Εφημερίδα Κοινωνική

Το ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΟ ΤΜΗΜΑ, από το οποίο δημιουργήθηκε η ΕΦΟΡΕΙΑ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΟΥ, ήταν το ένα από τα δύο τμήματα του Συλλόγου με την επωνυμία «Μουσικός & Άθλητικός» ο οποίος Ιδρύθηκε στις 22 Οκτωβρίου του 1984, από μια ομάδα φιλοπρόοδων Πειραιωτών, υπό την παρότρυνση του Δημήτριου Βικέλα, ο οποίος σε συνεργασία με τον Βαρώνο Πιερ ντε Κουμπερτέν προετοίμαζαν ήδη τους Ολυμπιακούς Αγώνες, που θα γινόντουσαν στην Ελλάδα.. Πράγματι, τα μέλη του Μουσικού τμήματος, ως μία ομάδα, σαν μια Χορωδία παιάνισαν με επιτυχία στις εορταστικές αυτές εκδηλώσεις για την υποδοχή των πρώτων Ολυμπιακών Αγώνων που πραγματοποιήθηκαν το 1986 στην Αθήνα. Το Μουσικό αυτό τμήμα άρχισε να λειτουργεί με μεγάλη επιτυχία και στη συνέχεια μετονομάζεται σε Καλλιτεχνικό, με την επωνυμία ¨”ΩΔΕΙΟΝ ΠΕΙΡΑΙΩΣ”, που διατηρεί μέχρι σήμερα.

 

 

 

 

 

 

 

 

Την μετεξέλιξη του δεύτερου τμήματος του Αθλητικού αποτελεί η σημερινή Εφορεία Αθλητικού η οποία προσέφερε τα μέγιστα, τόσο στον κλασικό αθλητισμό, όσο και στα ομαδικά αθλήματα όπως το μπάσκετ και το βόλεϊ. Στην Εφορεία Καλλιτεχνικού ξεχώρισαν μεγάλες προσωπικότητες καθηγητών της Δραματικής Σχολής και του “ΩΔΕΙΟΥ ΠΕΙΡΑΙΩΣ”, που συνέβαλαν καθοριστικά στην Καλλιτεχνική ωρίμανση των χιλιάδων αποφοίτων. Θα σημειώσουμε μόνο ότι πολλοί γνωστοί ταγοί του σύγχρονου πολιτισμού μας, όπως ο ποιητής Νικηφόρος Βρεττάκος, ο συγγραφέας Σπύρος Μελάς, ο μουσικός Ακαδημαϊκός Μενέλαος Παλλάντιος, ο επίσης μουσικός Ανδρέας Καρμπόνε, η Κατίνα Παξινού, ο Δημήτρης Ροντήρης, ο Αιμίλιος Βεάκης και πάρα πολλοί άλλοι. Αξίζει να σημειωθεί ότι η ΑΝΩΤΕΡΑ ΔΡΑΜΑΤΙΚΗ ΣΧΟΛΗ του Πειραϊκού Συνδέσμου, η οποία ξεκίνησε το 1914 ως Σχολή Θεάτρου, λειτουργεί με πολύ μεγάλη επιτυχία και αριθμεί την τελευταία εξαετία πάρα πολλούς σπουδαστές, όπως και το ιστορικό “ΩΔΕΙΟ ΠΕΙΡΑΩΣ”, το οποίο αναγνωρίστηκε το 1903 ως πλήρες Ωδείο, υπήρξε το τρίτο στην Χώρας μας, μετά το Ωδείο Μακεδονίας και το Ωδείο Αθηνών.

