Όταν μιλάμε για τον προπονητή Τάκη Φωστηρόπουλο, μιλάμε για μια πολυσχιδή προσωπικότητα με εμπειρία ετών αλλά και νεανικό ενθουσιασμό! Πάρα πολλά χρόνια υπηρετεί το ποδόσφαιρο ως προπονητής, τα τελευταία 15 χρόνια είναι Πρόεδρος του Συνδέσμου Προπονητών Πειραιά, για 12 χρόνια ήταν εκλέκτορας στις Μικτές Πειραιά, ενώ υπήρξε και ο πρώτος προπονητής της γυναικείας Εθνικής Ελλάδας! Μιλήσαμε μαζί του σε μια συνέντευξη εφ” όλης της ύλης…
- Κύριε Φωστηρόπουλε, σας καλωσορίζουμε στη σειρά των συνεντεύξεων που κάνουμε στην ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ με τους προπονητές του Πειραιά! Σαν Πρόεδρος του τοπικού Συνδέσμου Προπονητών, είστε ο πλέον κατάλληλος να μιλήσετε για πλήθος θεμάτων που ενδιαφέρουν τους »ποδοσφαιρανθρώπους» της πόλης μας. Αλλά ας μιλήσουμε αρχικά για εσάς: πείτε μας λίγα λόγια για την διαδρομή σας…
Γεννήθηκα στην Κρύα Βρύση της Πέλλας και έπαιξα ποδόσφαιρο στον τοπικό ΑΠΟΛΛΩΝΑ ΚΡΥΑΣ ΒΡΥΣΗΣ για αρκετά χρόνια όταν αγωνιζόταν στη Β” εθνική. Όμως από σχετικά μικρή ηλικία «κατηφόρισα» στον Πειραιά, έπαιξα ποδόσφαιρο εδώ και στη συνέχεια ασχολήθηκα με την προπονητική…
- Πόσα χρόνια είναι που έχετε εγκατασταθεί μόνιμα στον Πειραιά;
Από τη δεκαετία του ’70! Ουσιαστικά είμαι Πειραιώτης. Ερωτεύτηκα αυτή την πόλη, και σαν προπονητής δεν έφυγα ποτέ από τον Πειραιά!
- Πότε αρχίσατε να ασκείτε την προπονητική, κύριε Φωστηρόπουλε;
Είμαι προπονητής από το 1985. Πέρασα από πολλές ομάδες του Πειραιά και σημειώσαμε μεγάλες επιτυχίες, όπως π.χ. το 1995 που ανεβήκαμε στην Δ” εθνική με την ΕΛΛΑΔΑ ΠΟΝΤΙΩΝ. Στην Δ” εθνική ήμουν και με τον ΑΟ ΖΕΑΣ. Επίσης πέρασα από ΠΑΝΤΖΙΤΖΙΦΙΑΚΟ, με τον οποίο βγήκαμε πρωταθλητές στην Α” Πειραιά, ΑΕΤΟ ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΥ και ΣΑΡΩΝΙΚΟ ΑΙΓΙΝΑΣ. Πέρασα κι από την ΛΑΜΙΑ για μια σεζόν στην Γ” εθνική. Αλλά θα ήθελα περισσότερο να αναφερθώ στο έργο που έχει επιτελεστεί στις Μικτές ομάδες του Πειραιά…
- Βεβαίως! Σας ακούμε με μεγάλο ενδιαφέρον…
Για 12 ολόκληρα χρόνια ήμουν εκλέκτορας σε όλα τα κλιμάκια ποδοσφαίρου του Πειραιά. Μικτές Νέων, Παίδων, Προπαίδων, Junior, Ακαδημίες κλπ Ασχοληθήκαμε σε βάθος και είχαμε την ευκαιρία να αναδείξουμε ποδοσφαιρικά ταλέντα που έγραψαν ιστορία στον χώρο! Πολλοί από αυτούς, εκτός του ότι έκαναν λαμπρή ποδοσφαιρική καριέρα, ασχολήθηκαν και με την προπονητική…
- Θα μας πείτε μερικά ονόματα;
Όποιους και να πούμε θα ξεχάσουμε πολλούς! Ενδεικτικά σας λέω τον Πάρη τον Ανδράλα, τον Ελευθερόπουλο, τον Ναλιτζή, τον Μιχάλη τον Καψή, τον Μενδρινό, τον Ηλία Κυριακίδη… είναι πάρα πολλοί…
- Ποιο πιστεύετε ότι ήταν το βασικό συστατικό της επιτυχίας;
Μέχρι τότε οι Μικτές του Πειραιά αποτελούνταν κατά 90% από τις ακαδημίες των επαγγελματικών συλλόγων, και κατά 10% από τα φυτώρια των πρωτοκλασάτων ομάδων του Πειραιά. Εμείς αναπτύξαμε τμήματα σκάουτινγκ και παρακολουθούσαμε όλες ανεξαιρέτως τις ομάδες, ακόμα και της Γ” κατηγορίας. Έτσι είχαμε την συνολική εικόνα και δώσαμε ευκαιρίες στους πάντες!
