*Του ΓΙΑΝΝΗ ΦΥΤΡΑ
Ας προσέξει, η νέα δημοτική μας αρχή, τον περαιτέρω χειρισμό του θέματος των κτιρίων των Ραλλείων Σχολών, στην πλατεία Κοραή, του Πύργου της αγοράς και του κληροδοτήματος Ζαχαρίου στο Mικρολίμανο.
Η νέα δημοτική αρχή πρέπει να αποφασίσει και για τις τρείς περιπτώσεις των αναξιοποίητων μεγάρων του Πειραιά, διότι, εκτός των άλλων, θα ωφεληθεί πολλαπλά και κυρίως οικονομικά από τα μισθώματα που θα προκύψουν.
Πρώτον: Το «κουφάρι» χτίστηκε με ειδικές προδιαγραφές, για να αποτελέσει το νέο, μόνιμο Δημαρχιακό Μέγαρο. Δούλεψαν μια πλειάδα, διακεκριμένων αρχιτεκτόνων και πολιτικών μηχανικών, οι οποίοι είχαν την εντολή να αναγείρουν ένα μέγαρο με αρχιτεκτονική παρόμοια με του κτιρίου του Δημοτικού Θεάτρου, που βρίσκεται παραπλεύρως. «Διότι το Δημαρχείο μιας μεγαλούπολης, ενός μεγάλου επινείου, πρέπει να έχει την δική του αρχιτεκτονική μορφή και όχι να είναι ένα… σπιρτόκουτο, όπως συμβαίνει με το σημερινό Δημαρχείο,» μας είπε, πριν 45 περίπου χρόνια, ο τότε δήμαρχος Αρ. Σκυλίτσης.
«Αυτό το κτίριο θα είναι δίδυμο με το μέγαρο του Δημοτικού Θεάτρου. Θα ολοκληρώσει την ομορφιά της πλατείας Κοραή, δηλαδή του κέντρου του Πειραιά» μας τόνιζε ο Αρ. Σκυλίτσης.
Δεύτερον: Ο Πύργος της κεντρικής αγοράς, 24 ορόφων, αξιοποιήθηκε κατά ένα ελάχιστο μέρος και συγκεκριμένα μόνο στο ισόγειο, απ’, όπου εισπράττονται ελάχιστα ενοίκια.
«Φιλοξενήθηκαν» για μερικά χρόνια στον δεύτερο όροφο, η Ράλλειος Σχολή, ενώ στο μεταξύ τεμάχια μαρμάρων και μπαζών έχουν αρχίσει να πέφτουν από ψηλά! Κάποτε είχε καταθέσει προσφορά στο Δημοτικό Συμβούλιο, για την διάθεση του Πύργου σε εταιρεία με την επωνυμία «Αμέρικαν Εξπρές», αλλά το Συμβούλιο αρνήθηκε την παραχώρηση, επειδή η εταιρεία ήταν…Αμερικανών!
Ο Πύργος προσφέρεται για ενοικίαση, ολόκληρος, σε ναυτιλιακή εταιρία, αλλά πρέπει, βέβαια, να κινηθούν οι αρμόδιοι, πιο δραστήρια προς το ναυτιλιακό μας «Σίτι» της Ακτής Ξαβερίου.
Τρίτον: Η περίφημη «Βίλλα Ζαχαρίου» που ορθώνεται γυμνή μέσα στο τσιμέντο τόσα χρόνια τώρα στο Μικρολίμανο, δεν έχει συγκινήσει κανέναν αρμόδιο; Κάθε τόσο αλλάζει το Διοικητικό Συμβούλιο του ιδρύματος Βίλλας Ζαχαρίου με πρόεδρο, πάντα, τον εκάστοτε Δήμαρχο Πειραιά. Πραγματοποιούνται οι τυπικές συνεδριάσεις, λαμβάνονται αποφάσεις, αλλά ουδέποτε γίνεται το παραμικρό για την αξιοποίηση.
Κατά την διάρκεια όλων αυτών, των χαμένων χρόνων, λεηλατείται από η πλούσια πινακοθήκη του Ιδρύματος, απ’ όπου χάνονται έργα κλασσικών ζωγράφων! Το ίδρυμα έχει κληροδοτηθεί στον Δήμο, από το ζεύγος Ζαχαρίου, για να χρησιμοποιηθεί ως στέγη περίθαλψης απόρων πνευματικών ανθρώπων και δημιουργών της τέχνης.
Γιατί να μην λειτουργήσει και ως σπίτι του ηθοποιού, παράλληλα με το συναφές ίδρυμα που δημιούργησε η Άννα Φόνσου στην Αθήνα; Που θα βρεθούν τα λεφτά; Από τον έρανο που έχει αρχίσει για την ανέγερση του «ρολογιού», η δημοτική αρχή. Διότι κακά είναι τα ψέματα. Δεν είναι δυνατόν να συγκεντρωθούν τόσα εκατομμύρια, για την ανέγερση ενός ξεχασμένου, πια, ιστορικού μεγάρου. Άλλωστε η ιδιοκτήτρια του καφενείου «Το ρολόι» Μαρίκα Κομινού έχει προ πολλών ετών αποβιώσει και δεν είναι δυνατόν να έχουμε και την δική της επιθυμία. Με τα λεφτά του «ρολογιού» -ζήτημα πόσα θα μαζευτούν- ίσως αποπερατωθεί και το νεοκλασικό μέγαρο του νέου Δημαρχείου, στο…κουφάρι.
Με λίγα-σχετικά- χρήματα, θα αποκτήσει ο Πειραιάς ένα υπέρλαμπρο νέο Δημαρχείο και ένα δεύτερο σπίτι του ηθοποιού, στο γραφικό μας Μικρολίμανο.