Η άλλη μεγάλη Σχολή της Εφορείας Καλλιτεχνικού, είναι η ΣΧΟΛΗ ΧΟΡΟΥ, η οποία πρωτολειτούργησε το 1935 υπό τη Δ/νση της Γαλλίδας, Μαίρης Τζόρνταν και γνώρισε μεγάλες επιτυχίες, αριθμεί σήμερα, πολλούς σπουδαστές στο Μπαλέτο, τον κλασσικό και σύγχρονο Χορό.. Στην Εκδήλωση για τα 125 χρόνια, από την ίδρυση του Π.Σ., στις 22 Οκτωβρίου 2019, ο Έφορος Καλλιτεχνικού κ. Γεώργιος Δρούζας στην σύντομη ομιλία του ανέφερε τα εξής: Ως Έφορος Καλλιτεχνικού, Εφορεία στην οποία υπάγεται το “ΩΔΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ” και κατ΄ επέκταση η ”Συμφωνική Ορχήστρα Πειραιώς”, αφού σας ευχαριστήσω κι εγώ με τη σειρά μου που είστε απόψε κοντά μας, θα ήθελα να σας πω, ότι το Ωδείο Πειραιώς συνεχίζει και σήμερα, παρά τις αντιξοότητες να διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στα Μουσικά δρώμενα της Χώρας μας, και εξακολουθεί να είναι το φυτώριο νέων Μουσικών Καλλιτεχνών, μέσα από την υψηλού επιπέδου, Ποιοτική Εκπαίδευση που προσφέρει.

Το καλοκαίρι του 2018, παρά το γεγονός ότι το κόστος στη μουσική Εκπαίδευση παραμένει υψηλό, μετά από εισήγησή μου αποφασίσαμε, στο πλαίσιο αναβάθμισης των σπουδών, να επενδύσουμε στη δημιουργία νέων τμημάτων και μουσικών συνόλων.

Πρώτο αποτέλεσμα, υπήρξε η συγκρότηση της Συμφωνικής Ορχήστρας Πειραιώς που θα μας ταξιδέψει σε λίγο με Έργα πολύ Μεγάλων Συνθετών.

Το δεύτερο είναι η εφαρμογή του Συστήματος Διασφάλισης Ποιότητας (ΙSO), των παρεχομένων υπηρεσιών τόσο των Καλλιτεχνικών Σχολών μας, όσο και όλων των τμημάτων του Συνδέσμου, το οποίο θα ξεκινήσει τον επόμενο μήνα. Στο σημείο αυτό θέλω να ευχαριστήσω όλο το Διοικητικό Συμβούλιο που ενέκρινε ομόφωνα και τις δυο αυτές ενέργειες. Επίσης, να ευχαριστήσω, τους καθηγητές όλων των Μουσικών οργάνων του “Ωδείου Πειραιώς” πολλοί απο τους οποίους είναι απόφοιτοι του, για την συνεργασία και την κατανόησή τους. Σας εύχομαι ένα όμορφο ταξίδι στην μαγεία της Μουσικής”. Στις 20 Μαΐου 2020 ημέρα Τετάρτη και ώρα 4μ.μ. συνήλθε η ετήσια Γενική Συνέλευση των μελών του Πειραϊκού Συνδέσμου για τον απολογισμό του έτους 2019 και την έγκριση του Ισολογισμού.

 

 

 

 

 

 

Ο Έφορος Καλλιτεχνικού ανέγνωσε και κατάθεσε έκθεση των πεπραγμένων για την χρήση του 2019, λέγοντας: “Όπως βλέπουμε από την ανάγνωσή του, ο Ισολογισμός του 2019 που κρατάτε στα χέρια σας, στο σύνολό του για τον Πειραϊκό Σύνδεσμο, είναι θετικός. Ειδικότερα για την Εφορεία Καλλιτεχνικού ήταν μία ακόμη ανοδική χρονιά, που προστέθηκε στα προηγούμενα πέντε Σχολικά έτη, με προεξάρχουσα την Δραματική Σχολή, αφού έκλεισε με ικανοποιητικό κέρδος (35.000 ευρώ), ακόμη και μετά τον μερισμό για την Εφορεία, των ανοργάνων δαπανών του Πειραϊκού. Οι δε εγγραφές έφτασαν φέτος τα 79 άτομα (3ετής φοίτηση) έναντι 75 άτομα πέρυσι ( 9 άτομα το 2014 ) και άλλα 55 σπουδαστές στο Θεατρικό Εργαστήρι ενηλίκων, έναντι 45 πέρυσι, τα οποία μαζί με τα 60 στο Παιδικό Θεατρικό Εργαστήρι αντί των 65 πέρυσι, φτάσαμε τους 199 σπουδαστές συνολικά, έναντι 180 το 2018, μια μικρή ακόμη αύξηση.

