Εφημερίδα Κοινωνική

Αυτή τη λακκούβα ποιος θα την κλείσει; Η απάντηση δεν είναι καθόλου εύκολη. Προκύπτει κατά περίπτωση μέσα από ένα δυσεπίλυτο γρίφο στον οποίο εμπλέκονται αρμοδιότητες τριών υπηρεσιών (περιφέρεια, δήμος και ΥΠΕΚΑ), δεκάδων επιμέρους διευθύνσεων και εκατοντάδων υπαλλήλων. Παράλληλα απαιτούνται χρήματα, που τις περισσότερες φορές δεν μπορούν να βρεθούν, καθώς η συντήρηση των δρόμων δεν μπορεί να ενταχθεί σε κοινοτικά προγράμματα και άρα να τύχει χρηματοδότησης. Ακόμη όμως και όταν εξευρεθούν τα αναγκαία κονδύλια, απαιτούνται μήνες για να εγκριθούν μέσω του συστήματος ελέγχου προμήθειας υλικών. Τελευταίος σκόπελος για το κλείσιμο της λακκούβας; Το γεγονός ότι οι εργαζόμενοι στους δήμους και στις περιφέρειες δεν έχουν τη συγκεκριμένη αρμοδιότητα (σ.σ.: να κλείσουν τις λακκούβες) γιατί ως γνωστόν οι Οργανισμοί Τοπικής Αυτοδιοίκησης έχουν μεγάλο αριθμό διοικητικών υπαλλήλων και ελάχιστους εργάτες… Με αποτέλεσμα, από τη στιγμή που θα εντοπιστεί λακκούβα στο οδόστρωμα μέχρι την ώρα που θα πέσει η άσφαλτος μπορεί να μεσολαβήσουν και χρόνια… Το ελάχιστο χρονικό διάστημα, εάν δεν πρόκειται για λακκούβα επικίνδυνη για τα διερχόμενα αυτοκίνητα και μηχανάκια, οπότε εκ των ενόντων λαμβάνονται μέτρα, είναι οι τρεις μήνες. Η αρμοδιότητα π.χ. για τη συντήρηση των κεντρικών οδικών αρτηριών της Αθήνας –όχι μόνον όσον αφορά το οδόστρωμα αλλά και τα 40.000 φανάρια, τον ηλεκτροφωτισμό (57.000 λάμπες), το πράσινο στις νησίδες ορισμένων δρόμων και διαγραμμίσεις– μέσα από πολλές διοικητικές μεταρρυθμίσεις έφτασε με την εφαρμογή του «Καλλικράτη» (στα μέσα του 2011) να ανήκει στην Περιφέρεια Αττικής, που πρέπει να φροντίσει για την καλή κατάσταση περίπου 1.447 χιλιομέτρων οδοστρώματος. Ο πρώην περιφερειάρχης Αττικής Γιάννης Σγουρός το 2011 αρνήθηκε να παραλάβει τη συγκεκριμένη αρμοδιότητα εφόσον στην Περιφέρεια Αττικής δεν μεταβιβάστηκαν και τα αντίστοιχα κονδύλια. Ο πρώην αρμόδιος αντιπεριφερειάρχης Υποδομών Θανάσης Σπονδυλίδης τονίζει στην «Καθημερινή» ότι σύμφωνα με τους υπολογισμούς που είχαν γίνει απαιτούνται κονδύλια ύψους 240 εκατομμυρίων την τετραετία για τη συντήρηση του οδικού δικτύου που «ανήκει» στην περιφέρεια. Ήταν πριν από δύο χρόνια, όταν οι δρόμοι και πάλι είχαν γεμίσει λακκούβες και πολλά φανάρια βρίσκονταν εκτός λειτουργίας, όταν ο κ. Σγουρός ζήτησε τη συνδρομή της Δικαιοσύνης για να μην έχει την ευθύνη για τυχόν ατυχήματα που θα συμβούν. Η Περιφέρεια Αττικής σήμερα προσπαθεί να αντιμετωπίσει το πρόβλημα χωρίς προσωπικό και χρήματα. «Κάνουμε τα επείγοντα», αναφέρει χαρακτηριστικά στέλεχος της αρμόδιας διεύθυνσης της περιφέρειας. Με τον μαγικό τρόπο με τον οποίο κατανέμονται οι αρμοδιότητες στο Δημόσιο, τμήματα των κεντρικών οδικών αρτηριών της πόλης «ανήκουν» στους κατά τόπους δήμους. Έτσι, για παράδειγμα η λεωφόρος Κηφισίας από το άγαλμα του Τρούμαν και άνω έως την Κηφισιά «ανήκει» στην Περιφέρεια Αττικής. Όμως το τμήμα του δρόμου μπροστά στο Καλλιμάρμαρο «ανήκει» στον Δήμο Αθηναίων, ενώ αντίστοιχα το τμήμα που διέρχεται από την Κηφισιά, στον Δήμο Κηφισιάς. Η λεωφόρος Μεσογείων εμπίπτει στην αρμοδιότητα της Περιφέρειας Αττικής από την Κατεχάκη έως τη Χαλανδρίου – Αγίας Παρασκευής, αλλά τα άλλα τμήματά της είναι αρμοδιότητα των δήμων από τους οποίους διέρχεται. Η λεωφόρος Αλεξάνδρας σήμερα «ανήκει» στην περιφέρεια από την Πατησίων έως την Κηφισίας, αλλά επειδή όταν φτιάχτηκε ήταν επαρχιακός δρόμος, ο Δήμος Αθηναίων είναι υπεύθυνος για την κεντρική νησίδα της λεωφόρου και τις λακκούβες που ακουμπούν στα πεζοδρόμια! Ο υπεύθυνος αντιδήμαρχος Αστικής Υποδομής – Προσαρμογής στην Κλιματική Αλλαγή του Δήμου Αθηναίων Γιώργος Αποστολόπουλος, μιλώντας και εκείνος στην «Καθημερινή», παραδέχεται ότι τα αιτήματα για αποκατάσταση του οδοστρώματος σε σημεία της πόλης τα οποία έχουν καταθέσει οι πολίτες τους τελευταίους μήνες είναι πάρα πολλά. Δεσμεύεται, πάντως, ότι οι μεγάλοι οδικοί άξονες στο κέντρο της πόλης θα έχουν επιδιορθωθεί έως το τέλος της άνοιξης. Όσο για τον Πειραιά, και εδώ οι λακκούβες έχουν την τιμητική τους. Το τμήμα οδοποιίας δέχεται καθημερινά πληθώρα καταγγελιών και γίνεται ό,τι είναι ανθρωπίνως δυνατό. Αλλά και εδώ υπάρχουν εμπόδια. Για παράδειγμα πριν λίγους μήνες δεν υπήρχαν υλικά λόγω «διαμάχης» προμηθευτών. Άλλωστε η προμήθεια των υλικών στους δήμους έτσι όπως έχει διαμορφωθεί το θεσμικό πλαίσιο για να ελέγχονται οι δαπάνες είναι μια δύσκολη, χρονοβόρος και άκρως γραφειοκρατική διαδικασία, που διαρκεί από τρεις έως οκτώ μήνες. Το μόνο βέβαιο είναι ότι οι πολίτες οφείλουν να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί στις καθημερινές τους μετακινήσεις διότι αν με αυτή την κατάσταση περιμένουν από τους άλλους (σ.σ. δήμους, περιφέρεια, κράτος) να τους λύσουν το πρόβλημα, τότε σίγουρα… «δεν ξέρουν που πατάνε και που βρίσκονται».