- Πολύ σωστό και πολύ δίκαιο! Θέλετε να πούμε τώρα κάποια πράγματα για μιαν άλλη ποδοσφαιρική σας αγάπη, την Εθνική Γυναικών;
Όντως ήταν και είναι μεγάλη μου αγάπη! Υπήρξα ο πρώτος προπονητής της! Σε χρόνια που το γυναικείο ποδόσφαιρο δεν υπήρχε πουθενά! Το αναβαθμίσαμε ουσιαστικά…
- Θα μας πείτε κάποιες εμπειρίες;
Θυμάμαι σαν χτες το πρώτο διεθνές φιλικό της Εθνικής γυναικών. Στις 29/8/1990 αντιμετωπίσαμε την ΤΑΪΒΑΝ στην Καλλιθέα και ηττηθήκαμε 2-3. Αλλά ήδη γράφαμε ιστορία! Από τότε έχουν αλλάξει πολύ τα
πράγματα προς το καλύτερο, και το γυναικείο ποδόσφαιρο βρήκε το δρόμο του! Βέβαια, έχει πολλά να γίνουν ακόμα..
- Ποιο θεωρείτε, κύριε Φωστηρόπουλε, το πιο σημαντικό πράγμα που έχετε πετύχει σαν προπονητής;
Θα σας φανεί παράξενο, αλλά θεωρώ μεγαλύτερη επιτυχία στην καριέρα μου το γεγονός ότι ασχολήθηκα με τη Θεραπευτική Κοινότητα ΝΟΣΤΟΣ για μεγάλο χρονικό διάστημα ως προπονητής, συμμετέχοντας εθελοντικά στην προσπάθεια απεξάρτησης των νέων από τα ναρκωτικά…
- Δεν μας φαίνεται καθόλου παράξενο. Είναι μεγαλειώδες! Πείτε μας περισσότερα για αυτό…
Δεν υπάρχει μεγαλύτερη ικανοποίηση από το να δίνεις! Ειδικά σε ανθρώπους που το έχουν πραγματικά ανάγκη. Είχα την ευκαιρία να γνωρίσω πολλούς νέους ανθρώπους που μέσα από το ποδόσφαιρο βρήκαν ανακούφιση και παρηγοριά. Ο ρόλος του προπονητή σε μια τέτοια κοινότητα είναι συνώνυμος με τον ρόλο του πατέρα, του ώριμου φίλου που θα βοηθήσει στα δύσκολα, και του γιατρού. Ήταν ένα μεγάλο σχολείο και για μένα τον ίδιο…
- Εκτιμήθηκαν οι προσπάθειές σας, κύριε Φωστηρόπουλε;
Απολύτως! Εισέπραξα μεγάλη αγάπη και μάλιστα το 2016 τιμήθηκα από την UNESCO για την προσφορά μου στην Ελλάδα, την οικογένεια, τον πολιτισμό, τον αθλητισμό και τον άνθρωπο…
- Πολύ σημαντικό να αναγνωρίζονται οι προσπάθειες ενός συνανθρώπου μας και δη προπονητή!