Το ίδιο θετικό ήταν και το αποτέλεσμα της Σχολής Χορού, με μικρό όμως περιθώριο κέρδους και τα άτομα (τμήματα Μπαλέτου, κλασσικού και σύγχρονου χορού, καθώς και ένα νέο τμήμα παραδοσιακών χορών) να κειμένονται στα 85 έναντι 70 σπουδαστών πέρυσι. Τέλος, το Ωδείο Πειραιώς, προσπάθησε για μια χρονιά ακόμη να “δαμάσει” το υψηλό κόστος που έχει, λόγω της φύσης των προγραμμάτων του ( ατομικό μάθημα πιάνου). Έχουν μπει όμως οι βάσεις για την επόμενη χρονιά, να είναι βελτιωμένη, αφού έχει μειωθεί το μισθολογικό κόστος, ενώ ο αρθμός των σπουδαστών του παρέμεινε περίπου ο ίδιος με πέρυσι, στα 150 άτομα. Συμπερασματικά το οικονομικό αποτέλεσμα των τριών Σχολών της Εφορείας Καλλιτεχικού είναι θετικό, στο σύνολό του. Στο σημείο αυτό θα ήθελα να σταθώ για λίγο, στο στοιχείο του Ισολογισμού για το Καλλιτεχνικό και πιο συγκεκριμένα στην εγγραφή “ΥΠΟΤΡΟΦΙΕΣ-ΜΕΙΩΜΕΝΑ ΔΙΔΑΚΤΡΑ” και να πώ, ότι κάθε χρόνο οι Καλλιτεχνικές Σχολές προσφέρουν, ένα μεγάλο ποσόν, παρά την οικονομική κρίση, της τάξεως των 20 έως 30 χιλ. Ευρώ, μέσω των υποτροφιών ( κυρίως η Δραμματική) καθώς και εκπτώσεων στα δίδακτρα.

Έτσι στη χρήση 2019 το ποσό αυτό ανήλθε στις 23.200 ευρώ. Ως εκ τούτου, ο Π.Σ., προσφέρει Κοινωνικό έργο και παράγει Πολιτισμό. Θα ολοκληρώσω με την αναφορά μου στις Καλλιτεχνικές εκδηλώσεις των Σχολών. Όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος έχουν πραγματοποιηθεί πολλές θεατρικές και Μουσικές παραστάσεις, είτε υπό μορφή πρόβας, είτε κανονικές παραστάσεις και συναυλίες, για να διαπιστώνεται η πορεία των σπουδαστών. Ειδικότερα για την Δραματική, οι παραστάσεις δεν περιορίζονται απλά στην έκβαση της πορείας των σπουδών τους μέσα στην τάξη, αλλά περνούν τα όρια της μάθησης και διαπιστώνουμε τον επαγγελματισμό που αποκτούν κατά την διάρκεια της εκπαίδευσής τους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτού του αποτελέσματος είναι η παράσταση που ανέβασαν οι σπουδαστές της Δραματικής Σχολής, με μεγάλη επιτυχία, στο ΟΛΥΜΠΙΟΝ-Θέατρον Μαρίας Κάλλας, μαζί με σπουδαστές του Παν/μίου της Πελοποννήσου και σε συμπαραγωγή. Ήταν μια φημισμένη Ιστορική Κινέζικη θεατρική παράσταση με τίτλο «Άντίο Παλακίδα μου ». Η ΣΥΜΦΩΝΙΚΗ ΟΡΧΗΣΤΡΑ ΠΕΙΡΑΙΩΣ (ΣΟΠ), του Ωδείου Πειραιώς δημιουργήθηκε μετά από σχετική εισήγηση στο Δ.Σ. το καλοκαίρι του 2018.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Αρχικά, συστάθηκε ειδική Επιτροπή στο Πλαίσιο αναβάθμισης των Σπουδών, για νέα μαθήματα όπως, τμήμα για Διεύθυνση Ορχήστρας,που είχε διαπιστωθεί η ανάγκη του. Η Συμφωνική Ορχήστρα, στον εορτασμό των 125 χρόνων από την Ιδρυση του Π.Σ., έδωσε μία καταπληκτική ΣΥΝΑΥΛΙΑ με μεγάλη επιτυχία. Κλείνοντας, θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους εσάς, τους συναδέλφους μέλη του Π.Σ., που ήλθατε παρά τις δυσκολίες που αντιμετοπίζουμε άπαντες λόγω των προβλημάτων που έχουν ενσκύψει από την πανδημία του κορωνοiού και να σας ευχηθώ καλό καλοκαίρι.”

