Με τον Παύλο Πιπεριά, τον προπονητή του ΙΚΑΡΟΥ ΚΑΛΛΙΘΕΑΣ, είχαμε ξαναμιλήσει εδώ στην ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ, στις αρχές του… κορωνοϊού, και μας είχε πει πολύ ενδιαφέροντα πράγματα! Τώρα που μιλάμε εκ νέου, μακάρι να βρισκόμαστε στο… τέλος της πανδημίας! Πάντως, το σίγουρο είναι ότι και αυτή τη φορά ο γνωστός και επιτυχημένος τεχνικός μάς είπε συναρπαστικά πραγματάκια, που κάποια τα ακούσαμε για πρώτη φορά! Ας σταχυολογήσουμε μερικά από αυτά…
«Βρίσκομαι εδώ στον ΙΚΑΡΟ ΚΑΛΛΙΘΕΑΣ για τέταρτη συνεχόμενη χρονιά. Υπάρχει μια σχέση εμπιστοσύνης με τον ιδιοκτήτη της ομάδας, τον κύριο Γιάννη Περλορέντζο, και πλέον αισθανόμαστε ότι ανήκουμε στην ίδια οικογένεια. Εξ άλλου, πρόσφατα γίναμε και κουμπάροι! Λογικά, θα παραμείνω εδώ πολλά χρόνια ακόμη, επειδή το κλίμα που υπάρχει στην ομάδα με ικανοποιεί απόλυτα…
Έχουμε φτιάξει ένα μοντέλο ομάδας με παιδιά ηλικίας 16 – 19 ετών. Υπάρχουν και κάποιοι «μεγάλοι» μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού. Προσωπικά, θέλω να δουλεύω με μικρούς ποδοσφαιριστές. Μακάρι όλες οι ομάδες στον Πειραιά να λειτουργούσαν αποκλειστικά με νεαρούς ποδοσφαιριστές…
Ξέρετε κάτι; Από τα δεκαεπτά φαίνεται ο ταλαντούχος ποδοσφαιριστής! Οι πλέον ταλαντούχοι πρέπει να προωθούνται στα αντρικά πρωταθλήματα, να ξεφεύγουν από τις υποδομές. Εγώ έπαιξα σε ηλικία 16 ετών στην Β” εθνική κατηγορία! Μέχρι τα δεκαεννιά μου είχα παίξει τέσσερις χρονιές σε Β” και Γ” εθνική. Δυστυχώς, παρατηρείται το φαινόμενο πολλοί ποδοσφαιριστές να μένουν μέχρι τα 19 τους στις ακαδημίες μόνο και μόνο για να εξακολουθούν οι γονείς τους να πληρώνουν τις… συνδρομές! Σε αυτό το σημείο χρειάζονται θυσίες από τους παράγοντες…
Πρόταση δική μου είναι στο πρωτάθλημα της Α” κατηγορίας να αγωνίζονται αποκλειστικά νεαρά παιδιά! Οι μεγαλύτεροι ας παίζουν στην Β” και στην Γ” κατηγορία. Ξεχνάμε πολλές φορές ότι ο ρόλος των τοπικών ερασιτεχνικών πρωταθλημάτων είναι να αναδεικνύουν ταλέντα που θα απαρτίσουν αύριο μεθαύριο τις επαγγελματικές κατηγορίες και την Εθνική μας ομάδα! Κάποτε από τα τοπικά έβγαιναν παικταράδες που έπαιρναν κατευθείαν μεταγραφή για την Β” και την Α” εθνική κατηγορία! Στις ημέρες μας έχει σταματήσει να συμβαίνει αυτό…
Ο πατέρας μου έκανε μεγάλη καριέρα στην ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ και σε άλλες μεγάλες ομάδες. Είχε πάρει μεταγραφή από την ΣΠΙΘΑ! Από τα τοπικά βρέθηκε μέσα σε μία ημέρα στις επαγγελματικές κατηγορίες! Σήμερα τα παιδιά τα «καίνε». Στα εικοσιένα τούς λένε ότι είναι μικροί και στα εικοσιτέσσερα ότι είναι… μεγάλοι! Αν κοιτάξουμε γύρω μας, θα δούμε ότι σε εθνικές ομάδες όπως την ΙΣΠΑΝΙΑ παίζουν βασικοί 17χρονοι ποδοσφαιριστές…
Παλιά ήταν πιο αγνά τα πράγματα και βγαίνανε ποδοσφαιριστές. Άρα κάτι σήμερα είναι σάπιο! Ακόμα και στα σχολεία, δεν υπάρχει τίποτα. Βλέπετε να διοργανώνονται πλέον σχολικά πρωταθλήματα; Παλαιότερα είχαν γεμίσει τα σχολεία μπασκέτες, με συνέπεια να βγει μια ολόκληρη γενιά ταλαντούχων παικτών του μπάσκετ! Σήμερα το ποδόσφαιρο δεν υπάρχει πουθενά στα σχολεία…
Δυστυχώς, βρίσκονται σε καίριες θέσεις άνθρωποι που δεν γουστάρουν τον αθλητισμό! Αυτό δείχνουν οι αποφάσεις που παίρνουν. Το καταλάβαμε πολύ καλά και την περίοδο της πανδημίας…
Στον ΙΚΑΡΟ διατηρούμε το μοντέλο που σας είπα προηγουμένως με τα νεαρά παιδιά στην προσπάθειά μας να παράξουμε ποδοσφαιριστές. Υπάρχουν στο επιτελείο μου και πολλοί ικανοί άνθρωποι! Ο γυμναστής Γιάννης Λώλος, ο βοηθός μου, ο Δημήτρης Σεϊτανίδης, και ο Τεχνικός μας Διευθυντής, ο Δημήτρης Κριμιτζάς. Θα ήθελα πραγματικά πολλές ακόμα ομάδες στον Πειραιά να ακολουθήσουν το μοντέλο του ΙΚΑΡΟΥ ΚΑΛΛΙΘΕΑΣ…»
