την διαιτησία;
Κάθε διαιτητής έχει και το επάγγελμά του, κανένας δεν ζει από την διαιτησία, είναι απλά ένα χόμπι! Εγώ είμαι τελειόφοιτος Ηλεκτρολόγος Μηχανικός. Σπουδάζω στα ΤΕΙ Χαλκίδας και του χρόνου τελειώνω με την πρακτική μου και θα πάρω το δίπλωμα του Ηλεκτρολόγου…
- Ευχόμαστε κάθε επιτυχία! Έχουμε διαπιστώσει γενικά ότι τα περισσότερα παιδιά που ασχολούνται με την διαιτησία στον Πειραιά είναι άνθρωποι σπουδαγμένοι και αυτό φαίνεται σε πολλές περιπτώσεις και έχει πολλά θετικά!
Ναι, ισχύει αυτό. Οι περισσότεροι είμαστε και καλοί φίλοι μεταξύ μας και μιλάμε συχνά πριν και μετά τον αγώνα…
- Θέλεις να πεις κάτι τελευταίο πριν κλείσουμε;
Μόνο μια παράκληση να φτιαχτούν τα αποδυτήρια των διαιτητών σε όλα τα γήπεδα του Πειραιά. Είναι κάποια που βρίσκονται σε αξιοθρήνητη κατάσταση! Μακάρι να ήταν όλα όπως, για παράδειγμα, στο γήπεδο της Αίγινας…
- Συμφωνούμε απολύτως μαζί σου! Πιστεύουμε να το διαβάσουν οι αρμόδιοι και να πράξουν κατάλληλα. Σ” ευχαριστούμε πολύ για όλα όσα μας είπες…