 

Γιώργος Δρούζας Η αγάπη και το ενδιαφέρον για τον Πειραϊκό παραμένουν αμείωτα

Ο Οικονομολόγος-Στατιστικολόγος και Εκπαιδευτικός, Έφορος Καλλιτεχνικού του Πειραϊκού Συνδέσμου μιλάει αποκλειστικά στην ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ

 

 

 

 

 

 

- κ.Δρούζα σας παρακολουθούμε να δραστηριοποιήστε τα τελευταία χρόνια, στόν Πειραϊκό Σύνδεσμο. Πείτε μας δύο λόγια για αυτή την περίοδο.

Ανήκω στην νέα γενιά, της τελευταίας 10ετίας, όπως συνηθίζεται να λέμε, του Π.Σ. Είμαι Μέλος από το 2009 και τη διετία 2012-14 διετέλεσα Ειδικός Σύμβουλος. Εκλέχθηκα Έφορος το 2014 και στις εκλογές του 2017 επανεξελέγην στην Έφορεία Καλλιτεχνικού, στην οποία ανήκουν οι 3 μεγάλες Καλλιτεχνικές Σχολές. Ήταν μια περίοδος έντασης και πολλής δουλειάς. Έγγραφές, τμήματα, συμβούλια, εκδηλώσεις, εκπαιδευτικά και καλλιτεχνικά δρώμενα, άπειρες ώρες. Ένταση εργασίας, με την οποία ευτυχώς έχω εξοικιωθεί, όντας στην Διοίκηση Σχολικών μονάδων από το 1984. Τα θετικά αποτελέσματα δεν άργησα να φέρουν μία σταθερή και συνεχή άνοδο των Σχολών, που γέμιζε όλους μας με ελπίδα και αισιοδοξία για την ανάκαμψη της Καλλιτεχνικής εκπαίδευσης, μιας και την περίοδο εκείνη ο Πειραϊκός, όπως όλοι οι Οργανισμοί και επιχειρήσεις, βίωναν μια πρωτοφανή οικονομική κρίση από το 2009. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του 3ετούς προγράματοςτης Δραματικής Σχολής που τον Νοέμβριο του 2014 αριθμούσε 9 άτομα ( 3 στο Γ΄ έτος και 6 σπουδαστές στο Β΄). Με νέα τμήματα, χρόνο με τον χρόνο, έφτασε να έχει σήμερα 135 σπουδαστές. Ο νέος Δ/ντής, Σκηνοθέτης και Ηθοποιός Σταύρος Καραγιάννης, κατάφερε με πολύ δουλειά και πέτυχε την αναγέννηση της Σχολής. Γι΄αυτό στο πρόσωπό του, αναγνωρίζω τον Πειραιώτη Ηθοποιό και Λογοτέχνη Γκίκα Μπινιάρη, ο οποίος ανέλαβε την Δ/νση της Σχολής το 1963, μετά την διακοπή της λειτουργία της, λόγω της κύρηξης του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου. Μέσα σε λίγο χρόνο, η απόδοση των σπουδαστών ήταν τόσο υψηλή που μετά από μία παράσταση που έδωσαν στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, οι εφημερίδες έγραψαν τόσο κολακευτικά λόγια, με αποτέλεσμα να αναγνωριστεί από το Κράτος, ώς Ανωτέρα Δραματική Σχολή. Έπίσης, ανάλογη ανάπτυξη είχαν και οι άλλες δύο Σχολές, το Ωδείον Πειραιώς και η Σχολή Χορού.

