Περίσσευμα Ανθρωπιάς από την ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΠΕΙΡΑΙΑ
Έτρεξαν να τον βοηθήσουν!
Πολλοί μιλάνε για το δράμα των προσφύγων που καταφθάνουν στον Πειραιά αλλά λίγοι έχουν δει με τα μάτια τους τι αντιμετωπίζουν αυτοί οι άνθρωποι… Η εφημερίδα μας πληροφορήθηκε από έγκυρες πηγές ένα συγκλονιστικό περιστατικό που συνέβη στον Πειραιά με πρωταγωνιστή έναν Σύριο πρόσφυγα. Αποβιβάστηκε από πλοίο στον Πειραιά, μαζί με τα μικρά παιδιά του και κατευθύνθηκε στον ΗΣΑΠ για να πάει στην Αθήνα όπου τον περίμενε η σύζυγός του, η οποία είχε φτάσει στη χώρα μας λίγες μέρες νωρίτερα. Μέσα στον συρμό στριμώχτηκε με τον κόσμο κρατώντας τα πράγματά του. Στην τσέπη του είχε 6.000 ευρώ, όλες δηλαδή τις οικονομίες που είχε συγκεντρώσει για να μπορέσει να κάνει αυτό το ταξίδι προς το άγνωστο. Για κακή του τύχη όμως, δυο τσιγγάνοι τον έβαλαν στο μάτι… Πάνω στο γενικό στρίμωγμα του πήραν με πονηρό τρόπο από την τσέπη τα 6.000 ευρώ και προσπάθησαν να γίνουν «καπνός». Ο Σύριος τους πήρε χαμπάρι, βγήκε από το συρμό και τους κυνήγησε. Όμως οι πόρτες του συρμού έκλεισαν πίσω του και τα παιδιά του έμειναν μέσα! Τρελάθηκε… Άφησε τους τσιγγάνους να φύγουν και έτρεξε. Ο συρμός όμως έφευγε! Δεν μπορούσε να επικοινωνήσει με τα παιδιά του, διότι δεν είχαν πάνω τους κάποιο τηλέφωνο, ενώ τον «έλουζε κρύος ιδρώτας» μόνο στη σκέψη ότι τα παιδιά του δεν ήξεραν που πρέπει να κατέβουν!! Απελπισμένος και χωρίς λεφτά στην τσέπη άρχισε να φωνάζει για να τον ακούσει κάποιος! Μάταια όμως, γιατί ούτε ελληνικά ήξερε, ούτε αγγλικά και κανείς δεν καταλάβαινε τι έλεγε… Με τα πολλά, κατάφερε να πάει στο τμήμα Ασφαλείας Πειραιά. Εκεί, για καλή του τύχη, βρήκε τον Υποδιοικητή ο οποίος έκανε ότι ανθρώπινο μπορούσε… Κάλεσε έναν γνωστό του διερμηνέα, με τη βοήθεια του οποίου κατάλαβε τι πρόβλημα αντιμετωπίζει ο Σύριος. Με άμεσες ενέργειες του Υποδιοικητή κινητοποιήθηκε δύναμη της Αστυνομίας. Οι άνδρες της Αστυνομίας εντόπισαν τα παιδιά να περιπλανούνται ασυνόδευτα στην Ομόνοια. Κάπως έτσι η περιπέτεια για τον ίδιο και την οικογένειά του έλαβε τέλος. Βέβαια, τα χρήματα που είχε μαζί του δεν βρέθηκαν ποτέ… Ο Υποδιοικητής κατανοώντας τον πόνο του, έβγαλε από την τσέπη του 20 ευρώ και του τα έδωσε για να μπορέσει τουλάχιστον να φάει κάτι και να μετακινηθεί όπου επιθυμεί.