Βέβαια, τίποτε από αυτά δεν τα πέτυχα μόνος μου. Υπήρξαν άνθρωποι που με βοήθησαν και τους ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου! Όπως για παράδειγμα ο κύριος Γιώργος Ιωακειμίδης, με την παράταξη του οποίου ΚΙΝΗΣΗ ΠΟΛΙΤΩΝ κατέβηκα πρόσφατα υποψήφιος Δημοτικός Σύμβουλος Νίκαιας - Αγ. Ι. Ρέντη. Γενικά, μου αρέσει να συμμετέχω στα κοινά και να βοηθάω όσο μπορώ…
- Να πούμε λίγα πράγματα για το έργο του Συνδέσμου Προπονητών Πειραιά στον οποίο προεδρεύετε;
Ο Σύνδεσμος Προπονητών Πειραιά βρίσκεται στο καλύτερο σημείο της ιστορίας του! Αρχίσαμε δειλά δειλά μια νέα προσπάθεια το 2004 με ανθρώπους όπως οι κύριοι Σκριβάνος, Μανδρέκας, Κόχειλας, Ιωαννίδης και μερικούς ακόμη. Από τότε έχει κυλήσει πολύ νερό στο αυλάκι! Σήμερα αριθμούμε 449 μέλη και υπάρχουν στις τάξεις μας πολλά νέα παιδιά με τεχνογνωσία και προσόντα που δεν είχαμε εμείς οι παλαιότεροι. Με οδηγό την επιστημονική τους κατάρτιση είναι έτοιμα να αναλάβουν την σκυτάλη!
- Κάποιοι στόχοι που έχετε για το μέλλον;
Να μπουν δικά μας παιδιά στην Ομοσπονδία προπονητών, καθώς και στα Τεχνικά Επιτελεία της ΕΠΟ και των Εθνικών ομάδων. Είναι στόχοι εφικτοί…
- Τελικά, τι γεύση σας έχει αφήσει, κύριε Φωστηρόπουλε, η ενασχόλησή σας με τα κοινά των Προπονητών του Πειραιά;
Είχα τη χαρά να εκλεγώ Πρόεδρος στον Σύνδεσμο Προπονητών Πειραιά σε πέντε εκλογικές διαδικασίες από το 2006 και μετά! Αλλά δεν είναι μόνο τα των προπονητών. Θεωρούμαι ο παλαιότερος ποδοσφαιρικός παράγων του Πειραιά. Από το 1985 ασχολούμαι ενεργά για πάνω από 35 χρόνια με το Πειραϊκό ποδόσφαιρο! Είχα την ευτυχία να κάνω πάρα πολλούς φίλους. Έχουν περάσει από τα χέρια μου 4.000 παιδιά! Και 126 παίκτες από αυτά έχουν πρωταγωνιστήσει στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο! Είναι για μένα μια μεγάλη ηθική ικανοποίηση…
- Πάντως θα παραδώσετε τη σκυτάλη σε καλά χέρια!
Είναι γεγονός! Όπως σας είπα, υπάρχουν αξιόλογοι προπονητές που θα συνεχίσουν τον αγώνα! Και παιδιά ηθικά, με Αρχές! Είναι κάτι που δίδαξα και στα παιδιά μου. Ο γιος μου ο Κωστής αγωνίστηκε 22 χρόνια στον Πειραιά, σε δέκα σωματεία, και δεν πήρε ποτέ ούτε κίτρινη κάρτα! Με ενδιαφέρει η παραγωγή σωστών ποδοσφαιριστών και σωστών ανθρώπων…
- Κύριε Φωστηρόπουλε, σας ευχαριστούμε πολύ για όλα όσα μας είπατε! Σας ευχόμαστε να συνεχίσετε να προσφέρετε για πολλά χρόνια ακόμα σε όλους τους τομείς!
Κι εγώ σας ευχαριστώ! Μπορεί να… 70ρήσαμε, αλλά δεν το βάζουμε κάτω! Και το κυριότερο είναι ότι έρχονται πολλοί άλλοι από πίσω μου που έχουν διάθεση να προσφέρουν. Να ευχαριστήσω και την εφημερίδα σας την ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ για όλο το σημαντικό έργο που παράγει εδώ στον Πειραιά. Εμείς οι προπονητές την αγαπάμε πολύ και τη στηρίζουμε!