-Είστε πολλά χρόνια στον Πειραιά. Σας θυμόμαστε από την 10ετία του ΄80 ώς Γεν. Δ/ντή των παλέ ποτέ Σχολών Didactα με την κατάρτιση Στελεχών Επιχειρήσεων. Πείτε μας λίγα λόγια για εσάς και τις εμπειρίες σας από την περίοδο εκείνη

Τελείωσα την Α.Σ.Ο. Ε.Ε εργαζόμενος παράλληλα, αρχικά σε αντιπροσωπεία, στη συνέχεια σε πωλήσεις και κατόπιν ως Στέλεχος σε Ναυτιλιακή εταιρεία στον Πειραιά, από όπου αναχώρησα για την Αγγλία, για μεταπτυχιακές σπουδές στο Μάνατζμεντ και εργάστηκα ταυτόχρονα. Όταν επέστρεψα, συνέχισα να εργάζομαι στην ίδια Ναυτιλιακή εταιρεία και τον Οκτώβριο του 1984 προσλήφθηκα στον Όμιλο Didacta, ως Γεν. Δ/ντής των Σχολών. Δεν υπήρχαν τότε, ούτε ΙΕΚ, ούτε ΚΕΚ, ή άλλη μορφή διαβαθμισμένης Μεταλυκειακής εκπαίδευσης πλην ολίγων Κρατικών Τεχνικών Σχολών. Η Didacta προσέφερε υψηλές ποιοτικές Σπουδές με ένα μοναδικό Οπτικοακουστικό σύστημα που εξασφάλιζε οικονομία χρόνου δηλαδή “σε λίγο χρόνο για μια ολόκληρη ζωή”, όπως έλέγετο τότε, στους τομείς Στελεχών Επιχ/σεων, Λογιστών Γραμματέων Διοίκησης, Πληροφορικής& Ξ. Γλωσσών. Εκπαιδεύαμε χιλιάδες εργαζόμενους κάθε χρόνο και ανέργους – οι οποίοι έβρισκαν αμέσως δουλειά, είτε μόνοι τους ή με την δική μας βοήθεια. Εκπαιδεύαμε, επίσης, τις Επιχειρήσεις, Οργανισμούς, Τράπεζες, Υπουργεία, Δέκο, Δημοσιογράφους του ΔΟΛ, κ.ά. Εφαρμόζαμε ένα πρωτοποριακό Ελβετικό σύστημα ταχύρυθμης εκπαίδευσης – Long Life Learning – Δια βίου Μάθηση, δυσνόητος όρος για την εποχή, γιατί υπήρχε ακόμη το μετακατοχικό σύνδρομο του Πανεπιστημιακού Πτυχίου.

Το μεταπτυχιακό ήταν ανύπαρκτο. Είκοσι έξι χρόνια μετά, το Υπουργείο Παιδείας ενσωμάτωσε τον όρον αυτό στην ονομασία του. Η μεγάλη επιτυχία του συστήματος οφειλόταν σε δύο σημαντικά χαρακτηριστικά του, λίαν επίκαιρα στην εποχή μας. Το πρώτο ήταν, η συνεχής βελτίωση και προσαρμογή του περιεχομένου των προγραμμάτων, στις ανάγκες της αγοράς εργασίας. Το δεύτερο ήταν, το σύστημα οργάνωσης και λειτουργίας που δημιουργήσαμε εμπεριείχε τα βήματα και τις διαδικασίες όλων των εργασιών και τμημάτων. Αυτό ήταν μια μεθοδολογία, την οποία περιελάμβαναν τα συστήματα διασφάλισης ποιότητας κατά το πρότυπο ΙSO, τα οποία εμφανίστηκαν μετέπειτα στα μέσα της 10ετίας του ΄90. Για όλα αυτά, η Didacta έγινε συνώνυμο της ποιοτικής ταχύρυθμης εκπαίδευσης και μέσα από την Διά Βίου κατάρτιση & την επαγγελματικη αποκατάσταση των αποφοίτων της, προσέφερε μεγάλο κοινωνικό έργο.

Σε μία συνέντευξή μου στην ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ το 1997 είχα αναφέρει μεταξύ άλλων: “….η Didacta εκπαιδεύει τους εργαζόμενους και τα Στελέχη των Επιχ/σεων που θέλουν να βελτιώσουν τις γνώσεις τους και να καταρτιστούν στις τελευταίες εξελίξεις του τομέα τους. Είναι η Δια Βίου κατάρτιση που διαρκεί λίγους μήνες”. Ολοκληρώνοντας, να σας πω ότι ξεκίνησε να λειτουργεί το 1971 σε ένα 6όροφο κτίριο στην Σταδίου 33, επεκτάθηκε σύντομα στην Λ.Κηφισίας, Θεσ/κη, Πάτρα, Περιστέρι & Πειραιά (Τσαμαδού 43) δίπλα σας. Την περίοδο 2004-07, λόγω του υψηλού κόστους λειτουργίας άρχισε σταδιακή συρρίκνωση, περιορίζοντας και κλείνοντας το ένα υποκατάστημα μετά το άλλο, κρατώντας τελικά έναν όροφο στο ιδιόκτητο κτίριο της Λ. Κηφισίας.

-Τεράστια και σημαντική η συμβολή της Didacta στη Διά Βίου Μάθηση και η προσφορά της στην επαγγελματική εκπαίδευση και επιμόρφωση, για πολλές δεκαετίες. Κάποια στιγμή αναφερθήκατε στα Κολέγια .Ποια ήταν η σχέση σας με τον κλάδο;

Πράγματι, το 1991 ασχολήθηκα με τον κλάδο των Κολεγίων – με το όνειρο του Ιδιωτικού Παν/μίου – πραγματοποιώντας τότε την πρώτη συνεργασία με ανώτερο-ανώτατο Βρετανικό εκπαιδευτικό Ίδρυμα (Μάρτιος 1991), με τη μορφή Transfer Agreement αρχικά, που εξελίχθηκε σε Validation και στη συνέχεια Franchise Agreement (το ίδιο πρόγραμμα), πλήρης αναγνώριση όπως είναι σήμερα όλες σχεδόν οι συνεργασίες. Ακολούθησαν και άλλα Κολέγια με συνεργασίες και υπήρξε μεγάλη ανάπτυξη του κλάδου. Παράλληλα, από την πρώτη στιγμή, είχε ξεκινήσει ένας μεγάλος αγώνας με το κράτος για την αναγνώριση των Κολεγίων ως Ιδιωτικό Πανεπιστήμιο, για να σταματήσει η τεράστια οικονομική αιμορραγία, από το συνάλλαγμα χιλιάδων σπουδαστών κάθε χρόνο, που έφευγαν για σπουδές στο εξωτερικό, πολλοί από τους οποίους έμεναν και σταδιοδρομούσαν τελικά εκεί. Η Ιδιωτική Εκπαίδευση τότε, ήταν ενταγμένη στα Εργαστήρια Ελευθέρων Σπουδών και υπαγόταν στο Υπουργείο Εμπορίου με το γνωστό νόμο του 1935. Η αναγνώριση της τυπικής συνεχιζόμενης εκπαίδευσης (ΙΕΚ) από το κράτος, πραγματοποιήθηκε το 1992-93 με την πιστοποίηση των πρώτων Δημόσιων Ινστιτούτων και παράλληλα αδειοδότηση Ιδιωτικών. Τα κολέγια παρέμεναν κάτω από τον νόμο 1935 των εργαστηρίων Ε.Σ., προσκρούοντας πάντα στο γνωστό άρθρο 16 του νόμου του Συντάγματος περί Ιδιωτικών Πανεπιστημίων.

Μόλις, το 2011 κατάφεραν να αναγνωρισθούν με τον νόμο Διαμαντοπούλου ως κέντρα Δια Βίου Μάθησης 2 και πάλι με δυσλειτουργίες ώς προς την ισοτιμία πτυχίων με βάση τα επαγγελματικά δικαιώματα. Με τον ίδιο νόμο, η ονομασία Κέντρα Δια Βίου Μάθησης 1, δόθηκε στα ΙΕΚ και στα κέντρα επαγγελματικής κατάρτισης (ΚΕΚ). Η μή αναγνώριση όλα αυτά τα χρόνια των Κολεγίων είχε οδυνηρό αποτέλεσμα για την οικονομία της Χώρας μας . Η εξαγωγή συναλλάγματος για σπουδές στο εξωτερικό, ήταν αρκετά δις ευρώ. Αξίζει να αναφερθεί η περίπτωση της Κύπρου, η οποία κατάφερε να βγεί απο τα μνημόνια σε 2-3 χρόνια, κερδίζοντας κάποια δις ευρώ από την αναγνώριση του Ιδιωτικού Πανεπιστημίου. Ταυτόχρονα με την Διοίκηση Σχολικών μονάδων, κάποιο χρονικό διάστημα δίδαξα, επίσης, Μάρκετινγκ, Management, Ναυτιλιακή Οικονομική & πολιτική, Διεθνές εμπόριο, Δημ. Σχέσεις, Επικοινωνία, Στατιστική, Οικονομικά μαθηματικά, κ.ά. Κλείνοντας, θα ήθελα να αναφερθώ στην τριετία 2007-09 στη Σιβιτανείδιο Σχολή Γραμμάτων & Τεχνών, ώς Ειδικός Εμπειρογνώμων του Ευρωπαϊκού Προγράμματος “Δημιουργία Εικονικών Επιχειρήσεων σε όλα τα ΤΕΕ”, όπου ασχολήθηκα, μαζί με μία επιστημονική ομάδα του ΕΚΠΑ, με τον συντονισμό του προγράμματος και την κατάρτιση Εκπαιδευτών . Δίδαξα, επίσης, το μάθημα της “Επιχειρηματικότητας & Ανάπτυξης”. -Μεγάλη η διαδρομή και τεράστιες οι εμπειρίες σας κε Δρούζα, να επανέλθουμε, όμως, εκεί που ξεκινήσαμε.

-Ποια είναι τα σχέδιά σας για τον Πειραϊκό; Σε λίγες ημέρες έχετε εκλογές.

Κοιτάξτε, η εκπαίδευση απαιτεί πολύ χρόνο, είναι κλάδος έντασης εργασίας, αλλά είναι και λειτούργημα. Όμως, αν αγαπάς αυτό που κάνεις το πετυχαίνεις και γίνεται πιο ευχάριστο. Από την άλλη πλευρά βρίσκομαι σε μια περίοδο που θέλω να ρίξω μεγαλύτερη βαρύτητα στα επαγγελματικά και προσωπικά μου ζητήματα. Το ενδιαφέρον, όμως, και η αγάπη μου για τον Πειραϊκό παραμένουν αμείωτα και θα με κρατήσουν σίγουρα κοντά του περισσότερο, ίσως σε μια άλλη θέση. Τις επόμενες μέρες θα το γνωρίζετε.